Albüm Kritik 718 (Katharos / Of Lineages Long Forgotten)

Herkese selamlar! Yeni bir haftanın ilk gününde klavyenin başına oturma fırsatı bulduğum için kendimi şanslı hissediyorum. Bugün de sizlere 2022 yılında çıkan albümlerden bir başkasından söz edeceğim. Yıl sonuna yavaş yavaş gelirken listeme dahil etmiş olduğum albümleri bitirmem gerekiyor. Vakit buldukça klavyenin başına oturuyorum ve yazıyorum. Bugün sizlere söz edeceğim albüm hafiften senfonik öğeleri barındıran Black ve Death karışımı bir albüm olacak. Kendilerini yeni keşfetmiş olduğum “Katharos”un bu yıl çıkardıkları “Of Lineages Long Forgotten” albümlerini birkaç gündür dinliyorum. Normalde Behemoth’un “Opvs Contra Natvram” albümlerinden önce bu albümü yazacaktım. Fakat gönlümüzün biricik Behemoth’una elbette bir kıyak geçmem gerekiyordu ve önceliği Polonyalılara verdim. Şimdi ise İsveçli Katharos’un albümünden söz etme sırası geldi.

Grup hakkında kısa bir araştırma yaptığımda; grubun 2006 yılında kurulmuş olduğunu gördüm. Bu bana oldukça ilginç geldi. Zira 2006 yılında kurulmuş olmalarına rağmen diskografilerinde sadece iki LP yer alıyor. 2007 yılında çıkardıkları demodan 9 yıl sonra, 2016 yılında “Exuvian Heraldry” albümlerini çıkarmışlar. Ondan da bir 6 yıl sonra bugün sizlere söz ediyor olduğum Of Lineages Long Forgotten albümlerini çıkarmışlar. Üretkenlik konusunda oldukça zayıf bir grup görünümü veriyor Katharos. 2022 yılında çıkan albümleri araştırırken karşıma çıkmış olan bu gruba ben de bir şans vermek istedi. Dediğim gibi birkaç gündür Of Lineages Long Forgotten albümlerini dinliyorum. Bu albümü dinlerken doğal olarak hiçbir beklentim yoktu. Albümü dinlemeye başladığımda senfonik öğeleri duyunca biraz içim kıyıldı. Fakat yine de albümü ciddi bir şekilde baştan sona dinlemeye kararlıydım. Albümdeki şarkıları birer birer geçtikçe albüme biraz daha kanım ısınmaya başladı. Çünkü senfonik öğeleri kesinlikle Metal’in önüne geçirmeden, daha yumuşak bir şekilde şarkılara yedirmeyi başarmışlar. Öte yandan şarkıların introlarındaki senfonik girişler de oldukça etkileyici olmuş. Albümü ilk dinleyişimde genel anlamda memnun kalmıştım. Gerek yazılan rifflerin kalitesi olsun gerekse de senfonik tınıların gayet makul ve ölçülü derecede şarkılardaki varlıklarını göstermesi olsun gayet güzel işliyordu çoğu şey. Davul çeşitlemeleri de fena değildi. Çok yaratıcı şeyler duymak pek mümkün olmasa da genel olarak ortalamanın üstünde bir davul performansı dinliyorsunuz şarkılarda. Öte yandan şarkı yazımlarında deneysel işler de yapmaları hoşuma gitti. Her şarkıda birkaç riffte bu deneysel rifflerden duyabiliyorsunuz. Grubun vizyonu aslında oldukça geniş ve yaptıkları müzik de gayet iyi bir noktada yer alıyor. Neden bu kadar uzun aralıklarla albüm çıkarıyorlar ona akıl sır erdiremedim. Belki başka projeleri vardır grup elemanlarının, bilemiyorum. Fakat Katharos hiç de öyle yabana atılacak bir Symphonic Black Metal grubu değil. Albümdeki karanlık ve ürkütücü atmosferi ilk şarkıdan son şarkıya kadar hissediyorsunuz. Bunu korumak da büyük bir başarı gerektiriyor.

Katharos, , bu yıl dinlediğim güzel albümlerden birine imzasını atmış. Sadece vokal sesinin kısık olmasını negatif bir şey olarak söyleyebiliriz. Onun haricindeki her şey saat gibi işliyor ve sağlam bir albüm dinliyorsunuz. Ben dinlemekten büyük keyif aldım. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10