Albüm Kritik 962 (Motherwood / A Fading Elegy)

Herkese selamlar! Bugün yönümüzü Latin Amerika’nın en güzide ülkesi olan Brezilya’ya çeviriyoruz. Brezilya’nın sıcak ve renkli havasını pek sevmeyen iki arkadaş Black Metal’in soğuk ve puslu havasını ülkelerinin üzerinde estirmeye karar vermiş. Black Metal’in melodik ve atmosferik halini icra eden “Motherwood”un bu yıl çıkarmış olduğu “A Fading Elegy”den sizlere söz edeceğim. Ambiyans yaratma işini üstlenen “Yuri Camargo” ile esas enstrümantal işleri ve vokal görevini üstlenen “Guilherme Malosso” Brezilya’da başlattıkları Motherwood projesi bir süre sonra Avrupa topraklarına taşınmış ve grup aktif bir şekilde Almanya’da müziğini icra ediyor. Bunun nedenini bilmemekle birlikte muhtemelen Almanya’dan bir plak şirketi ile anlaşmış olmalarıdır. Bir de Avrupa ülkelerinden birinden seslerini duyurmaları daha kolay olduğu da bir gerçek. 2016 yılından bu yana Metal camiasında varlığını gösteriyor Motherwood. Her ne kadar ben sonradan keşfetmiş olsam da bu zamana kadar diskografilerine 3 LP sığdırmış grup ve ben de size işte üçüncü LP’leri olan A Fading Elegy’den söz edeceğim.

Albümü dinlemeden önce içinde 5 şarkı ve 40 dakikayı geçkin süreye sahip olmasıyla klasik bir Melodic Black Metal ve Atmospheric Black Metal sentezi albümü dinleyeceğimi anlamıştım ve nitekim de öyle oldu. Özellikle işin melodik kısmında birçok gruptan ciddi anlamda etkileşim sağladıkları fark edilmeyecek gibi değil. Daha albümün açılış şarkısı olan “Delirio e Morte”nin “Mgła”nın “Exercises in Futility I” şarkısına bu derece benzemesi beni gerçekten şaşırttı. Şarkı yazımı çok ufak nüanslar harici çok benziyor. Bu da albümün başında beni biraz irite etmedi değil. Elbette Melodic Black Metal’in şu an en iyi grubu olan Mgła’dan esinlenen birçok grup var ve bu da gayet mantıklı bir düzleme oturuyor. Fakat birebir aynı şarkı yazımı ile albüme bir şarkı eklemek pek de hoş olmamış. Grubun bunu bilinçli yapıp yapmadığını bilmiyorum fakat illaki Mgła dinlemişlerdir diye de düşünüyorum. Bu şarkıdan sonra albümün geri kalanında da bildiğimiz Melodic Black Metal albümlerine benzer şeyler duyuyoruz. Riff yazma konusunda ortaya inanılmaz işler konmamış. Fakat albümdeki şarkıları genel olarak beğendim ve dinlediğim süre boyunca da pek bir şikâyetim olmadı (ilk şarkı hariç). Özellikle albümün prodüksiyonunu çok beğendim. Kulaklarınızda gayet güzel bir armoni yaratıyor. Şarkıların uzun olması benim için bir problem değil. Zira bu tür albümlerde bu artık çok normal bir durum ve kaldı ki ben uzun süreli şarkılar dinlemeyi de seven biriyim zaten. Yeter ki şarkıların içindeki değişkenler, geçişler ve melodik partisyonlar beni mutlu etsin. Bu albümde de mutlu ettiler.

Motherwood'un bu yıl çıkarmış olduğu A Fading Elegy bence gayet yeterli bir albüm olmuş. Görkemli şeyler duymuyorsunuz belki ama günün sonunda kendini baştan sona dinletebilen ve dinlediğiniz zaman da keyif aldığınız bir albüm olmuş. Sizlerin de dinlemesini tavsiye ederim. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7,5/10