Albüm Kritik 624 (Netherbird / Arete)

Herkese selamlar! Bugün sizlere söz edeceğim albüm ne yazık ki beni keyiflendiren ve dinlemekten hoşnut olduğum bir albüm olmayacak. Böylesi albümlere denk geldiğim zaman incelemesini yazsam mı yazmasam mı diye ikilemde kalıyorum. Fakat sonuçta albümü listeme aldığım ve zaman ayırıp dinlediğim için haliyle yazmam gerekiyor. Sonuçta bu artık bu iş bir hobiden çıkalı yıllar oldu ve misyonumu tamamlamam gerekiyor. Bugün sizlere söz edeceğim grup İsveçli Symphonic / Melodic Metal grubu olan “Netherbird”ün bu yıl çıkarmış olduğu “Arete” adlı albümleri olacak. Doğrusunu söylemek gerekirse saha senfoni ve Metal’in karıştığını gördüğüm anda albümü dinlemekten vazgeçmem gerekiyordu. Fakat Arete’yi dinlemeye başladıktan sonra bunu anladığım için artık çok geçti. Neyse bir şekilde kabullenip albümü dinledim ve nihayete erdirdim. Biliyorum giriş kısmında daha albümün içinden geçmiş gibi oldum ama Symphonic Metal albümlerine denk gelince haliyle kanım çekiliyor. Neyse lafı daha fazla uzatmadan isterseniz albümün detaylarına geçelim.

Tahmin edeceğiniz üzere grubu Arete albümleri ile tanımış oldum. Daha önce ne adlarını duymuştum ne de herhangi bir yerde denk gelmiştim kendilerine. Albümü 2 gün birer kez dinledim. Daha fazlasını zaten kaldıracak mecalim yoktu. Albüm için kötü bir albüm diyemem. Fakat benim çok hazzetmediğim türde bir albüm denk geldiği için haliyle ağzımı yüzümü büzerek dinledim. Bu albüm için Metal Archives’ta Senfonik ibaresi verilmiş ve evet albümü dinleyince de o havayı alıyorsunuz zaten. Fakat melodik riffler oldukça yoğun olduğu için de bir nevi dengelemiş oluyor aslında. Senfonik öğeler çok öne çıkmamasına rağmen o bana hissettirdiği soğuk ve kekremsi tadı yine de aldım. Şarkılar için yazılmış olan riffler genellikle orta seviyede yazılmış riffler gibi geldi bana. Öyle çok yaratıcı bir şey yok. Zaten bu tür albümlerde yaratıcı bir şeylere denk gelmek bana pek nasip olmadı. Yine de ilk dinlemede yaşadığım sıkıcılığı ikinci albümde daha az bir şekilde hissettim. Sonuçta bu albümü kendi türü içinde değerlendirmek gerekiyor. Eh, ben de bu türde pek albüm dinlemediğim için yaptığım yorumlar daha çok geniş çerçeveli bir şekilde oluyor. Ne tam bir Black Metal ne de tam bir Death Metal albümü sayabiliriz bu albümü. Melodic Metal dedikleri şey buysa eğer açıkçası çok daha iyi melodik rifflerin yazılmasını beklerdim. Grup 2004 yılından bu yana aktif bir şekilde üretkenliğine devam ediyor. Önceki albümlerinde yorumlar nasıl olmuş diye şöyle bir baktığımda açıkçası genellikle albümlerinin ortalama puanlar aldığını gördüm. Bu da benim düşüncelerimi bir nebze destekleyici olduğu için kendimi bu yazıyı yazarken iyi hissetmemi sağladı. Albümün bir de bıraktığı bir yapaylık hissi var açıkçası. Bunun nedenini tam olarak kavrayamasam da prodüksiyonun çok pürüzsüz bir sound yakalamasından dolayı da olabilir. Bazen, bazı albümlerdeki prodüksiyon yapısı çok bilgisayar işi olunca tat kaçırıcı oluyor benim için. Arete için de bu durum var. Muhtemelen Netherbird’ü bir daha dinlemeyeceğim. Yine de kendilerini tecrübe ettiğim için pişman değilim. En azından bu türe bir kez daha yaklaşmış oldum. Fakat sonuç olarak ise yine ısınamadım ve beni etkileyen bir albüme denk gelmedim.

Sonuç olarak Netherbird’ün albümü bu türü sevenler için iyi bir alternatif olabilir belki ama benim için ortalama bir Metal albümü olmaktan öteye geçemedi. Bir kez dinleyip bir daha geri dönülmeyen albümlerden birisi daha oldu Arete. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 6,5/10