Albüm Kritik 555 (Ghastly / Mercurial Passages)

Herkese selamlar! Bugün geç de olsa klavyenin başına oturdum. Aslında pek yazı yazma havamda değildim. Birazcık evdeki işler beni yorduğu için bilgisayarımın yüzünü dahi görmek istemiyordum. Fakat akşam 10’daki İtalya-İspanya maçına kadar vaktim olduğunu görünce size iki arada bir derede dinlediğim bir albümden bahsetmek istedim. İki arada bir derede derken de yanlış anlaşılmasın. Albümü yine en az iki defa baştan sona dinledim. Bugün sizlere bahsedeceğim grubun ismi “Ghastly”. Benim yaşıtlarım bu ismi hatırlayacaktır. Zira çocukluğumuzun (ve benim hala) en muazzam çizgi filmlerinden Pokemon’da da bu isimde bir “hayalet pokemon” vardı. Tabi onun isminde “h” harfi yoktu. Ghastly, Finlandiya menşeili bir Death & Black Metal grubudur. Her ne kadar Metal Archives’ta sadece Death Metal ibaresi yer alsa da benim dinlediğim ve bu yazıda bahsedeceğim yeni albümlerinde daha çok Black Metal tınıları duyuyoruz. Albümün adı ise “Mercurial Passages”.

Daha önce böyle bir şey başıma geldi mi bilmiyorum ama ilk defa bir Black Metal albümünde davul soundu beni albümden soğuttu. Bakın Black Metal olarak özellikle altını çizdim. Elbette Metal içinde birçok albüm davul soundu ile kulaklarımızı kanatmayı başarmıştır zamanında. Bunlardan en meşhuru da herhalde herkesin bileceği gibi “Metallica”nın “St. Anger” şeyidir. Şey demekle yetiniyorum ben ona sadece. Bir old-school Black Metal albümü havası vermek istemiş Ghastly. Aslında bunu büyük ölçüde de başarmış. Fakat davulda ne yazık ki çuvallamışlar. Bunu hangi kulaklarla beğendiler ben anlayamadım. Şimdi bu albümü dinleyen bazı kesimler benim söylediklerimi yersiz ve anlamsız bulacaktır. Fakat benim duyduğum şey bagetlerin tok bir trampete vurup diğer enstrümantal ögelerin önüne geçmesidir. Gerçekten çok sinir bozucu bir trampet sesi var çalınan davulun. Kicklerin pürü pak bir şekilde kaydedilmesini anlıyorum. Fakat orada da inanılmaz bir tok sound var. Gitarların soundu gayet old-school havaya yakışacak şekilde olsa da davul işlerin içine etmeyi başarmış. Yazılan gitar rifflerini genel olarak beğendim. Hatta bana yer yer “Satyricon” havası da vermedi değil. Bas gitardan bahsetmeye gerek bile yok diye düşünüyorum. Hani arkada bir uğultu var o kadar. Bu da artık günümüz Black Metal’inde bence eksikliktir. Evet, Black Metal’de bas gitarın çok önemli olmadığı bir tabu olmuş. Fakat bu tabu da artık sarsılmaktadır. Albümü davul haricinde aslında başarılı buldum. Yazılan riffler dediğim gibi hiç de yabana atılacak türden değil. Fakat albümü dinlemek beni yordu. Davulu bu şekilde kaydeden ve bu konuda emeği geçen herkese teşekkürü bir borç bilirim.

Ghastly, , Mercurial Passages’ta ortalama üzeri bir iş yapsa da prodüksiyon ne yazık ki başına bel olmuş. Old-school bir hava vermek isterken hiçbir hava veremeden öylece sap gibi kalmış albüm. Fakat yine de yazılan besteleri dinlemek, duymak bu albümü ele avuca gelir kılmayı başarıyor. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7/10