Albüm Kritik 614 (Cradle of Filth / Existence Is Futile)

Herkese selamlar! Bugün sizlere eski bir dosttan söz etmek için klavyenin başına oturdum. Eski bir dost derken de öyle nur yüzlü, böyle bakınca insana huzur ve mutluluk veren bir dostu kastetmiyorum elbette. Benim için yer yer anlam ifade eden fakat çoğunlukla ergenlikle bağdaştırdığım, alelade bir grup olarak gördüğüm “Cradle of Filth”i bugün siteye konuk ediyorum. Ergenlikle diyorum zira benim lise dönemimde oldukça popüler ve o zamanların en cüretkâr gruplarının başında geliyordu Cradle of Filth. Ben de internet kafelere gidip bu adamların albümlerini veya birkaç şarkısını indirip arşivlemişler mi diye bakıyordum. Eğer arşivde bulursam MP3 çalarıma atıyor ve epeyce bir süre dinliyordum kendilerini. Lise döneminde bir süre evimde internet olmamıştı. Malum üniversite sınavları falan var diye, sanki süper bir internet varmış gibi o zamanlar, internet aileler tarafından en büyük düşman olarak görülüyordu. Hoş, internet olsa da böyle topluca şarkılara erişmek yani internet kafelere gitmek daha kolay geliyordu. Neyse bu internet kafe konusuna takılıp kaldım. Ergenliğim gözümün önüne geldi Cradle of Filth sayesinde. Bugün ise sizlere bu şeker adamların yeni albümleri olan “Existence Is Futile”den söz edeceğim.

Cradle of Filth ile ergenlik grubu diye her ne kadar dalga geçip, kendi çapımda eğlensem de adamların bu zamana koydukları albümleri genel olarak gayet iyi seviyede oldular. Tabi ki bu tür içinde değerlendiriyorum. Zire işin içinde senfonik öğeler olduğu zaman beni bir titreme tutuyor. Nelerle karşılaşacağını bilmeden ya da bilerek bu türü dinlediğim için haliyle hep gergin oluyorum. Çünkü doğruya doğru bu türü doğru düzgün, Metal seviyesini senfonik öğelerden daha yoğun tutarak icra eden grup sayısı çok az. Cradle of Filth işte bu işi başaran grupların başında geliyor. Senfonik tınılara sırtını yaslayıp, riff yazımını ortalama altı tutmak yerine Metal öğelerini daha ön planda tutuyorlar. Bu durum da bu grubun neden hemen hemen her albümünün övgülere nazar olduğunu kanıtlıyor zaten. Ben her ne kadar Symphonic Black Metal’den çok hazzetmesem de Cradle of Filth için her zaman bir açılımda bulunuyorum. İyi hoş konuşuyorum da bu zamana kadar siteye sadece 1 tane Cradle of Filth albüm incelemesi yazmışım. Bazı grupların çıkardıkları albümler güzel olsa bile sadece birkaç dinlemelik güzel olabiliyor bana. Sonrasında albüm kötü olmuyor elbette ama dinleme isteğim de çok olmuyor. Bu yüzden bazı grupların albüm değerlendirmelerini çok daha az yazıyorum buraya. Onlardan birisi de işte Cradle of Filth oluyor. Zaten bu zamana kadar da dönüp eski albümlerini dinlediğim de söylenemez. Son iki gündür Existence Is Futile ile içli dışlıyım. Sonrasında muhtemelen bu albümü de erken emekli eder ve yoluma bakarım.

Albümde olan 12-14 (Spotify’da 14 şarkılık versiyonu var ama normal versiyonunda 12 şarkı olduğu görülüyor) şarkının hepsinde gerçekten iyi bir uyum yakalamış Cradle of Filth. Gerek şarkıların kendi içindeki atmosfer olsun gerekse de albümün bütününe yansıyan atmosfer olsun oldukça tatmin edici olmuş. Albümü dinlerken hiç sıkılmadım. Cradle of Filth’i sizler de dinliyorsanız bu grubun tematik olarak ürkünç hikayeleri seçtiklerini biliyorsunuzdur. Bu albümde de yine gerilim ve korku atmosferi oldukça güzel bir şekilde dinleyenlere veriliyor. Özellikle piyano ile yazılan gerilim dolu bestelere bayıldım. Bana “Myuu” adlı harikulade adamı hatırlattı. Zaten albümün senfonik olarak kullandığı enstrümanlarla alakalı hiçbir sıkıntısı yok. Beni açıkçası bu albümde rahatsız eden herhangi bir şey olmadı. Yine her şeyin dozu çok iyi ayarlanmış ve prodüksiyon açısından da gayet başarılı bir iş çıkarılmış bir Cradle of Filth albümü dinliyorsunuz. Bu yılın en iyi albümlerinden birisi olduğunu söylemek belki şimdilik zor olabilir ama ilerleyen zamanlarda bu albümü daha çok dinleyip ve daha iyi özümsersem ona göre daha net bir şey söyleyebilirim. Fakat iyi bir albüm olduğunu ise gönül rahatlığı ile sizlerle paylaşabilirim. Hem atmosferi güçlü hem de senfonik öğeleri Metal’in o vahşiliğinin önüne geçmemesi beni mutlu etti. Öte yandan yazılan riffler de gayet iyi ayarda riffler olmuş. Belki Dani Filth’in sesi için birkaç eleştiri yapılabilir ama o da yıllardır öyle işte. Bu saatten sonra da Dani’nin vokal performansında radikal bir değişim olacağını düşünmüyorum.

Özetle; Cradle of Filth diskografisinde yer alan başarılı albümlere bir başkasını daha eklemeyi başarmış. Belirli bir çizgileri var ve bu çizgiyi çok iyi bir şekilde koruyor olmaları taktire şayan. Existence Is Futile albümünü dinlemekten keyif aldım. Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10