Albüm Kritik 829 (Immortal / War Against All)

Bir önceki yazıda Norveç Black Metal’inin en mühim gruplarından biri olan ve beni Black Metal ile tanıştıran “Gorgoroth”tan sizlere söz etmiştim. Norveç ekolünün en ihtişamlı gruplarından birisi olan Gorgoroth, aynı dönemde çıkan birçok grup ile bu kaotik sahneyi paylaşıyordu aslında. Bunlardan birisi de hiç şüphesiz “Immortal”dır. Norveç Black Metal’i deyince akla gelen ilk gruplardan biri olması Immortal’ın bu türde ne denli ciddi işler yaptığını göstermektedir. Ben, nispeten daha geç tarihlerde keşfetmiş olsam da bu grubu dinleme sıklığım oldukça yüksektir. Zaten Norveç Black Metal’i dinlemek istediğim zaman çalma listemde belli başlı gruplar oluyor. Öte yandan Immortal’ın kendine has Black Metal’ini de çok seviyorum. Çok kompleks olmayan ve melodikleşmenin minimum düzeyde tutulduğu, kaotik albüm yapma konusunda oldukça iyi bir grup. Grubun ilk yıllarından bu zamana kadar çıkan albümlerini iyice dinlemiş ve analiz etmiş biriyim. Immortal’ın günümüze kadar çok fazla şey yaşaması, çok fazla değişkenlik göstermesi (kadro açısından özellikle) ve bir bırakıp, bir devam etmeleri kendilerinin de kariyerine ciddi anlamda olumsuz etki bırakmıştır. Aslında grubun Black Metal’in belli dinamiklerini iyi kavradığını ve bu dinamikler üzerine gerçekten basit ama iyi şarkılar yazarak dinleyenleri kendilerine bağladığı bir gerçek. Bu yüzden de Immortal albümlerini dinlemek hiçbir zaman zor olmamıştır. Her albümlerinde sizlere verilmek istenen kaosu iyi bir düzeyde vermiştir. Fakat grup elemanlarının birer birer dostlar meclisinden ayrılması Immortal’ı garip bir durumda bırakmıştır. Bunun etkilerini üretkenlikte göreceğimizi biliyorduk fakat öte yandan daha önemli olan şeyin acaba Immortal eskisi gibi güçlü yoluna devam edecek mi sorusuydu. Artık Immortal sadece “Demonaz”ın yürüttüğü tek kişilik bir proje oldu. Özellikle “Abbath”ın Immortal’dan ayrılması sonucu durumun ne olacağı hep bir soru işareti olmuştu. Fakat 2018 yılında yayınlanan Immortal albümü “Northern Chaos Gods”ta da gördüğümüz üzere Demonaz’ın hiçbir şekilde gücü elinden bırakmaması ve Immortal’ı ben ayakta tutuyordum lan zaten der gibi bir albüm sunması Abbath etkisini de sorgulatmıştı. Hatta daha da gülünç olanı Demonaz bu şekilde gövde gösterisi yaparken Abbath’ın çok daha düşük profilde albümler sunması Immortal’ın Demonaz’ın prensliği olduğunu kabul ettirdi bana. Bugün ise bu prensliğin yeni albümü olan “War Against All”dan sizlere söz edeceğim.

Albümün adı çok set değil mi? Bunu nereye çekeceğinize bağlı olarak bence ciddi bir mesaj veriyor Demonaz. Ben tek, siz hepiniz der gibi bir havası var. Herkese karşı bayrak açmış ve tek kişinin yürüttüğü Immortal’ın bir güç gösterisi olarak yorumladım. Tabi birebir bu şekilde düşünmüştür demiyorum Demonaz. Fakat yine de bu benim çıkarımım ve pek de uzak bir ihtimal değil gibi. War Against All’ı dinlemeye başlamadan önce Northern Chaos Gods’ı bir kez daha dinledim. Yakın zamanda baştan sona bu albümü dinlememiştim. Northern Chaos Gods’ı baştan sona zevkle dinledikten sonra War Against All’u dinlemeye koyuldum. İşler bu noktada garip bir hal aldı. Zira sanki yeni bir Immortal albümü dinlemiyordum da Northern Chaos Gods’un disk 2’sine devam ediyordum. Prodüksiyonundan tutun da şarkı yazımlarına ve hatta gitar tonlarına (temiz gitar tonu da dahil) kadar her şey aynıydı. Bir fark bulmak neredeyse imkânsız gibi bir şey. Bunu anlamlandıramadım. Daha sonra albümü dinledikçe bütün şarkıların bir önceki albümdeki yazılma ve bestelenme düzeni ile aynı olduğunu da fark ettim. Her şeyin bir önceki albüm ile aynı olduğu yeni bir Immortal albümü dinliyordum. Bu noktada duygularım karmaşık bir hale gelmiş ve düşüncelerimde ise bir dilemma vardı. Çünkü albümü dinlemesi zevkli olsa da aynı metodolojik düzende yazılmış şarkıların herhangi bir farklılık hissettirmesi de olumsuz düşüncelere itiyordu beni. Burada şöyle bir soru soruyorum kendime ve cevabını tam olarak veremiyorum; yeni bir albümün bir önceki albümden bütün her şeyi ile farklı mı olması gerekir? Yoksa bütün şarkıların aynı düzlemde yazılmış ve kaydedilmiş olması önceki albümün iyi olmasını bu albümde de birebir yansıtır mı? Bu sorulara cevap vermek benim açımdan pek kolay değil. Fakat şu bir gerçek ki War Against All kesinlikle iyi bir albüm olmuş. Immortal’dan alışık olduğumuz basitlik ve sadelik bu albümde de kendisini devam ettiriyor. Rahatsız edici herhangi bir unsur görmemekle birlikte Demonaz’ın yine çok iyi bir iş çıkardığını düşünüyorum. Abbath’ın yapamadığını bir kez daha Demonaz çok iyi bir şekilde yapmış ve Immortal ismine bir halel gelmesini engellemiş yine. Elbette bu albümün bir önceki albüme bu kadar benzer olması yeni bir şeyler duymayı bekleyen insanların canını sıkmış olabilir. Fakat ortada kalitesiz hiçbir şey yok. Bu yüzden de buna çok fazla takılmadan, bu güzel albümü sindirmek gerek. Dinledikçe çok iyi hissettiren bir albüm olmuş. Özellikle albümdeki enstrümental Black Metal şarkısı “Nordlandihr”e bayıldım. Black Metal enstrümental şarkısı dinlemek, hem de Immortal’dan dinlemek, çok iyi bir deneyim oldu.

War Against All, çok iyi bir Black Metal albümü değil. Fakat çok sağlam ve başarılı bir Black Metal albümü olmuş. Demonaz’a bir kez daha saygımı iletmek istiyorum. Gerçekten Immortal isminin gücünden taviz vermeden yine şahane bir iş ortaya koymuş. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10