Albüm Kritik 1067 (Spectral Voice / Sparagmos)

Herkese selamlar! Artık bu albüm harici siteye yazmam gereken son 4 albüm yazısı kaldı. Bu yüzden de kendimi bir nebze de olsa rahatlamış hissediyorum. Bu yıl albüm kritik yazılarını yarıda bırakacak kadar kötü bir süreçten geçiyordum ki aslında beni depresyondan çıkarabilecek şeyin de bu siteye yazdığım yazılar olduğunu fark ettim. Bu yıl için siteye 200 albüm kritik yazma hedefim vardı ama bunu gerçekleştiremiyorum. 160 albüm yazısı ile tamamlayacağım ve bu benim için yine iyi bir sayı diye düşünüyorum. Bugün de sizlere oldukça kallavi bir albümden bahsetmek üzere klavyenin başına oturmuş bulunuyorum. ABD’li “Spectral Voice”un bu yıl çıkardığı “Sparagmos”u dün dinlemeye başladım. Dün, baştan sona bir kez dinledim ve bu sabah da baştan sona bir kez daha dinleyerek dinleme işlemini tamamlamış oldum. Death ve Doom Metal’in bir araya geldiği bir müzik icra ediyor grup. Bu yüzden de temposu genelde düşük ama ağırlığı yüksek bir albüm dinliyorsunuz. Benim için böylesi albümlerdeki tek şartım gerçekten iyi bir atmosfere sahip olması ve yazılan şarkıların da ağır aksak olmasına rağmen sıkıcı olmamalarıdır. Ne güzel ki Spectral Voice da tam da böyle bir albüm. Sparagmos’u dinlerken bir yandan albümün detaylarına iniyorum elbette. Bu detaylar arasında grubun birkaç farklı grupla olan benzerlikleri de dikkatimi çekti. Fakat benzettiğim gruplardan birinin aslında bu grupla doğrudan alakası olduğunu bilmiyordum. “Blood Incantation” adlı muazzam Death Metal grubunun elemanlarının meğer yan projeleri imiş Spectral Voice. Bundan dolayı da Sparagmos’un güçlü yapısının makul bir açıklaması oluyor. Şimdi gelelim bu güçlü albümün detaylarına.

Doom Metal’i günlük hayatımda çok az dinleyen biriyim. Hatta modern Doom Metal gruplarını neredeyse hiç dinlemiyorum da diyebilirim. Sadece bu türü dinlemeye ihtiyaç duyduğumda “Black Sabbath” ile çoğunlukla gideriyorum. Diğer taraftan Death Metal ise tam tersi bir şekilde, birçok alt türünü sıklıkla dinlediğim bir tür. Bu ikisinin birleşiminden ortaya çıkan müziği ise açıkçası tehlikeli sularda gezmek olarak adlandırıyorum. Çünkü Death Metal’in o vahşi tutumu ile Doom Metal’in ağır havasının bir araya gelip de etkileyici bir atmosfer oluşturması için ciddi anlamda grupların efor sarf etmesi gerekiyor. Ciddi anlamda etkileyici şarkılar yazmaları gerekiyor. Diğer türlü ortaya sıkıcı ve dinlemekten yorulacağınız albümlerin ortaya çıkması çok normal bir şey olacaktır. Blood Incantation’da şahane işlet yapan bu adamların Spectral Voice çatısı altında da yine aynı muazzamlığı gösterdiklerine şahit olmak beni keyiflendirdi. Sparagmos, 4 şarkıdan oluşan bir EP gibi görünse de öyle değil. Çünkü albümün süresi yaklaşık 46 dakika kadar. Bu da demek oluyor ki şarkı süreleri bir hayli uzun. Eh, özellikle Doom Metal’in zaten genel olarak uzun süreye sahip şarkılardan oluşan bir tür olması bunu çok da şaşırtıcı kılmıyor. Diğer taraftan Sparagmos sadece müzikal olarak değil, atmosferik olarak da çok güçlü bir albüm olmuş. Sparagmos, özellikle mitolojide hayvanı canlı canlı parçalarına ayırma anlamına geliyor. Grup da bunu hayvanlar yerine genel olarak insanlar için kullanmayı tercih etmiş ve dehşeti atmosferin geneline yaymayı hedeflemiş. Zaten grubun tematik olarak da beslendiği olgulardan biri de korku temasıdır. Ölüm ve korku fenomenlerini iyi bir süzgeçten geçirip hem şarkı sözlerinde hem de albümün genel atmosferinde dinleyenlere hissettirmeyi başarıyor Spectral Voice. Prodüksiyon olarak da başarılı bir noktada yer aldığı için de bütün bu müzikal ve atmosferik öğeleri net bir şekilde duyuyorsunuz. Albüm etkileyicilik bakımından tatmin edici bir yerde yer alıyor. Fakat ben biraz daha gözümü yükseklere diktiğimden dolayı daha da görkemli ve daha da ruhani şarkılar dinlemeyi umuyordum. Bu, benim beklentim elbette.

Spectral Voice, bu yılın en iyi sentez albümlerinden birini yapmayı başarmış. 4 tane uzun metrajlı şarkıların içinde elbette birçok farklı geçiş, partisyon ve atmosferik öğeler var. Bu yüzden bu albümü dinlemek hiç sıkıcı bir etkinlik olmadı benim için. Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10