Albüm Kritik 671 (Archgoat / All Christianity Ends)

Herkese selamlar! Albüm değerlendirme yazılarına devam ediyoruz ve dün yazmış olduğum Finlandiyalı Funeral Doom Metal abileri “Skepticism”den sonra Finlandiya’dan ayrılmıyoruz ve bu defa Black Metal’in en dehşet verici gruplarından “Archgoat”tan sizlere söz ediyor olacağım. 1989 yılından bu yana acımasızca bizleri şeytanı öven ve onun kırbacı arkalarındaymış gibi kaotik müziği her daim üst seviyelerde tutmaya çalışan bir grup Archgoat. Eh, işin içinde keçi varsa biz metalciler de varız doğal olarak. Black Metal’in en önemli beslendiği kaynak olan satanizm ve şeytan elbette bu türün en görkemli taraflarıdır. Bu yüzdendir ki bizler de yıllardır Black Metal’in bu okült yapısına hayran oluyoruz. Archgoat her ne kadar Black Metal’in ilk dalga gruplarından birisi olsa da ben kendilerini tanıma şerefine 2018 yılında erişmiştim. O zaman karşıma Spotify’ın önerilerinde çıkmıştı ve ben de bana önerilen Archgoat albümü “Whore of Bethlehem”i dinlemiş ve kritiğini siteye yazmıştım. O albümden sonra birkaç Archgoat albümü daha dinlemiştim. Aslında grubu oldukça sevmiş olsam da bir başka albümlerini yazmaya bir türlü fırsat bulamamıştım. Bugün ise sonunda birkaç yılın ardından bir başka Archgoat albümünden sizlere söz edeceğim. Daha doğrusu bir EP olan “All Christianity Ends”in karanlığına kendimizi bırakacağız.

Archgoat'ın oldukça etkileyici bir şeytani tarafı var. Elbette diğer Black Metal gruplarında da oldukça fazla gördüğümüz bir taraf bu. Fakat Archgoat’ınki gerçekten etkileyiciliğini ciddi anlamda gösteriyor. “Gorgoroth, Mayhem, Behexen, Sargeist” gibi gruplarda gördüğüm bir etkileyicilikten söz ediyorum. Elbette daha ismini sayamadığım nice gruplar var. Fakat benim ilk seferde aklıma gelen şeytani gruplar bunlar oluyor. 17 buçuk dakikalık bir süreye sahip All Christianity Ends. 4 şarkıdan oluşan bu kısa EP’yi baştan sona 10 kez dinlemişimdir herhalde. Zaten öylesine rafine bir EP olmuş ki soğuk bir suyu fondip yapıyormuşsunuz gibi hemencecik bitiyor. Şarkıların süresinin biraz daha fazla olmasını isterdim açıkçası. Zira bu adamların riff yazımlarını çok beğeniyorum. Black Metal’in ilk zamanlardaki çiğ prodüksiyon soundu ile yazdıkları riffler birleşince ortaya tam anlamıyla pislik bir albüm çıkıyor. Bunu birçok grup deniyor ama hepsi aynı derecede başarlı olamıyor elbette. Archgoat’un geçen yıl çıkardığı albümü yazmaya zamanım kalmamıştı. Halbuki onu da yazma listeme almıştım. Fakat bu yıl içinde yazacağım onu da. Bu EP ise Archgoat’un yine bütün kemik yapısını korumayı başarmış ve bizlere ciddi anlamda şeytani şarkılar dinlettiriyor. Bazı grupların, bazı albümlerine denk geliyorum ve onları dinleyince artık bu şeytan ve satanizm fenomenlerinin tat kaçırdığını söylüyorum. Fakat Archgoat gibi gruplar öyle albümlerle geliyorlar ki bu düşüncelerim bir anda yok oluyor veya sadece o beceriksiz gruplar nezdinde kalıyor. Fakat şu da bir gerçek ki Black Metal artık satanizm olgusunun sınırlarını çoktan aştı ve işin çok daha felsefi ve derin boyutuna geçti. Bu yüzden de bu tür kaotik konuları ve durumları işleyecek grupların gerçekten de çok iyi iş yapmaları gerekiyor. Neyse ki Archgoat yine beni şaşırtmadı ve şu kısacık EP’de harikulade işler çıkardı. Yazılan riffler dediğim gibi yine harikulade olmuş. Rifflerin yanı sıra EP içinde yaratılan atmosfer de ciddi anlamda şeytani olmayı başarmış. Hatta son şarkının başlangıcında deccalın doğuşuna tanıklık ediyoruz ağlama sesleriyle. Bütün bu detaylar bir de muazzam bir şeytani vokal ile birleşince elbette kötü bir şey dinleme gibi durumunuz olmuyor. “Lord Angelslayer”ın sesinin o tokluğu gerçekten de tüyleri diken diken edecek derecede. Ayrıca bu abimizin takma adına da bir kez daha saygı duyuyorum.

All Christianity Ends, bu yıl çıkan en iyi şeytani Black Metal EP’lerinden birisi olmuş. Elbette daha bir sürü albüm dinleyeceğim fakat bu EP’yi dinlemekten çok büyük keyif aldım ve bu yılın en güçlü albümlerinden biri olduğunu düşünüyorum. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 9/10