Albüm Kritik 572 (Caliban / Zeitgeister)

Herkese selamlar! Bugün sizlere bir Black Metal albümünden bahsetmeyeceğim. Zaten bundan önceki albüm kritik yazımda da söylemiştim. Şöyle birkaç albüm diğer Metal türlerinden devam edeceğiz. Hem ben de yeni gruplar keşfetmiş oldum bu sayede. Hoş, birçoğunu belki bir daha dinlemeyeceğim ama olsun. Bugünkü grubumuzun adı “Caliban”. Alman menşeili bir Metalcore grubu olan Caliban aslında epeydir Metal camiasında varlığını sürdüren ve üretken bir grup imiş. Ben de bu albüm değerlendirmesini yazmadan önce yaptığım kısa bir araştırmayla öğrenmiş oldum. Bugün sizlere bahsedeceğim albüm ise grubun bu yıl içinde çıkardığı “Zeitgeister” adlı albümü olacak. Metalcore deyince tabi ki benim aklıma ilk gelen grup “Trivium” oluyor. Zira bu türü ben Trivium ile sevmiştim. Fakat daha sonrasında anladım ki Trivium aslında Metalcore’un üstünde bir müzik icra ediyor. Zira sonradan dinlediğim birçok Metalcore grubu benim yüzümün asılmasına neden oldu. Peki Zeitgeister ile suratım nasıl oldu?

Pek de iyi olmadı deyip burada albüm değerlendirmesini sonlandırsam iyi komik olurdu. Fakat kendimce argümanlarımı elbette ortaya koymam gerekiyor. Bunlardan en önemlisi Metalcore’un nedense elektronik müzik ile bir sentezi söz konusu. Birçok Metalcore grubunun elektronik müzik ile oldukça içli dışlı Metal albümleri üretiyor olmaları açıkçası benim sinirimi bozuyor. Yahu enstrüman çalan adamlarsınız. Bir araya geliyor ve Metal grubu oluşturuyorsunuz. Hiçbir enstrümanla yapılmayan, tamamen suni bir müzik türünü neden işin içine karıştırıyorsunuz? O da yetmezmiş gibi Rap tarzında şarkı söylemeler de yine Metalcore’un içine dahil ediliyor. İşte bu yüzden ben Trivium’u bu türün içinde ayrı tutuyorum. Caliban’da da durum ne yazık ki böyle. Şarkıların içindeki geçişlerde veya girişlerinde illaki bir elektronik müzik tınıları duyuyorsunuz. Metal müziği bu denli yapaylaştıran hareketlerden nefret ediyorum. Bu yüzden bu tür elektronik müziğe abanan grupların albümlerini sitede incelememeyi tercih ediyorum. Caliban ile yeni tanıştığım için haliyle nasıl bir müzik yaptıklarını bilmiyordum. Bunun daha da bokunu çıkaran “Rammstein ve Slipknot” gibi grupların adı bile geçince midem bulanıyor. Zeitgeister’ın negatif noktası sadece bu değil elbette. Riff yazımı olarak öylesine cılız bir albüm ki yani ortada neredeyse hiçbir şey yok. Sadece kafa sallamanız için yazılmış Groove riffler var. Zaten riffler için de herhangi bir notaya basmanıza pek gerek kalmıyor. Durum böyle olunca müzikal olarak da pek memnun olacağınız bir şey duymuyorsunuz. Sadece davul konusunda albümün başarılı olduğunu söyleyebilirim. O da olsun bir zahmet zaten. Şimdi ben bu albümü böyle eleştiriyorum diye sen zaten Black Metal’den başka bir halttan anlamazsın diye yorum yapanlar da olacaktır. Fakat yıllardır Metal’in birçok türünü dinlemiş biri olarak Zeitgeister’ı değerlendiriyorum. İşin içinde müziğin etkili olmadığı bir albüm varsa elbette onu da iyice bir eleştireceğim. Prodüksiyon kalitesi olarak bile albümde sorunlar var. Zaten yazılmış riff sayısı oldukça azken bir de onu davul ve basın uğultusunun geri planında olacak şekilde kaydetmeleri trajikomik bir durum olmuş. Vokal konusunda ise söyleyecek pek bir şeyim yok. Benlik bir ses tınısı yok, hepsi bu.

Bütün bu olumsuzlukların ardından albümde hiç mi elle tutulur bir şey yok derseniz de işte kafa sallamak istiyorsanız sürekli bu albüm o ihtiyacınızı giderecektir. Ama onun haricinde sanatsal bir şey bekliyorsanız da ne yazık ki bomboş bir şey bulacaksınız. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere hoşça kalın!

Albüm Puanı: 5/10