Herkese cehennem gibi bir Pazar gününden selamlar! İnanılmaz sıcaklar gerçekten yakamızı bırakmıyor. Bu sıcaklar yetmezmiş gibi ne yazık ki ülkenin etrafı da yanıp tutuşuyor. Neyse bu konuya bir daha girmeyeceğim. Çünkü girdiğim zaman sert ve sinirli oluyorum. Burada siyaset yapmak istemediğim için Metal ile yolumuza devam edelim. Uzun yıllardan beri bu siteye yazmak istediğim bir albüm vardı. Hatta grubun tek albümüydü zaten. “
Gorgoroth ve
God Seed”den tanıdığımız “King” ile “Dimmu Borgir ve Ulver”den tanıdığımız “Shagrath”ın 2009 yılında bir araya gelip kurdukları “Ov Hell”in bu zamana kadar çıkardıkları tek albüm olan “The Underworld Regime”den sizlere söz etmek istiyorum. Bu albümden sonra da Black Metal’e biraz ara vereceğim ve diğer türde yayınlanan yeni albümleri yazacağım. Elbette aralara eski tarihli albümleri de buraya ekleyeceğim. İşin içinde King olduğu için Ov Hell’i çok merak ediyordum. Çok önceden aslında The Underworld Regime’den birkaç şarkı dinlemiştim fakat o zamanlar nedense tekrar dönüp bakmadım. Zaten grup da 2012 yılına kadar varlığını sürdürebildi ve sonrasında da dağıldı. Bu yüzden 2010 yılında çıkan The Underworld Regime’i değerli bir albüm, nadide bir çiçek gibi görüyorum. İsterseniz lafı daha fazla sulandırmadan bu albüm bende nasıl hisler uyandırdı ve Black Metal’deki yeri nedir ondan sizlere kısaca söz edeyim.
Ov Hell ismi bile aslına sorarsanız buram buram Norveç kokuyor. Norveç kokmasının sebebi sadece isim değil elbette. İki insan azmanının bir araya gelip bu grubu oluşturması da yine Norveç Black Metal’inin dünya sahnesine bir armağanıdır. Şimdi bu iki muazzam adam bir araya geldiği için beklenti de haliyle üst seviyede oluyor. Açıkçası Dimmu Borgir’ı Ulver’deki zamanlarında dinlemiştim sonrasında ise dönüp bakmadım. Fakat Black Metal’e Gorgoroth ile başladığım için King’in yeri bende her zaman ayrı olmuştur. Gaahl ile bu iki adam resmen benim Black Metal’e olan sevgimin öncüleri olmuşlardır. King’in Gorgoroth’tan ayrılmasına bir hayli içerlemiş olsam da (-ki ben bunu öğrendiğimde bir hayli zaman geçmişti üstünden) sonrasında God Seed’de Gaahl ile görmek telkin etmişti beni. Ov Hell ise gerçekten bambaşka bir proje olarak karşıma çıkmıştı. The Underworld Regime’i tekrar dinlemeye başladığım şu birkaç günlük dönemde aslında bu albümün God Seed’in temelleri olduğunu fark ettim. God Seed’in 2012 yılında çıkardığı tek albümleri “I Begin” ile oldukça benzer yanları var The Underworld Regime’in. Hatta Gorgoroth’un “Ad Majorem Sathanas Gloriam” albümü ile de yine benzerlik taşımaktadır. Bunun nedeni elbette bu saydığım albümlerde de şarkı yazımlarında King’in etkin bir rol oynamasıdır. King’in belli bir tarz oluşturduğunu içinde bulunduğu bütün albümlerden fark ediyoruz. The Underworld Regime’i dinlediğim süre boyunca bana hiç de yabancı gelmeyen şeyler duydum. Yer yer bu tanıdık sesler beni mutlu etse de yer yer de aynı şeyleri duyuyormuş hissinden dolayı da canım sıkılmadı değil. Albümün bütünsel olarak çok güçlü bir yerde durduğu aşikâr. Fakat birer birer şarkılara indirgediğimizde öyle çok da heyecanlandırmayan şeyler dinlediğimi fark ettim. Yine de King’in tarzını ve şarkı yazımını sevdiğim için albümden memnun kaldım. Az önce de belirttiğim gibi böylesine iki muazzam adamın bir araya gelmesinden dolayı ortaya aynı muazzamlıkta bir albüm çıkmasını beklememiz gayet normal. Fakat bu albüm için muazzam bir albüm diyemeyiz. Evet, güçlü bir albüm. Evet, Norveç Black Metal’ini iyi yansıtan bir albüm. Fakat muhteşem veya kusursuz bir işin ortaya konduğu bir albüm diyemeyiz. Özellikle bazı şarkılarda çok kötü atmosfer yaratmaları da aslında amatörce bir iş olmuş.
Ov Hell’in yoluna devam etmesini çok isterdim. Fakat Shagrath yerine Gaahl ile olmasını isterdim. Kaldı ki orada da God Seed ile aslında yola devam ettiler. Fakat onun da gerisi gelmedi. Bilmiyorum, belki Gorgoroth’un küllerinden doğması gerekiyor. Zira Norveç Black Metal’inin idol gruplarından birisini tekrar hayata getirmek demek büyük bir olay yaratmak demektir. The Underworld Regime ise ortalamanın çok az üzerinde yer alan bir Black Metal albümü olarak tarihteki yerini almış. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!
Albüm Puanı: 7/10
Yorumlar
Yorum Gönder