Bazı albümleri incelemeden önce başkaları ne demiş diye bakmak zorunda kalıyorum. Çünkü bana bazı albümler öylesine kötü ve itici geliyor ki “ulan bir tek ben mi beğenmiyorum bu lanet olasıca şeyi” diye kendi kendime tepki gösteriyorum. Genellikle de çoğu insan beğenmiş oluyor ve ben bir başıma kalmış oluyorum. Yine de herkesin beklentileri elbette farklı oluyor. Benim beğenmemem yanlış bir olgu değil. Sonuçta buraya yazmış olduğum bütün albümlerin hepsinde benim duygu ve düşüncelerim var ve özneller. Sizlerle paylaştığım bu düşüncelerimin hepsine illaki sizler de katılmıyorsunuz hepsine. O da sizin öznelliğiniz oluyor işte. Fakat uzun bir aradan sonra ilk defa kendimi rahatlamış hissettim. Zira birkaç yayın organında bugün sizlere bahsedeceğim albüm hakkında tıpkı benim düşüncelerimi destekleyen kritikler yapılmış. Bugün sizlere bahsedeceğim ve benim oldukça keyfimi kaçıran albüm “Rivers of Nihil”in yeni albümleri “The Work” olacak.
Hiçbir zaman ciddi anlamda bir River of Nihil dinleyicisi olmadım. Fakat 2018 yılında çıkarmış oldukları “
Where Owls Know My Name” adlı albümleri ile beğenimi kazanmışlardı. O yıldan bu zamana kadar genellikle grubun bu albümünden ara ara birkaç şarkı dinliyordum. Fakat yeni albümlerini dinlemeyi de bir yandan bekliyordum. Açıkçası grubun potansiyelini Where Owls Know My Name’de çok yüksek bulmuştum. Hatta o yıl içinde dinlediğim en iyi albümlerden birisi de olmuştu benim için. Hal böyle olunca da insan bir sonraki albümlerinde neler sunar bu genç arkadaşlar diye merak ediyor. Ben de tamamen bu merak duygularımla albümün çıkmasını bekliyordum. Albüm çıktı ve ben birkaç gün sonra albümü dinlemeye başladım. Açıkçası albümü dinlemeden önce böyle büyük beklentilere girmemiştim. Zira oldukça az dinlediğim bir grup olduğu için Rivers of Nihil herhangi bir beklenti ben de oluşmadı bu albümü dinlemeden önce. İşin bu tarafından konuya yaklaştığımızda albümden bir beklenti olmadan dinlemeye başlamak işleri daha kabul edilebilir kılacaktır gibi duruyor. Fakat ne yazık ki öyle olmadı. Herhalde bu yıl çıkan albümler arasında dinlemiş olduğum en vasat albümlerden birisine bu arkadaşlar imza atmış oldu. Öylesine yavan ve öylesine ruhsuz bir albüm dinliyorsunuz ki “ulan ne oldu bu adamlara” diye şaşırmaktan kendinizi alamıyorsunuz. Progressive ve Technical Death Metal türlerini oldukça iyi bir şekilde icra eden Rivers of Nihil, The Work de resmen ortaya striptiz barlarında çalsanız sırıtmayacak bir albüm koymuş. Albümü dinlerken bir ara sinirden “sizin yapacağınız işi…” diye sesli sesli sövdüm. Böylesine piyasaya oynayacakları bir albüm yapacaklarını açıkçası aklımdan geçirmiyordum. Piyasa dediğim de işte pesimist gençleri kalkındırma ve birkaç yalaka basının ağızlarını sulandırma dernekleri gibi düşünebilirsiniz. Biliyorum isimler çok garip oldu ama içimdeki duyguları en iyi bu kelimelerle anlatabildim işte. Gitar riffleri adına hemen hemen kulaklarınıza hoş gelebilecek hiçbir şey yok. Yaratıcılıktan uzak hatta sıkıcılığa doğru koşar adım ilerleyen şarkı yazımlarıyla albüm gerçekten sinir bozucu bir forma bürünüyor. Albümde davul atakları ve çeşitlemeleri de olmasa dümdüz bir albüm dinleyeceksiniz. Birader nerede bu teknik riff yazımları? Riff yazımlarının vasatlığını bir kenara bırakın bir de bazı şarkılarda Nu Metal ve Industrial Metal denemeleri, tınıları duyuyorsunuz. İşte bende filmin koptuğu nokta da bu abuk sabuk tınıların şarkılara yedirilmiş olması oldu.
Aslında bu albüm için fazla bile yazdığımı düşünüyorum. Çok fazla uzun uzadıya anlatılacak bir tarafı yok. Prodüksiyonu ve davulu ile sadece sizi bir nebze de olsa mutlu edebilecek bir albüm olmuş. Öte yandan Technical Death Metal türünü diğer müzik türlerinden ayıran kallavi riff yazımlarından ise eser yok. Sadece vasat bir albüm dinliyorsunuz. Sizler yine de bir kulak verin ve kendiniz karar verin. Benden yana mısınız yoksa Rivers of Nihil’den yana mı? Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!
Albüm Puanı: 6/10
Yorumlar
Yorum Gönder