Albüm Kritik 750 (Exhumed / To the End)

Death Metal, Grindcore ile birleşince ortaya ne harika şeyler çıkıyor. Bunu söylüyorum ama bu iki türün birleşimini icra eden dinlediğim grup sayısı bir elin 5 parmağını anca buluyordur. Fakat bu zamana kadar dinlediklerim beni hayal kırıklığına uğratmadığı için böyle bir şeyi demeyi kendime hak görüyorum. Bugün sizlere işi gücü kan ve pisliği ortaya dökmek olan “Exhumed”un yeni albümlerinden söz edeceğim. Exhumed ile 2019 yılında tanışmıştım. O tarihlerde Death Metal’i artık iyiden iyiye sindirmiş ve Death Metal’in hem alt türlerine hâkim olmaya çalışıyor hem de farklı türlerle olan sentezlerine göz atıyordum. Kökleri Death Metal’e dayanan Grindcore türünden de birkaç grup dinlemiştim o tarihlerde. Exhumed’u keşfetmem ile bu iki türü iyi bir şekilde birleştirmeyi başaran bir grubu tanımış oldum. 1990 yılından bu yana insan etinin faydalarından bizlere sert bir şekilde söz ediyor Exhumed. Bu zamana kadar diskografilerine oldukça kanlı, iç organların kıyma makinesinden geçirildiği, et düşkünü albümler yarattı Exhumed. Bugün de o albümlerden en iddialı olanından bahsedeceğiz belki de. “To the End” Exhumed’ın 2022’yi ciddi anlamda kana buladığı ve kadehlerimizde cesetlerin soğuk kanlarını boca ettiği bir albüm olmuş. Albümü dinlediğim andan itibaren içime sanki nifak tohumları serpilmiş gibi hiç güzel bir şey düşünmez oldum. Ben de bu pislik adamların büyülü sözlerine kandım ve kendimi kan revan içinde hissettim. Bu kadar betimlemeden sonra isterseniz albümün derinliklerine inelim.

Burada daha önce Exhumed’un “Horror” albümünü yazmıştım. Zaten grup ile o albüm sayesinde tanışmıştım. Çokça Grindcore dinleyen biri değilimdir. Fakat yeni gruplar keşfettiğimde de o grupların birkaç albümlerini dinlemeden geçmem. Grindcore’un bende garip bir etkisi oluyor. Örneğin Exhumed’ın Horror albümün yazmadan önce yazdıktan bir süre sonra daha dinledim. Hatta oldukça zevkle ve şevkle dinledim. Fakat bir an geliyor ne bu türden bir albüm dinlemek aklıma geliyor ne de bu türde bildiğim grupları açıp dinlemek aklıma geliyor. Bende çok kalıcı etki bıraktıklarını söyleyemem. Bu durum sadece bana özel değildir herhalde diye düşünüyorum. Horror’u da bir süre dinledikten sonra yıllardır dinlemedim. Exhumed’un Horror’dan sonraki albümlerini dinlemiştim fakat buraya yazmadım. Bu yıl yeni bir albüm çıkardıklarını duyduğumda ise işte şimdi siteye yazma zamanı geldi diye düşündüm. Hem de benim içimi kıpır kıpır edecek naif bir albüm dinlemeye ihtiyacım vardı. Şaka bir yana naiflikten en uzak albümlerden birisi To the End olmuş diyebilirim. Daha albüm kapağına baktığınızda zaten işlerin ne denli çirkinleşeceğini görebiliyorsunuz. Bu yıl gördüğüm en sağlam albüm kapaklarından birisi olduğunu söylemeden geçmek istemiyorum. Herkes “Bloodbath”in (bana göre) dandik albüm kapağına ölüp bitmişti. Ben ise beti arttırıyorum ve ölüp bitilecek sayko bir albüm kapağı arıyorsanız, o albüm kapağının Exhumed’un To the End albümüne ait olduğunu söylüyorum. Death Metal’in o tavizsiz sert yapısını bu albümde çok rahat bir şekilde duyuyorsunuz. Fakat esas vurucu olan kısım Death Metal’in Grindcore ile bir kez daha şahane bir birleşimine şahitlik etmek oldu. To the End ile Exhumed kariyerlerindeki en dehşet albümlerden birine imza atmış. Sadece albüm kapağındaki katliam dolu görsel değil, şarkıların her biri de o görseli destekleyecek nitelikte şahane olması oldu. Benim için bu albüm hakkında söylenebilecek tek olumsuz eleştiri prodüksiyon kalitesi olacaktır. Albümün soundunu pek beğenmedim. Çok daha iyi bir şekilde şarkılar kaydedilebilirlermiş. Fakat grubun tercihi böyle bir sounddan yana olmuş. Bunun haricinde her şarkı çok iyi olmuş. Baştan sona, dur durak bilmeden, allah yarattı demeden kafamıza kafamıza vuruyor Exhumed elemanları. Özellikle şarkıların bazılarında organların kan revan içinde yere boca edilmesi gibi sesler duyuyorsunuz. Ya da birinin gırtlağı kesilmiş de o kesik bölgesinden oluk oluk kan fışkırıyormuş gibi. Yazarken bile insan kendini bir tuhaf hissediyor. Şarkılardaki bas gitar kullanımına dibim düştü. Zaten bu türdeki albümlerde bas gitarın ciddi anlamda büyük bir rolü oluyor. Exhumed da bunu çok iyi bir şekilde albümün geneline yansıtmayı başarmış. Bu yıl dinlediğim en dehşet verici işlerden birisi olduğu aşikâr. Yazılan riffler de bu tür için gayet iyiler.

Exhumed bana göre kariyerindeki en sağlam albümlerden birine imza atmış. Bu albümü bir süre daha dinleyeceğim. Sonrasında ne olur bilmiyorum. Fakat şimdi tekrar kulaklıklarımı kulağıma takıyorum ve kan gövdeyi götürünce ortaya nasıl bir ses çıkar merakımı bir kez daha gideriyorum. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 9/10