Albüm Kritik 697 (Altars / Ascetic Reflection)

Herkese selamlar! 2022 yılında çıkan albümleri yazmaya devam ediyorum. Bugün klavyenin başına oturmadan önce yine oldukça muallakta kaldım. Fakat inceleyeceğim albüm yüzünden değil. Sıcakta bilgisayarın başına oturmak pek de güzel bir deneyim olmuyor. Daha önceki albüm kritiklerinin başında da bu konuya değinmiştim. Fakat her şeyi göze alarak (sanki çok büyük bir hayati kararmış gibi) bilgisayarı açtım ve klavyenin üzerinde parmaklarımın saçma sapan hareketler etmesine hazır ettim kendimi. Bugün sizlere Avustralyalı Death Metal oluşumu “Altars”ın bu yıl çıkardıkları “Ascetic Reflection” albümlerinden söz etmek istiyorum. Altars ismini daha önce duymuştum fakat dinleme şansım olmamıştı kendilerini. Grubu ilk defa Ascetic Reflection albümleri ile deneyimlemiş olacağım yani. Kulaklığı kulağıma taktım ve albümün ilk şarkısını oynattım. Introdan sonra albümün kendisine ulaştıktan sonra ciddi bir şaşkınlık yaşadım. Zira bu albüm sıradan bir Death Metal albümü değildi. Hiçbir beklentim yoktu nasıl olacağı ile ilgili Ascetic Reflection’ın. Fakat böylesine deneysel ve atonal rifflerle yazılmış bir Death Metal albümü dinlemeyi de beklemiyordum açıkçası. İşte bu yüzden Altars’ı dinlemek benim için oldukça ilgi çekici hale gelmeye başladı. Albümü baştan sona ilk dinleyişimde gerçekten etkilenmiştim. Sonraki dinlemelerimde de bu hayranlığım devam etti.

Death Metal’i artık severek dinleyen biri oldum. Son 5-6 yıldır ciddi anlamda Death Metal albümleri dinledim ve dinlemeye de devam ediyorum. Benim için Black Metal hala en üst sıradaki yerini koruyor olsa da Death Metal’in de hırçınlığını ve tok gürültüsünü iyiden iyiye benimsedim. Death Metal de tıpkı Black Metal’de olduğu gibi çeşitli alt türlere ayrılıyor. Yine de benim için old-school, safkan Death Metal bambaşka bir seviyede yer alıyor. Fakat Black Metal’de benim çok ilgimi çeken ve dinlemekten de büyük keyif aldığım Avant-garde, Experimental alt türlerinin de Death Metal’de ciddi anlamda varlığını gösteriyor olması gerçekten çok önemli. İşte bu dediğim türleri ciddi şekilde şarkı yazımlarında kullanan Altars’ı dinlediğim için kendimi çok şanslı hissediyorum. Grubun yapmak istediği şeyler her ne kadar kompleks bir şeylermiş gibi görünse de Black Metal’de duyduğumuz kadar kafa karıştırıcı ve beyin yorucu şeyler değiller. Yine de sıradan bir Death Metal albümünün formülüne uymadıkları da aşikâr. Bu yüzden Altars’ı dinlerken heyecan duydum. Bir sonraki şarkıda veya dinlediğim şarkının bir sonraki partisyonunda beni neler beklediğini tahmin edememek oldukça heyecan vericiydi. Ascetic Reflection, her yönüyle ilgi çekici bir albüm olmayı başarmış. Belki herkese öyle görkemli falan gelmeyecektir. Fakat benim için görkemli bir albüm olduğu kesin! İşin enstrüman kısmında herhangi bir şekilde beni rahatsız eden bir şey olmadı. Belki prodüksiyon kalitesi bir tık daha iyi olabilirdi. Fakat bu sounda sahip birçok albüm dinlediğim için beni rahatsız etmedi. “Portal”ın daha dinlenebilir hali gibi geldi bana Altars. Albümde intro ile 8 şarkı var. Bu 8 şarkının herhangi birinden şikâyet edemem sizlere. Her birini ciddi anlamda kendimi vererek dinledim ve yapılan işlere hayran kaldım gerçekten de. Her şey öylesine şahane bir şekilde yazılmış ve uygulanmış ki bu yıl dinlediğim en sağlam albümlerden birisi hiç şüphesiz Altars’ın Ascetic Reflection’ı oldu.

Altars, 2005 yılında kurulmuş bir grup. 2016 yılından 2021 yılına kadar bir duraklama dönemine girmiş olsalar da 2022 yılına harika bir geri dönüş yapmışlar Ascetic Reflection ile. Mutlaka dinlemenizi önereceğim albümlerden birisi oldu bu albüm. Bir sonraki yazıda görüşene dek, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 9/10