Metal camiasına son birkaç yıl önce giriş yapmış bazı grupların gelişimini takip ediyorum. Gönül ister ki hepsini takip edeyim ama ne yazık ki öyle olmuyor. Bu takip ettiğim gruplardan birisi de Belçikalı “Serpents Oath”tı. Aslında bu grubu takip etmem için çok bir neden sunmamışlardı 2020 yılında çıkardıkları ilk albümleri “Nihil” ile. Normal düzeyde bir Black Metal albümünden fazlası değildi o albüm. Evet, Black Metal sahnesine giriş yapmak için iyi bir albüm olabilir ama ötesi yoktu. Black Metal’in bildiğimiz formülü üzerine inşa ettikleri müzikleri çok da yenilikçe veya etkileyici bir şeyler sunmuyordu. Dinlemesi keyifli ve akıcı bir albüm olsa da bir süre sonra bunlar da yetmeyecekti elbette. Bu yüzden grubun ikinci albümünde kendisini ciddi anlamda geliştirmesi gerekiyordu. Yoksa sıradan Black Metal gruplarından bir başkası olarak yoluna devam edecekti. Bütün grupların devasa bir şekilde büyümesini elbette beklemiyorum. Fakat grupların amaçları her albümde daha fazla dinleyici kitlesine ulaşmak olduğu için bunu söylüyorum. Bugün sizlere Serpents Oath’ın bu yıl çıkardıkları ikinci albümleri “Ascension”dan söz edeceğim.
Ascension'ı üç gündür dinliyorum. Albümü artık ezberledim diyebilirim. Baştan sona sürekli dinlediğim için artık albümü kanıksama noktasına geldim. Bu baştan sona dinlemelerimin sebebi albümü çok beğendiğim için değil ne yazık ki. Keşke öyle olsaydı ve emin olun bunu ben de çok isterdim. Fakat Serpents Oath, Ascension albümlerinde neredeyse hiçbir gelişim göstermeyerek bir önceki albümleri Nihil’den çok da farklı bir iş yapmamışlar. Albümü dinlerken gerçekten canım sıkıldı. Şarkılar kötü değil kesinlikle fakat yenilik ve farklılık adına hiçbir şeyin olmayışı Serpents Oath’ı sıradan olma yolunda dört nola koşturuyor. Böyle devam etmek istiyorlarsa elbette kendi kararlarıdır. Fakat Black Metal diğer birçok Metal türüne göre gelişime ve yeniliğe açık en kapsamlı tür olduğunu epey süre önce bizlere gösterdi. Elbette bunu Black Metal fenomenini kendisi yapmadı. Grupların sürekli farklı şeyler denemesi ve müzikal çeşitliliklerini bu müziğe yansıtmaları sonucunda oldu. Black Metal’in özü olan şeytani işlerin elbette devam etmesini istiyorum ben de. Fakat bu olgunun dahi günümüzde çok dehşet farklılıklarla Black Metal’de yer aldığını görüyoruz. Bugün birçok köklü Black Metal grubu hep köklerine sadık kalırken hem de yenilikçi işlerle müziklerini geliştirmeye devam ediyorlar. Bu yüzden Serpents Oath’ın bu geçerliliği olmayan, formülü tutmayan Black Metal tarzında ısrarcı olması kendilerinin sadece bir avuç insan tarafından bilinmesine neden olacaktır. Albüm, prodüksiyon olarak iyi, riff yazımları ortalama düzeyde, atmosfer olarak çok bir şey vadetmiyor ve Black Metal’in klasik matematiğine uygun şarkılarlar bezenmiş. Benim beklediğim şeyler tam olarak bunlar değildi açıkçası. Umarım Serpents Oath’ın bu yolda ilerlemesi kendilerine umdukları mutluluğu getirir. Bir Black Metal dinleyicisi olarak böyle sıradan albümlerin bir defa dinlenip bir daha yüzüne bakılmadığını kendimden biliyorum. Bu siteye eğer bu albümü yazmayacak olsaydım birkaç defa dinlemezdim bu albümü.
Serpents Oath, ne yazık ki bu albümünde bir önceki albümünün üstüne pek bir şey koyamayarak bizlerin karşısına çıkıyor. Açıkçası benim bir daha dinleyeceğim bir albüm olmayacak. Nihil’i umut verici olarak görüp iyi bir puan vermiştim. Fakat Ascension için ne yazık ki bunu yapamayacağım. Bir sonraki albümlerinde ne yaparlar bilmiyorum. Fakat patikalarını değiştirmelerinde fayda olduğunu düşünüyorum. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere hoşça kalın!
Albüm Puanı: 6,5 / 10
Yorumlar
Yorum Gönder