Albüm Kritik 544 (Wormlight / Nightmother)

Herkese selamlar, bugün sizlere bir başka Black Metal albümünden söz edeceğim. Evet, son zamanlarda burası adeta bir Black Metal cennetine dönüştü. Gerçi cennet sözcüğü de Black Metal ile pek uymuyor sanki. Fakat Metal camiasına şöyle bir baktığımızda da üretkenliğin çok daha ön plana çıktığı tür de Black Metal olarak görünüyor. Bugün de İsveçli “Wormlight” ve onların bu yıl çıkardıkları “Nightmother” albümlerinden sizlere söz edeceğim. Grup ile henüz tanıştım. Daha önce kendilerinden bir haberdim yani. Nightmother’ı dinlediğim süre boyunca genel olarak albümden memnun kalsam da farklılaşma adına da pek bir şey göremedim.

Wormlight, Black Metal’in daha çok melodik tarafını icra ediyor. Yazılan rifflerin çoğu melodik diğer rifflerle bezenmiş durumda. Bunu günümüz Black Metal albümlerinden bir grup olduğunu bizlere gösteriyor. Artık safkan veya old-school tarzda Black Metal icra eden grupların sayısı giderek azalıyor. Bu durum aslında gayet normal. Müzik, kendi çinde sürekli değişen ve yenilikçi bir sanat dalı olduğu için alt dalları da haliyle bu değişimden etkileniyor. Grubun tarzını herhangi bir başka grupta duymanız muhtemeldir. Dediğim gibi öyle yenilikçi bir tarafları yok. Fakat bu demek değildir ki Nightmother iyi bir albüm değil. Albüm, gayet bir düzeyde yer alıyor. Gerek prodüksiyon kalitesi ile olsun gerekse de yazılan bestelerin iyi bir müzisyenlikle üretilmiş olması olsun albüm gayet başarılı. Özellikle yazılan melodilerin gayet yeterli olduğunu söyleyebilirim. Geri kalan davul, vokal ve bas gitar performansları da belirli bir düzeyi korumayı başarmış. Grubun genel olarak albümlerinde işlediği temalar mitoloji, din karşıtlığı ve folklorik temalar olarak belirtilmiş. Bu albümlerinde de genellikle yine mitsel kavramları görüyoruz. Wormlight, 2014 yılından bu yana Black Metal adına bir şeyler yapıyor. Ben, Nightmother albümleri ile grupla tanıştım dediğim gibi. Grubu sonraki zamanlarda belki birkaç defa daha dinlerim. Fakat fazlasının olacağını sanmıyorum. Şarkıların nispeten kompleks rifflerden oluşuyor olması da bu albümü biraz daha çekici kılıyor. Albüm hakkında olumsuz bir düşüncem yok aslında. Fakat beklemediğim türden, beni heyecanlandıran bir şey de olmadığı için bir bakıma nötr duygular içinde kalıyorum. Şu bir gerçek ki İskandinav Black Metal grupları artık beni eskisi kadar heyecanlandıramıyorlar. Fransa, Polonya, Almanya, Rusya, Ukrayna gibi daha reformist grupların Black Metal’de daha fazla heyecan uyandırdığı kanısındayım.

Özetleyecek olursam; albüm gayet dinlenebilir bir albümdür. Benim pek fazla heyecan duyamamam da dediğim gibi yenilikçi bir şeyler göremeyişimdendir. Fakat çalma listenize bu albümdeki şarkıları atıp dinlerseniz de mutsuz olmazsınız. Bir başka kritik de görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7/10