Albüm Kritik 982 (Antichrist Siege Machine / Vengeance of Eternal Fire)

Herkese selamlar! Bugün siteye yazı yazmayı biraz geciktirdim. Fakat yine gün içinde yazmayı başardım. Bu disiplini umarım bu hafta boyunca koruyabilirim. Bugün sizlere söz edeceğim grup bir Death Metal oluşumu. Hem de Death Metal’in Brutal ve Deathcore kısmını harmanlayıp bizlere sunan bir grup. ABD’li “Antichrist Siege Machine”i geçtiğimiz haftalarda listeme dahil etmiştim. Grubu daha önce hiçbir yerde görüp, duymuşluğum yok. Bu yüzden de Antichrist Siege Machine’i ilk defa bu yıl çıkardıkları “Vengeance of Eternal Fire” ile tecrübe etmiş oldum. Önceki albümleri dinlemediğim için onlarla bir kıyaslama yapamayacağım. Fakat kıyaslama yapacağım bazı grupla ve albümleri olacak elbette. 2016 yılında temelerri atılmış Antichrist Siege Machine’in. İlk zamanlarında Black ve Death Metal harmanı bir müzik icra ediyor olsalar da özellikle Vengeance of Eternal Fire’da benim izlenimlerim daha çok Brutal Death Metal, Deathcore ve Experimental Death Metal unsurları üzerine oldu. Özellikle işin deneysel kısmına da yönelen bir grup olması beni heyecanlandırmadı değil. Fakat günün sonunda bütünsel olarak albümün ne hissettirdiği önemli oluyor. Ben de şimdi sizlere albümün bana hissettirdikleri üzerinden birkaç şey söyleyeceğim.

İki kişiden oluşan Antichrist Siege Machine’in genel tutumu dehşet salmak üzerine. Zatan Vengeance of Eternal Fire’ı dinlediğiniz zaman aksi bir şey düşünmüyorsunuz. Adamların istediği şey ortalığa kaosu salmak ve ellerindeki uzun namlulu silahlarla dinleyenlere adeta kurşun yağdırmak gibi. Böylesi sert ve tehditkâr grupların psikopat vari takılmalarını hep seviyorum hem de bir yandan da bana komik geliyor. Böyle bir dilemma neden yaşadığımı bilmiyorum ama durum bu. Albümü birkaç dinledim. İlk iki dinlemem artarda oldu. Zira albümün süresi zaten kısa. Artarda dinlemekte bir sıkıntı yok. Enerjisi yüksek bir albüm olunca da zamanın nasıl geçtiğini ilk dinlemede anlayamıyorsunuz. Fakat zamanın nasıl geçtiğini anlayamamak güzel bir yorum olsa da albümdeki şarkıları dinlerken ne çaldığını da anlayamıyorsunuz. Gitar tonları ve yazılan rifflerin çok fazla ayırt edici unsurlara sahip olmaması ve prodüksiyonun da bir Deathcore albümü kaydediliyormuş gibi bir sound ile albümü kaydetmesi günün sonunda dinlediğiniz şarkılardaki riffleri ayırt etme konusunda kulaklarınızı zorluklarla karşı karşıya bırakıyor. Bu yüzden de ikinci dinlememde albümü kısık bir sesle dinlemeyi tercih ettim. Zira prodüksiyonu böyle boğuk ve tok olan albümlerdeki şarkıları en iyi bu şekilde dinleyebilirsiniz. En azından benim gibi riffleri merak ediyorsanız yapacağınız en iyi yöntem bu oluyor. İkinci dinlememde kısık sesle dinleyince şarkılarda nelerin olup bittiğini daha iyi çözdüm. Riff yazımları aslında ortalamanın üstünde. Özellikle işin deneysel kısmının bir hayli yoğun olduğunu fark ettim. Hatta albümün ortasına geldiğim zaman bir “Portal” albümümü dinliyormuşum gibi hissettim kendimi. Diğer taraftan “Profanatica” esintilerini de yine bolca duydum bu albümde. Böyle bir albümü yapmak, yaratmak pek kolay bir şey değil. Özellikle Experimental Death Metal tarzına ciddi anlamda yüklenip, şarkıları o minvalde yazmak gerçekten de cesaret isteyen bir şey. Antichrist Siege Machine’in bu albümde bunu iyi bir şekilde yaptığını söyleyebilirim. Fakat görkemli bir albüm dinlediğimi asla söyleyemem. Evet, bazı şarkılar ciddi anlamda beni etkilemiş olsa da bütünsel anlamda sert ve ortalamanın üzerinde bir albüm dinlediğimi biliyorum. Çok daha ötesi için muhtemelen çok daha büyük oynaması gerekiyor grubun ve ben o potansiyeli de gördüm. Bu iki ruh hastasının bir sonraki albümünde işleri daha da uç noktaya getireceğini düşünüyorum. Yine de Vengeance of Eternal Fire bu haliyle bile birçok kişi için dudak uçuklatacak bir albüm olma özelliği taşıyor.

ABD'li Antichrist Siege Machine’i gerçekten sağlam bir albüm ile keşfetmiş oldum. Vengeance of Eternal Fire orta veya kısık ses seviyesinde dinlediğiniz zaman ciddi anlamda keyif alacağınız sert, tehditkâr ve kaotik bir albüm olmuş. Dinlemenizi tavsiye ederim. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10