Albüm Kritik 570 (Mustan Kuun Lapset / Kruunu)

Herkese selamlar! 2 gündür ülkemizde yaşanan yangın olayları ile resmen etlerimiz, kemiklerimiz de yandı. Biz manevi olarak bu acıyı yaşarken ne yazık ki ormandaki hayvan dostlarımız fiziksel olarak bu acıyı yaşıyorlar. Yüzbinlerce hayvan dostumuz ne yazık ki hayatını kaybetti. Binlerce metre kare alandaki ormanlarımız yandı bitti, kül oldu. Bölgedeki insanlardan da ölüm haberleri geldi. Tam bir kaos yaşanıyor. Bugün klavyenin başına oturmadan önce bu albüm kritiğini nasıl yazacağım ki diye düşündüm. Psikolojik olarak farklı bir boyuttayken bir albümden nasıl söz edilebilir ki diye kendi kendimle münakaşa ettim. Fakat bugün sizlere bahsedeceğim albümü bir kez daha dinlemeye başladığımda aslında bugün için bu sitede yazılması gereken bir albüm varsa o da bu olmalıdır dedim. Bunu albümde yer alan şarkıların sözlerinden yola çıkarak değil, tamamen albümdeki şarkıların duygusala olarak çok yoğun olmalarından dolayı söylüyorum. Zaten albüm baştan sona akustik şarkılarla bezeli bir albüm olmuş. Finlandiyalı “Mustan Kuun Lapset”in bu yıl çıkardığı “Kruunu” adlı albümlerinden sizlere söz edeceğim. Uzunca bir zamandır akustik bir albüm dinlememiştim. Zaten akustik albümler Metal gruplarından çıkmadığı sürece de dinlemiyorum. Çünkü Metal gruplarının müzik vizyonları akustik albümlerde bile kendisini çok net bir şekilde gösteriyor. Lafı daha fazla uzatmadan albümün içine girelim isterseniz.

Mustan Kuun Lapset ile Kruunu albümleri ile tanışmış oldum. Bu albümü dinlemeye başladığımda açıkçası epeyce şaşırmıştım. Evet, Metal gruplarından akustik albümler duymuyor değiliz. Fakat Black Metal mührüne sahip bir gruptan baştan sona bir akustik albüm dinlemek elbette beni şaşırttı. Hatta bu akustik albümdeki şarkılar yer yer Latin dans şarkılarından bile enstantaneler taşıyor. İşte bütün bunları birleştirdiğimizde bu grubun nasıl oluyor da Black Metal ile ilişkilendirildiğine şaşırıyordum. Fakat grubun önceki albümlerine şöyle ufak tefek kulak verdiğimde aslında Kruunu albümünün özel bir albüm olduğunu anlamış oldum. Zira diğer albümler bildiğiniz Atmospheric Black Metal çatısı altında yer alan albümler. Kruunu bu yüzden özel bir albüm diyebiliriz. Zaten içinde barındırdığı şarkıların hepsi yeni şarkılarından oluşmuyor grubun. Önceki albümlerinde yer alan birkaç şarkıyı da akustik şekilde kaydedip albüme dahil etmişler. Albüm son şarkıya kadar oldukça dramatik bir havada gidiyor. Son şarkı “La última playa del corazón” ise baştan sona değişik bir şarkı olmuş. Hem Latin ezgileri hem de elektro gitarın devreye girdiği tek şarkı olarak kapanışını yapıyor albümün. Açıkçası albümdeki en beğenmediğim şarkı da bu kapanış şarkısı oldu. Diğer şarkıların hepsi gerçekten çok iyi kalitede olmuşlar. Yukarıda da demiştim akustik şarkılar dinlemeyi pek tercih eden biri olmasam da Metal grupları bu işe ellerini attıkları zaman genellikle güzel işler ortaya çıkıyor. Elbette bütün Metal grupları için bunu söylemek imkânsız. Albümdeki şarkıların hemen hemen hepsi Fince olarak söyleniyor. Bu albüm için yeni bir şey diyemez aslında. Dediğim gibi albümdeki şarkıların çoğu önceki albümlerde yer alan ekstrem şarkıların sofistike bir hale getirilmiş halidir. Fakat öylesine güzel bir iş çıkarmışlar ki albümü art arda dinlediğim her defasında hep güzel hisler bıraktı bende. Albümün genel havası dramatik fakat böylesi etkileyici melodileri duymak müzik adına güzel bir olgu olduğu için mutlu olmamak zor. Mustan Kuun Lapset’in diğer albümlerini çok daha merak ettiğimi de söylemeden edemeyeceğim. En kısa zamanda bir önceki albümlerini yine buraya yazmak istiyorum.

Kruunu, çok güzel bir akustik albüm olmuş. Vokalleri de çok beğendim. Şarkıları çok daha etkileyici bir noktaya taşıyorlar. Gerek kadın vokal gerekse de erkek vokal çok iyi iş çıkarmışlar. Albümün prodüksiyon kalitesi de iyi olunca kulağınızda çok hoş melodilerin ahenkle gezindiği bir yapıt dinliyorsunuz. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, umarım şu ülkede iyi haberler alabileceğimiz günler de yakındır! Hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10