Albüm Kritik 973 (Brodequin / Harbinger of Woe)

Herkese selamlar! 2 haftalık bir aranın ardından tekrar klavyenin başına oturdum. Malum tatil zamanıydı ve ben de bu tatili bu defa değerlendirmek istedim. Her ne kadar tatilden döneli birkaç gün olsa da bu defa da hastalandığım için siteye yazı yazma programını biraz daha ertelemek durumunda kaldım. Şimdi de kendimi tam anlamıyla iyi hissetmiyor olsam da bir yazı yazacak gücü bulabildim. Kendimle ilgili bu kısa bilgileri verdikten sonra şimdi gelelim bu yeni haftanın ilk gününde sizlere bahsedeceğim gruba ve albüme. ABD’li bir Brutal Death Metal grubu olan “Brodequin”in bu yıl çıkardığı “Harbinger of Woe”dan sizlere söz edeceğim. Grubu geçen ay keşfetmiş ve listeye almıştım. Bu zamana kadar varlıklarından haberdar değildim. Yine keşif yolculuğumun listeme katmış olduğu bir başka grup oldu Brodequin. Brutal Death Metal gruplarına çok fazla denk gelmiyorum. Bu yüzden kendimi bir boşlukta falan hissetmedim. Zira yakın akrabası olan Deathcore ve Grindcore türlerini bir hayli tüketiyorum. En azından kendim çapımda iyi tüketiyorum diyelim. Fakat Brutal Death Metal’den de birkaç grup dinlemişliğim vardı elbette. “Deadborn, Asphyx, Cruciamentum” gibi grupları da ben Brutal Death Metal’in içinde sayıyorum. Bu yüzden de Brutal Death Metal albümünden ne beklemem gerektiğini de biliyorum. Harbinger of Woe’yu baştan sona 3 kez dinledim ve şimdi sizlere bu albüm hakkındaki duygu ve düşüncelerimi aktarmanın zamanı geldi.

Brutal Death Metal’i ayıran en önemli nokta vokal kısmı oluyor. Yani Deathcore ve Grindcore türlerini dinlediğinizde de müzikal olarak neredeyse hiçbir farklılık görmüyorsunuz. Hatta bazı gruplar vokalde de birebir örtüşen işler yapıyor. Bu yüzden de ben yine en belirgin farklılığın vokal kısmında olduğunu savunuyorum. Death Metal’in en sert alt türlerinden birisi Brutal Death Metal. Bu türü dinlemek için gerçekten de ekstrem türlerden haz alıyor olmalısınız. Yoksa kulaklarınızda mütemadiyen sizi rahatsız eden tok sesli bir gürültüden başka bir şey duymadığınızı düşünürsünüz. Brodequin’in kariyerine baktığımda ise 1998 yılından 2008’e kadar aktif bir şekilde çalmışlar, albümler kaydetmişler. Fakat 2008 ile 2015 yılları arasında herhangi bir üretim göstermemiş grup. Hatta dağılmanın eşiğine bile gelmişler. 2015 yılında bir araya gelseler de 2004 yılında çıkardıkları “Methodes of Execution”dan tam 17 yıl sonra bir EP yayınlamışlar. 2021 yılında yayınladıkları “Perpetuation of Suffering” EP’lerinin ciddi anlamda karşılık bulmasından sonra grup yeni bir stüdyo albümü yapmak için stüdyoya kapanmış ve bu yıl Harbinger of Woe ile bizlere merhaba diyorlar. Albümü dinlediğim süre boyunca keyif aldım. Zaten böylesi ekstrem türleri dinlemeyi genel olarak seven biri olduğum için beni oldukça mutlu eden bir albüm oldu. Bol bol kafa salladığım ve vokalin o boğuk, brutal sesiyle keyfime daha da fazla keyif eklediğim bir dinleme deneyimi yaşadım. Albümdeki her şarkıyı ciddi anlamda beğendim. Yazılan riffler hiç de öyle yabana atılacak şeyler değiller. Çok sağlam riff yazımları ile bezeli, kulaklarınızda dehşeti yankılatan şarkılar dinliyorsunuz. Böylesi albümlerde gitar tonunun da tıpkı vokalinki gibi tok ve kalın bir distorsiyonla kaydedilmesi herhalde şaşırtmaz sizi. Brutal Death Metal albümü dinlerken bir Thrash Metal albümü dinliyormuşsunuz gibi hissetmek istemezsiniz. Böylesi bir albümde davula değinmeden de olmaz. “Brennan Shackelford”un davulun başında harikalar yarattığını dinlemek gerçekten de büyük keyif. Adam her şarkıda gövde gösterisi yapmış ve ekstrem Metal davulculuğunun tam karşılığı olduğunu göstermiş.

Brodequin'in bu yıl çıkardığı Harbinger of Woe’yu dinlemekten büyük haz aldım. Albümü 3 defa dinledim ve her dinlememde beğenmeyeceğim bir nokta var mı diye her şarkıya ayrı ayrı ve albümün teknik tarafına ayrı bir şekilde dikkat ettim. Fakat negatif herhangi bir şey bulamadım. Albüm tam manasıyla şahane olmuş. Sizleri de bu delilik eserini dinlemeye davet ediyorum. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 10/10