Black Metal'in çeşitliliği ile ilgili birçok yazımda aynı şeylerden söz ettiğimi biliyorum. Fakat bu türün gerçekten böylesine fraksiyonlara bölünmesi ve hemen hemen her türde oldukça sağlam grupların peyda olması takdir edilesi bir durum. Black Metal dinleyicisi de zamanla bu çeşitliliğe ısındı ve artık Black Metal’in saf bir satanizm müziği olmaktan ibaret olmadığını kabul ettiler. Elbette bu türün çıkış noktasını ve temasını unutmak ve bir yana atmak anlamına gelmiyor. Black Metal’in böylesine çeşitlenmesinde en önemli role sahip gruplar hiç şüphesiz Fransa’dan çıkan gruplar olmuştur. Zaten bu sözümü de hemen hemen her Fransız grubun albüm incelemesinde söylemişimdir. Bugün de siteye yine bir Fransız Black Metal grubunun albümün yazacağım. 2019 yılında keşfettiğim “Pensées Nocturnes” beni en çok şaşırtan gruplardan birisi olmuştu. Öylesine ilginç bir Black Metal icra ediyorlardı ki bir anda kendinizi eski, kült korku filmlerinin içinde buluyordunuz. Öyle dehşet veren bir korkudan bahsetmiyorum. Daha naif ve daha müzikal bir korkudan bahsediyorum. Müzikal bir korku ne demek ben de pek bilmiyorum ama bu grubu dinlemeye başladığımdan beri bu tabiri Pensées Nocturnes’e çok yakıştırıyorum. Bugün, tarihi biraz geriye sarıyor ve grubun 2013 yılında çıkardıkları “Nom d'une pipe!” albümlerinden hemen aşağıda sizlere söz etmeye başlıyorum.
2019 yılında çıkardıkları “
Grand Guignol Orchestra” benim için ve birçok eleştirmen için o yılın en iyi albümlerinden birisi olmuştu. Gerçekten o albüm karşıma iyi ki çıkmış diyorum. Yoksa uzunca bir süre daha bu gruptan haberdar olmayabilirdim. Grand Guignol Orchestra’yı dinlediğim ilk zamanı hala hatırlıyorum. Bir anda kendimi “Ray Bradbury”nin “Uğursuz Bir Şey Yaklaşıyor Bu Yana” kitabının içindeymişim gibi hissetmiştim. Zaten albüm kapak resminde uğursuz bir palyaçonun bize sırıttığını ve arkada yine aynı uğursuzluktaki bir karnaval alanını görüyoruz. Pensées Nocturnes için Avant-garde Black Metal icra eden bir grup deniyor. Evet, ben de bu tanımlamaya katılıyorum. Fakat sadece Avant-garde Black Metal grubu demek bence yapılan bu müzik türüne biraz haksızlık oluyor. Neyse ki “Metal Archives”ta aynı zamanda “Neoclassical” türünde müzik yaptıkları da eklenmiş. Evet, bu grubun olayı tam da bu aslında. Neoclassical tarzdaki tınılar ile Black Metal’in tekinsizliğini birleştirip, ortaya gerçekten de kulağa hem tuhaf hem ürkütücü hem de neşeli gelebilen bir müzik icra ediyorlar. Bütün bu duyguların hepsini birden verebiliyor olmaları kesinlikle muazzam bir durum. İşte Grand Guignol Orchestra albümünü çok beğendiğim için gruba da haliyle kanım kaynadı ve önceki albümlerini de fırsat buldukça dinlemeye başladım. Nom d'une pipe’i dinlemeden önce açıkçası çok umutluydum. Çünkü grubun yaptığı müzik beni oldukça etkilemişti. Özellikle bunu Black Metal’i bir köşeye atarak değil, Black Metal’i gerçekten albümde varlığını hissettirerek yapmışlardı. Bu tarz Black Metal gruplarının bazıları ne yazık ki melodik ve enstrüman işlerine abandıkları için esas faktör olan Black Metal’i bir kenarı bırakıyorlar. Grand Guignol Orchestra işte her şeyi ile muazzam bir albümdü. Fakat Nom d'une pipe ise ne yazık ki Black Metal’in bir kenara bırakıldığı ve daha çok atmosfere oynandığı bir albüm olmuş. Zaten bu albümü de dinlerken daha en başta Pensées Nocturnes albümü diyorsunuz. Fakat baştan sona dinlerken bir şeylerin eksik olduğunu anlıyorsunuz. İşte o bir şeylerin eksikliği direkt olarak distorsiyonlu gitar olunca moral bozucu oluyor haliyle de. Bu defa bu Nom d'une pipe’i dinlerken gerçekten içim ekşidi. Çok daha iyi bir şeyler dinlemeyi umuyordum. Fakat karşıma çıkan sadece neoclassical müziğin hafiften Black Metal’e koklatılması oldu. Yaratılan atmosfer yine Pensées Nocturnes kalitesinde olmuş. Buna diyecek herhangi olumsuz bir eleştirim olamaz.
Evet, özetleyecek olursam aslında Grand Guignol Orchestra’dan 6 yıl çıkmış bir albüm Nom d'une pipe. Bu demek oluyor ki grubumuz kendisini oldukça olumlu bir yönde geliştirmiş ve sonrasında gayet iyi iki albüm çıkarmış. Fakat yine de Nom d'une pipe’in de Black Metal’den bu kadar soyutlanmış bir albüm olmasını kabul edemiyorum. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!
Albüm Puanı: 7/10
Yorumlar
Yorum Gönder