Albüm Kritik 1073 (Fen / Winter)

Herkese selamlar! Bu soğuk (çoğunlukla soğuk diyelim) kış günlerine ithafen bir albümden sizlere söz edeceğim. Elbette bunu bilerek yapmadım. Zaten grubu geçen aylarda keşfettiğim için bilerek yapmam da pek olası değil. İngiliz Atmopsheric Black Metal ve Post-Rock grubu “Fen”in 2017 yılında çıkardığı “Winter” adlı albümün sizlere söz edeceğim. Normalde bu albümü geçtiğimiz ayın başında albüm kritik listeme eklemiştim. Fakat 2024 yılında çıkan albümleri siteye yetiştirmek adına öteledim. Hazır 2025 yılının ilk ayında çok fazla yeni albüm görmeyeceğim (en azından ben öyle düşünüyorum) için, Fen’in Winter albümünü de bu aya sarkıtmış oldum. Atmospheric Black Metal albümlerini dinlemeyi sevsem de eskisi gibi düşkünlüğüm kalmadı diyebilirim. Biraz daha sertlik dozajını arttırdığım için bu tarz sofistike albümleri dinleme eğilimim de azaldı diyebilirim. Fakat yine de karşıma çıkan alternatifleri değerlendiriyor ve tamamen boşvermişlik yapmıyorum. Fen, 2006 yılında temelleri Londra’da atılmış bir grup. Özellikle depresif moddaki atmosferleri ile ünlenmiş bir grup. Bu yüzden de albümleri genelde iç karartıcı tınılarla bezeli imiş. Duyulan geçmiş zaman kullanmamın sebebi Fen’in bütün albümlerini dinlememiş olmamdandır. Birçok site grubu tanımlarken bu şekilde tanımlamış ve ben de Winter albümünü dinlediğim için aynı fikirdeyim. Winter, aslında isim olarak bile bir depresiflik hissettiriyor. Kış mevsimi gelince insanların çoğunda bu içe kapanıklığı ve karamsar düşüncelerin zihinlere gark edildiğini görürüz. Fen de bu karanlık atmosferi Winter ile olabildiğince yüksek seviyeden vermeyi başarıyor. Şimdi gelelim bu 75 dakikalık süreye sahip olan albümün bana neler hissettirdiğine ve düşündürdüğüne.

Atmospheric Black Metal albümlerinin genelde uzun sürelere sahip olduğunu biliyoruz. Hem atmosferin yoğunluğunu daha iyi hissettirmek için hem de melodik rifflerin çokluğu bir şarkının 10 dakika ve üzeri sürelerde olmasına yol açıyor. Bu yüzden de bu tür albümleri dinlemek pek de kolay bir etkinlik değildir. 75 dakikalık bir albümü oturup dinlemek için kendinizi ciddi anlamda o albüme vermeniz gerekmektedir. Hele ki bu albüm atmosfer yoğunluğu yüksek olan ve genelde ortalama altı tempoya sahip şarkılardan oluşuyorsa. Winter’ı da bu minvalde dinledim. Albümü baştan sona iki kez dinledim ve bence bu büyük bir özveridir. Bu kadar uzun süreli ve ağır tempolu şarkıların olduğu bir albümü bir kere dinlemek bile çoğu zaman zulüm gibi gelebiliyor. Winter’ı ilk dinlememden sonra gerçekten de memnun kaldım. Uzun metrajlı şarkıların hem atmosfer kalitesi gerçekten çok iyi hem de müzikal olarak birçok şey barındırıyor içinde. Zaten Post-Rock elementlerinin de ciddi bir şekilde şarkılarda varlık göstermesi bu albümü daha da dinlenebilir kılıyor. Bana biraz “Audn” biraz da “Alcest” karışımı bir hava verdi Fen’in yaptığı müzik. Albüm aslında kış mevsiminin getirdiği ve az önce yukarıda da bahsettiğim o depresif havayı bizlere veriyor. Fakat bunu aynı zamanda doğanın lütfu olarak da lanse ediyor. Şarkıların her birinin ismine baktığımızda da hem bu karamsarlığı hem de realizmi görebiliyoruz. Varlıktan yok oluşa bir geçiş gibi ilerliyor şarkılar. Hem sözlerin iç acıtıcı anlamları hem de müziğin bu sözleri besleyen yapısı ile bu albümün amacına tam olarak hizmet ettiğini düşünüyorum. Bu tür albümleri dinlemekten zevk aldım demek biraz absürt olabilir ama ben bunu diyorum. En azından amacını gerçekleştiriyor Winter. Dinlerken o karanlığı ve hüznü sizler de hissediyor ve 75 dakika boyunca yaşıyorsunuz. İyi bir prodüksiyon ile de kaydedilince şarkılar ortada sadece bu ambiyansın tadını çıkarmak kalıyor. Fakat albümü ikinci defa dinlediğimde yarısında sıkıldım. Bu da sanırım benim artık Atmopsheric Black Metal albümlerine olan tahammülümden kaynaklanıyor diyebilirim. Genel hatlarıyla albümü gayet başarılı buldum. Albümün içindeki bazı şarkılarda büyük bir görkem de hissediliyor. Fakat albümün genelinde böyle bir şey yok.


İngiliz Fen’in 2017 yılında çıkardığı Winter albümü bence gayet iyi bir Atmospheric Black Metal ve Post-Rock sentezi örneği olmuş. Özellikle bu denli depresif ve ağır aksak müziği seven kişilerin çok seveceğini düşünüyorum. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8,5/10



Yorumlar