Albüm Kritik 958 (Merrimack / Of Grace and Gravity)

Black Metal deyince birçok kişinin aklına İskandinav ülkeleri gelir. Zira Black Metal’in ana vatanı olarak o bölgedeki ülkeler gösterilir. Bilhassa da Norveç başkent sayılır. Bunun nedeni de gayet anlaşılabilir. Bugün ismini bildiğimiz birçok kallavi Black Metal grubu Norveç, Finlandiya, İsveç menşeilidir. Fakat son 20 yılı aşkın bir süredir bu durum değişti. Artık bu karanlık sahneye Avrupa ülkeleri de dahil olmaya başladı. Polonya, Fransa, Almanya, İsviçre gibi ülkelerden çıkan birçok grup Black Metal’in çehresini ciddi anlamda değiştirmiştir. Bu değişim olumsuz yönde değil tam tersine olumlu yönde olunca da bu ülkelerin haricindeki Avrupa ülkelerinde de ekstrem müzik yükselişe geçmiştir. Fransa ise Black Metal’in artık en görkemli şekilde icra edildiği ülkelerin başında gelmektedir. Bu ülkeden çıkan Black Metal grupları hem genel kültürleriyle hem de müzik vizyonlarıyla Black Metal’i şeytan ve cehennem arasında sıkışmaktan kurtarmış ve daha elit bir yere koymuştur. Bu yüzden de Fransa, Black Metal’in son 20 yıldır en önemli ülkesi konumuna gelmiştir. İşte bu ülkeden çıkan ve yine tarzlarıyla büyük bir görkemi bizlere gösteren “Merrimack”ın bu yıl çıkarmış olduğu “Of Grace and Gravity”den sizlere söz edeceğim.

Merimack'i 2019 yılında keşfetmiştim. Zaten bu keşif yolculuğuna ciddi anlamda da 2019 yılında çıkmıştım. Dinlemediğim ve bilmediğim birçok grubu artık dinliyor ve ansiklopedime yeni isimler yazıyordum. Merrimack’a ise dehşet verici bir albüm kapak resmi ile denk gelmiş oldum. 2017 yılında çıkardığı “Omegaphilia” adlı albümün kapak resmini gördüğümde dehşete düşmüştüm. Bu adamların hiç de öyle elitist bir manifesto verme niyetlerinin olmadığı çok açıktı. Fransız ekolünden gelmelerine rağmen köklerini Norveç’ten aldıkları çok belli oluyordu. Belki bazıları için bu albüm kapağı sıradan gelebilir ama pentagram şeklinde gerilmiş deri, et ve kemik bana o zaman dehşet verici gelmişti ve hala da aynı şeyi düşünüyorum. Bu albüm kapağını gördükten sonra elbette albümü de dinleyecektim ve öyle de yaptım. 2017’de çıkan Omegaphilia albümleri 2019 yılında grubun hala son albümü olarak görünüyordu. Yani Merrimack’in Of Grace and Gravity albümü son albümlerinin üzerinden 7 yıl geçtikten sonra bizlere sunuluyor. 1994 yılından bu yana Metal sahnesinde olan Merrimack’in diskografisi öyle yoğun da değil zaten. Adamlar baya bir süre bekliyor yeni albümlerini bizlere sunmak için. İşin orasını tabi kendileri bilir ama bence bu süreyi biraz kısaltsalar iyi olacak. Omegaphilia’yı birçok kez dinledim ve albümü genel anlamda başarılı bulsam da bana öyle çok da görkemli bir iş gibi gelmedi. Fakat işler Of Grace and Gravity ile değişmiş durumda. Azılı satanistler bu defa ortaya çok daha sağlam ve etkileyici bir albüm koymayı başarmış.

Of Grace and Gravity sapına kadar bir satanizm propagandası yapan ve Norveç Black Metal’inden alışık olduğumuz o dehşet verici, kaotik atmosfere sahip bir albüm olmuş. Albümü ilk şarkıdan son şarkıya kadar dinlediğim süre boyunca hep bunu hissettim. Old-school havası olacağını zaten bekliyordum. Zira bu adamlar 1990’lı yılların grubu. Fakat bu demek değil ki eski tarzlara saplanıp kalmışlar ve sürekli kendini tekrar eden şarkılara imza atmışlar. Müzik vizyonu bir hayli geniş olan Merrimack, Of Grace and Gravity albümünde bunu çok iyi bir şekilde göstermiş. Yazılan rifflerin kalitesi ve bu rifflerin birleşiminde oluşan dehşet verici şarkıların görkemi beni fazlasıyla etkiledi. Zaten albümü dinlediğim zaman bu görkemin etkisine kapıldım ve albüm bittiğinde de “vay be ne dinledim lan ben” oldum. Her şey Merrimack Black Metali’ne uygun bir şekilde yazılmış ve uygulanmış. Şeytanın görkemini hissettirmeye çalışan Fransız grup bunu albümün her sekansında başarmış. Tanrıya olan düşmanlıklarını şarkı sözlerinde çok net bir şekilde göstermişler. Diğer taraftan albümün içindeki bütün müzikal partisyonlar çok başarılı olmuş. Gitar bestelerinden bas gitarın kendisini dengeli bir şekilde göstermesine, davulun her şarkıdaki harikulade varlığından vokalin şarkıları muazzam bir şekilde bağırmasına kadar kusursuz bir Merrimack albümü dinliyorsunuz. Bunu bir de kaliteli bir prodüksiyon ile bizlere sunmaları tadından yenmeyen bir hale dönüştürüyor. Albümü günlerdir dinliyorum ve olumsuz herhangi bir nokta bulamadım. Zaten albümü o kadar benimsedim ki her gün ya baştan sona dinliyorum ya da içinden birkaç şarkı açıp, keyfime bakıyorum.

Merrimack, Of Grace and Gravity ile bu yılın en iddialı ve en görkemli albümlerinden birine imza atmış. Böylesi şahane albümleri dinleyince kendimi çok iyi hissediyorum. Black Metal beni resmen iyileştiriyor. Sizler de bu albümü mutlaka dinleyin ve Merrimack’e bir kez daha teşekkür edin. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 10/10