Albüm Kritik 836 (The Chug Project / The Chug Project Volume 1)

Herkese selamlar! Bugün sizlere enstrümantal bir albümden söz edeceğim. Epeydir bir enstrümantal albüme denk gelmemiştim. En son “Red Apollo”nun “The Laurels of Serenity” albümünün enstrümantal bir versiyonu vardı onu dinlemiştim. Onun haricinde baştan sona sözsüz şarkılardan oluşan bir albüm dinlememiştim. Bugün sizlere söz edeceğim albüm ise bu uzun süreli dinlemeyişime bir son veriyor. Daha önce hem başka gruplarda çalmış olan hem de günümüzde solo kariyerine devam eden “Ola Englund”ın bir yan proje olarak sunduğu “The Chug Projecet”in bu yıl çıkardığı “The Chug Project Volume 1”dan sizlere söz edeceğim. Albümü iki gündür dinliyorum. Hem de baya sık aralıklarla dinliyorum. Hem enstrümantal hem de rafine bir albüm olunca haliyle ben de zevkle dinledim ve dinlemeye de devam ediyorum. Progressive ve Death Metal karışımı bir enstrümantal albümden söz edeceğim sizden. Bu iki türü gayet güzel bir şekilde harmanlayıp, 12 şarkılık bir albümün her yerine yaymış. Öte yandan bu iki türün aksine biraz da “Metallica” havası aldım. Özellikle “Black Album, Hardwired ve son albümleri olan 72 Seasons” Metallica’sının yazdığı şarkılara benzer şeyler duymak da mümkün bu albümde. Kısa süreli, güzel şarkıları sözsüz dinlemek ilk başta biraz garip gelse de sonrasında oldukça alıştım bu albüme.

Sözsüz bir albümden beklentiler artık sadece işin virtüözlüğü üzerine oluyor. Özellikle Ola gibi yıllardır bu işin içinde olan ve birçok grup deneyimi yaşayarak müziğini sürekli geliştiren birinin yaratacağı enstrümantal işleri merak etmek ve bu merakı yine Ola sayesinde gidermek güzel bir şey. Fakat bu albümü dinlerken aklımın hep bir köşesinde “ya bu albümdeki şarkılar gayet güzel şarkı sözleri ile bezenebilirmiş” düşüncesi var oldu. Çünkü şarkı yazımları sanki şarkı sözleri varmış da sonradan çıkarılmış gibi hissettirdi bana. O yüzden de giriş kısmında örneğini verdiğim Red Apollo’nun The Laruels of Serenity albümünün sözsüz versiyonu hissi bu albümde de var. Fakat The Chug Project Volume 1’in daha kısa süreli şarkılara sahip olması ve atmosferik yönden neredeyse bir şey sunmuyor oluşu aradaki farkı gösteren en büyük iki özellik bana göre. Bu tür albümlerde birazcık da atmosfere ihtiyaç olduğunu düşünüyorum açıkçası. Bu haliyle çok sade bir enstrümantal albüm olmuş. Bu kötü bir şey değil elbette. Özellikle safkan virtüözlük dinlemeyi seven arkadaşlar için güzel bir albüm The Chug Project Volume 1. Fakat virtüözlük derken de Technical Death Metal seviyesinde bir şey de beklemeyin. Zaten Progressive yönü çok daha ağır basan bir albüm The Chug Project Volume 1. Albümü baştan sona dinlemek çok zor bir şey değil. Yarım saati birkaç dakika geçen bir süreye sahip olması gayet dinlenebilir bir albüm olduğunu gösteriyor zaten. Albümün prodüksiyon kalitesi de gayet başarılı olmuş. Zaten böylesi bir albüm yapıyorsanız dikkat etmeniz gereken birinci unsur her şeyin gayet net duyulabileceği bir prodüksiyon kalitesine sahip olmasıdır. Ola Englund da bunu başarmış. Bir eleştiri olarak bas gitarın çok geri plan kaldığını düşünüyorum. Evet, sesini duyuyorum şarkılarda. Fakat çok daha yoğun işler yapabilirdi bas gitar şarkılarda. Sesinin de bir tık daha yüksek olmasını tercih ederdim.

The Chug Project Volume 1, güzel ve dinlemesi keyifli bir Progressive ve Death Metal karışımı enstrümantal albüm olmuş. Albümü çok kez dinledim ve dinlemeye de devam edeceğim. Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10