Albüm Kritik 731 (Revocation / Netherheaven)

Revocation'ı dinlemeye başladığımdan beri grubun ne derece büyük bir potansiyele sahip olduğunu anladım. Daha öncesinde gruptan haberdar olsam dahi albümlerin dinlemek için herhangi bir girişimde bulunmamıştım. Ta ki geçen yıl siteye yazdığım, 2018 yılında çıkardıkları “The Outer Ones” albümlerine kadar! Bu albüm benim Revocation ile resmi tanışmamın ilk nişanesidir. Bu albümü dinlediğim süre boyunca ve sonrasında etkisinden bir süre kurtulamamıştım. Death Metal’in teknik tarafını gayet güzel bir şekilde icra ediyorlar. Bir yandan da içinde Thrash Metal ve Metalcore esintilerini de var ediyordu. Zaten bu durum sadece The Outer Ones özelinde değildi. Revocation’ın müziği buydu. İşte bu şahane grubun The Outer Ones’tan sonra çıkardıkları albümleri “Netherheaven”dan sizlere söz edeceğim. Bu yıl çıkan bu albüm ile bir kez daha kulaklıklarımı büyük bir zevkle Revocation için kulaklarıma taktım ve albümü dinledim. Hem de defalarca dinledim. Çünkü Revocation öyle bir, iki kez dinlenip geçilecek bir grup değil.

2006 yılından bu yana Revocation, ismi ile Metal camiasında harika işler yapan bir grup Revocation. Death Metal’i oldukça iyi bir şekilde icra ediyorlar. Technical Death Metal türü altında müziklerini icra ediyorlar. Fakat bu teknik kısmı normal bir Technical Death Metal grubundan biraz daha aşağıda. Virtüözlüklerini çok kompleks bir şekilde göstermiyorlar. Elbette riff yazımları falan öyle basitçe şeyler değil. Fakat çok aşırı karmaşık riffler de duymuyorsunuz. Bunun nedeni de Revocation’ın melodik tarafa daha fazla yönelmesinden dolayıdır. The Outher Ones’ı çok beğenmiştim. Zaten albüm incelemesinde de ne kadar beğendiğimden güzelce sizlere söz etmiştim. 10 puanı da gönül rahatlığı ile vermiştim. Yeni bir Revocation albümü dinleyeceğimi öğrendiğimde haliyle beklentilerim yüksek oldu. Çünkü grubun birçok albümüne hayran kalmıştım. The Outer Ones’ın üzerine neler koyabilirler ki diye merak etmiyor değildim. Netherheaven’ı dinlemeye başladığımda, albümün ortasına geldiğimde beni etkileyen pek fazla şey duymamam açıkçası beni şaşırttı. Kötü bir albüm dinlemiyordum elbette. Fakat The Outer Ones benim için öylesine yüksek bir seviyede yer alıyor ki haliyle bu albümün üzerine bir şeyler konulmasını bekliyordum. Albümü baştan sona dinleyip bitirdiğimde elde ettiğim hiçbir yeni duygu olmadı. Hala nötr bir şekildeydim. Yazılan riffler, davul çeşitlemeleri, sololar, bas gitarın varlığı, her şey yerli yerindeydi. Dediğim gibi gayet güzel bir albüm dinledim. Fakat yenilikçi bir şey göremeyince haliyle biraz hüsrana uğramış oldum. Netherheaven, aslında klasik bir Revocation albümü olduğunu çok rahat belli ediyor. Şarkı yazımları aynı matematiksel formül üzerinde uygulanmış. Keşke The Outer Ones’ın üzerine bir şeyler konulabilseydi. Böylece ben de zevkle dinlerdim. Bu albümü de uzun süre dinleyeceğim muhtemelen. Fakat aynı tadı vereceğini düşünmüyorum. Belki ileride düşüncelerim değişir. Albüm en az The Outer Ones kadar kuvvetli ve şarkı yazımları konusunda çok başarılı bir albüm. Fakat herkes aynı albümü dinler ve farklı tatlar alır ya, hah işte benim durumum da işte. Çok daha farklı bir şeyler bekliyordum sanırım Revocation’dan. Fakat her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır elbette.

Netherheaven'e elbette düşük bir puan verecek değilim. Çünkü Revocation albümleri her zaman üst düzey albümler olmayı başardı bu zamana kadar. En azından benim nezdimde öyleler. Yine ortada çok başarılı bir iş var. Fakat bu defa gönlümü fethedemedi bu albüm. Dinledikçe seveceğimi düşünüyorum. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10