Albüm Kritik 752 (Darkthrone / Astral Fortress)

Siz hiç “Darkthrone” albümü dinlediniz mi? Eğer cevabınız evetse herhangi bir yeni Darkthrone albümünden beklentileriniz muhtemelen aynı şeyleri duymak üzerinedir. Böyle değil de farklı şeyler duymayı düşünüyorsanız içinizdeki heyecanın bir anda öleceğine sizlere garanti verebilirim. Bu yüzden Darkthrone albümlerinde şahsen ben pek heyecan yaşamıyorum. Evet, Norveç Black Metal’inde Darkthrone bir yıldız gibi parladı. Fakat Darkthrone’un yıldızının paralaması bana göre müzikle doğru orantılı olmadı. Ellerindeki materyaller Black Metal’in, Norveç Black Metal’inin, DNA’larını çok iyi bir şekilde barındırıyor. Kariyerinin ilk yıllarında Black Metal’de heyecan yaratmayı başardılar. Fakat ne olduysa Darkthrone müziğini oldukça izole bir şekilde yapmaya karar verdi. Hiçbir şekilde canlı performans sergilemiyorlar ve albümlerini yapıp sadece arkalarına yaslanıyorlar. Albüm yapma sıklıkları da oldukça yoğun. Bu yüzden bir Darkthrone albümünü dinlemek öncesinde ve sonrasında çok farklı bir şey dinlememek demek oluyor. Bunlar benim her ne kadar kişisel görüşlerim olsa da bu görüşleri benle paylaşacak insanların olduğunu da biliyorum. Bugün, Darkthrone albümlerini herhangi farklı bir grup yapıyor olsaydı muhtemelen çoğu kişi burun kıvırır, dinlemezdi bile. Darkthrone, etkili ve sansasyonel bir isim. Bunu ister kabul edin ister etmeyin.

Bugün, sizlere bahsedeceğim albümün adı ise “Astral Fortress”. Darkthrone’un bu yıl çıkardığı yeni albümünü birkaç gündür ciddi bir şekilde dinliyorum. Dinlerken bir yandan da analizler yapıyor ve duygularımı tam manasıyla tanımlamaya çalışıyorum. Buraya sadece bir öncekinin aynısı işte demek istemiyorum. Darkthrone’un bir şekilde farklı bir şeyler yapmış olabileceğini düşünüyorum. Fakat öyle olmuyor elbette. Klasik bir Darkthrone albümü dinlemekten farlı bir şey olmadı benim için. Fakat bir önceki Darkthrone albümü “Eternail Hails…..”ten çok daha iyi bir albüm dinlediğimi de söylemek istiyorum. O albüm benim için çok sıkıcı bir albüm olmuştu. Normalde bir Darkthrone albümünü bir süre dinlerim fakat o albümün kritiğini yazdıktan sonra bir daha dinlemedim ve unuttum. Darkthrone, albümleri belli bir formül üzerine yazılır. Bu yüzden de her şey aynıymış gibi görünür. Çok ufak nüanslar olur ve onlar da bazen albümün genelinde pek bir şey ifade etmezler. “Fenriz ve Culto” ikilisi kendi tarzlarına bağlılıklarını sürdürüyorlar. Blast Beat falan duymayacağınız ve orta temponun çok az üzerindeki metronoma sahip şarkılar dinleyeceğiniz bir albüm olmuş Astral Fortress. Riff yazımlarında herhangi kompleks bir şey yok. Dinlerken şaşıracağınız veya büyük bir heyecan duyacağınız bir şey de yok. Klasik Darkthrone sounduna sahip, birbirini tekrarlayan, basit rifflerden oluşan şarkılar dinliyorsunuz. Sadece kendilerini tatmin eden ve öyle mükemmellik peşinde koşmayan bir grup Darkthrone. Bu yüzden de albümlerinin ne derece beğenildiğini pek de umursadıklarını sanmıyorum. Hatta benim gibi kritik yazarlarının yazdıkları şeylerin ve verdikleri puanların çok da bir şey ifade etmediği aşikâr. Bütün bunlar çerçevesinde Astral Fortress yine old-school Black Metal sevenlerin çokça dinleyeceği bir albüm olacaktır. Benim ise birkaç kez daha dinleyip, bir daha dönüp bakmayacağım bir albüm olarak raflardaki yerini alacaktır.

Darkthrone, her zamanki çizgisinde yer alan bir başka Black Metal albümleri Astral Fortress ile Black Metal dinleyenlere old-school bir başka albüm sundular. Çok fazla söyleyecek bir şey yok aslında bu albüm hakkında. Klasik bir Darktrhone albümü, hepsi o kadar. Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7/10