Albüm Kritik 734 (Lamb of God / Omens)

Bazı grupları dinlemek sanki bir zorunlulukmuş gibi geliyor. Özellikle bu his o grubu dinlemeye başlayıp, sevip ve sonrasında bütün hislerinizin tam tersine döndüğü durumlarda oluyor. Bu durum benim başıma çok geliyor. Severek dinlemediğim halde her çıkan yeni albümlerine bir zorunluluk veya bir şekilde bağlılık göstergesi olarak baktığım birkaç grup var. İşte bugün sizlere benim için o kategoride yer alan gruplardan biri olan “Lamb of God”ın “Omens” albümünden söz edeceğim. Bu zamana kadar Metal Music Share Plus’ta iki tane Lamb of God albüm kritiği yazmışım. Fakat bu gruptan dinlediğim albüm sayısı ikiden çok fazla elbette. İlk olarak siteye yazdığım Lamb of God albümü 2015 yılında çıkardıkları “VII: Sturm und Drang” idi. Bu albümü çok sevmiştim. Birçok gerçek Lamb of God hayranı albümü yerden yere vurmuş olsa da o zamanki ben bu albümü oldukça sevmiş ve hatta satın almıştım. Bir süre boyunca da dinledim ve hala çalma listemde yer alan şarkılar da var bu albümden. Sonrasında ise bir başka beğendiğim Lamb of God albümü “Resolution”ı siteye yazmıştım. Yine bu albümü dinlemekten de büyük keyif almıştım. Bu albüm de 2012 çıkışlıydı. Dediğim gibi grubun neredeyse bütün diskografisini dinledim fakat buraya yazmadım. Çünkü Lamb of God’ olan bağlılığım yavaş yavaş incelmeye ve kopma noktasına gelmişti. Bu yüzden de artık çıkardıkları yeni albümleri sadece dinliyor ve geçiyordum. Örneğin 2016 yılında çıkardıkları “The Duke” EP’si ve 2020 yılında çıkardıkları “Lamb of God” albümlerini sadece 1 defa dinleyip ardımda bıraktım. Şimdi ise Omens’i buraya yazma gereği duyuyorum. Çünkü Lamb of God ile duygusal bir bağım kalmamış olsa bile bu zamana kadar dinlediğim albümlerinden ve Groove Metal vizyonuma sağladıkları katkılar nedeniyle bir minnet borcum var.

Omens'i ciddi bir şekilde oturup birkaç defa dinledim. Az önce yukarıda da belirtmiştim, hiçbir zaman gerçek bir Lamb of God hayranı olmadım. Zaten bir süre sonra kendimi Black Metal’in şefkatli kollarına bıraktığım için Groove Metal dinlemeye pek zaman ayırmıyordum. Bu türde bir şeyler dinlemek istediğim zaman “Gojira” gibi daha dişe dokunur bir alternatifi tercih ediyorum. Lamb of God’ın çok belirgin bir müzik tarzı var. Daha önceki Lamb of God kritiklerimde de söz etmiştim bundan. Herhangi bir yerde, herhangi bir Lamb of God şarkısına denk geldiğiniz (bu şarkıyı bilmediğinizi farz edelim) onu hemen ayırt edebilirsiniz. Yıllardır aynı matematik düzleminde, aynı müzikal formülde şarkılar yazan ve albümler yayınlayan bir grup kendileri. Bu durumun iyi yanları da var, kötü yanları da. Tutarlı olmak ve aynı türde insanların kafalarını sallayarak eşlik edecekleri şarkıları yazmak, Groove ve Metalcore alaşımı içindeki dinamikler açısından önemlidir. Öte yandan müzikte sürekli yenilik arayan veya etkileyiciliği ön planda tutan benim gibi arkadaşlar için ise sıradanlıktan öteye gitmiyor. Omens’de gördüğüm şey Lamb of God’un özellikle kallavi hayran kitlelerinin çok beğendikleri albümlerin tarzlarına bir geri dönüş yapıldığı. Yani Lamb of God’ın ciddi anlamda hayran kazandığı o eski günlerine bir dönüş görüyoruz. Uzun süreli başarıyı koruyamayan ve sürekli kendini tekrar eden grupların başvurduğu bir yöntem bu. Eskiden çıkardıkları ve başarılı oldukları albümlerinin tarzlarına geri dönüş yaparak o çekirdek hayran kitlesinin gönlünü alıyorlar. Bana sorarsanız çok da farklı şeyler yaptıklarını söyleyemem. Şarkı yazımları her zamanki müzikal düzlemde yazılmış yine. Ortada beni etkileyecek veya şaşırtacak herhangi farklı bir şey yok. Dinlerken herhangi bir şekilde zorluk çekmeyeceğiniz, bol bol kafa sallayacağınız bir başka Lamb of God albümü o kadar. Bir debenim hissettiğim başka bir şey daha oldu. Lamb of God üretkenliğinin sınırına gelmiş sanırım. Çünkü her şarkı birbirine çok benziyor. Bu durum epeydir böyle. Sadece Omens özelinde de değil. Albümü dinlerken genel olarak iyi hissetsem de kendimi, bir süre sonra sıkılmaya başladım elbette. Bu durum sadece benimle alakalı bir şey, biliyorum. Fakat sizler de eğer benim gibi ekstrem türleri çok dinliyorsanız Omens’in sizlere hissettirecekleri muhtemelen yüzeysel şeyler olacaktır.

Lamb of God, Omens ile kendi tarzını koruyarak, biraz da geçmişe dönerek şarkılar yazmış. Bu albüm gayet dinlenebilir, iyi bir Groove ve Metalcore karışımı bir albüm olmuş. Fakat etkileyici ve olağanüstü şeyler bulmak imkânsız. Lamb of God onları kariyerinin başlarında yaptı ve tüketti. Bundan sonra da etkileyici bir şeyler yapacaklarına inanmıyorum. Eğlencelik albümlerle biz Metal severlerin günlerini hoş edecekler, o kadar. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7/10