Albüm Kritik 755 (Al-Namrood / Worship the Degenerate)

Black Metal’in dalga dalga dünyanın dört bir tarafına dağıldığını artık biliyoruz. Teoride İngiltere’den çıktığı iddia edilse de Black Metal’in esas doğum yeri İskandinav Yarımadası’nın güzide ülkesi Norveç’tir. Norveç’ten diğer ada ülkelerine, oradan Avrupa ülkelerine, kıta Amerika'sına, Slav topraklarına, Asya’ya ve sonrasında da Orta Doğu’ya. Burada yazdığım şekliyle dağılmadı elbette. Fakat üç aşağı beş yukarı dağılım bu şekilde gerçekleşmiş diyebiliriz. Bugün de sizlere ilk defa bir Suudi Arabistanlı gruptan bahsedeceğim. Spotify’da kendilerine denk geldiğimde grubun Suudi Arabistanlı olduğunu bilmiyordum. İsminin Arapça olduğunu düşünüyordum fakat sadece isimden Arabistanlı bir grubu dinleyeceğimi düşünmedim. Malum gruplar etkileyici olmak adına başka dillerden isimler alıyorlar. “Al-Namrood” bizdeki anlamıyla “nemrut, çirkin, suratsız” anlamına geliyor. Black Metal icra eden bir Arap grubunun burada dini bir isimle yer almayacağını sizler de tahmin ediyorsunuzdur. Zaten grubun albüm temalarına baktığımızda ise satanizm ve din karşıtlığının yoğun bir şekilde işlendiğini görüyoruz. Prodüksiyon şirketlerinin ismi bile “Shaytan Productions”. Grubun bu yıl çıkardıkları “Worship the Degenerate” EP’lerinden sizlere söz edeceğim.

Öncelikle bu EP’yi dinlemeden önce bazı fikirlerim vardı. Ön yargılarım da vardı. Sonuçta bir Orta Doğulu Black Metal grubunun albümüne her zaman denk gelmiyorum. Fakat daha önceden birkaç grup dinlemiştim. Onlardan en çok bilineni “Melechesh”ti. Melechesh’in “Enki” albümünü bugün hala büyük bir zevkle dinliyorum. O albümden de yola çıkarak Worship the Degenerate hakkında bazı fikirlerim vardı. Bir defa Orta Doğuya has melodik riff yazımlarını duymayı bekliyordum. Burada onu tarif edemem. Fakat dinlediğinizde kulaklarınızda oldukça tanıdık melodik tınılar barındıran rifflerden bahsediyorum. Biz de Orta Doğu’nun bir parçası olduğumuz için bu tür melodilere aşinayız. Nitekim Al-Namrood da bu tür riff yazımlarını bolca yazan bir grupmuş. Worship the Degenerate’te baştan sona kadar bu rifflerle bezeli şarkılar dinliyorsunuz. Biraz bizdeki türküleri de andırıyor bu yüzden. Bizdeki türkülerin Metal ile buluşması diyebiliriz. Arap filmlerinden ya da Holywood’un Arap temalı filmlerinde duyacağımız film müziklerine benzer şeyler de diyebiliriz. Bu durum beni rahatsız etmiyor. Sonuçta müziklerine etnik kimliklerini eklemeleri bir özgürlüktür grup için. Fakat rahatsız olduğum nokta şu; o kadar yoğun bir şekilde bu tarz riffler yazılmış ve o kadar fazla kendilerini tekrarlıyorlar ki bir süre sonra iç bayıcı bir noktaya geliyor. Bu yüzden de bazı şarkılarda eh yetti be artık dedim. Melechesh’ten ötürü bu EP’yi çok seveceğim ön yargısına kapıldım bir anda. Fakat EP’yi daha ilk dinlememde berbat prodüksiyonu yüzünden yüzüm buruşarak dinledim. Bazı şarkılarda gerçekten iyi şeyler var ama kötü prodüksiyon yüzünden safi gürültü kirliliği dinliyormuşsunuz gibi geliyor. Evet, Black Metal’in özünde gürültü vardır. Fakat artık modern zamanlardayız ve bu prodüksiyon işini sırf biz old-school işler yapan grubuz diye göstermek ve bunu da becerememek bana “gülünç” geliyor. Albümü baştan sona birkaç kez dinledim. Aslında beklentilerimi yarı yarıya karşılayan bir albüm oldu. Prodüksiyonun kötülüğü ve rifflerin sürekli ve uzun metrajlı bir şekilde kendini tekrarlamasından dolayı puan kırıyorum. Bir de vokalin sesini pek beğenmedim. Çiğ bir brutal vokal tarzına sahip ama şarkılarda çok da kendini belli eden bir performansı yoktu. Daha geri planda birisi bağırıyor gibi geldi.

Al-Namrood'u dinlemek farklı bir deneyimdi. Çok da farklı değildi aslında diğer Orta Doğulu gruplar arasında. Fakat genellikle batı tarafının Black Metal’ini dinlediğimiz için bir nebze daha farklı geliyor. Bir sonraki albümde görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7/10