Albüm Kritik 537 (Djevel / Tanker som rir natten)

Yeni bir haftanın ilk gününden herkese selamlar. Haftanın ilk günü aynı zamanda bu ayın son günü oldu. Sıcakların yer yer arttığı fakat genellikle orta halli bir bahar ayı geçirdik. Esas olay bundan sonra başlayacak ve bizler cehennem sıcaklarına şimdiden hazır olmalıyız. Hoş hazır olup ne yapacağız o da ayrı bir muamma ama neyse artık… Bugün sizlere “Djevel”in geçtiğimiz haftalarda çıkardığı yeni albümü “Tanker som rir natten”den söz edeceğim. Djevel ile 2019 senesinde tanışmıştım. O yıl çıkardıkları albümleri “Ormer til armer, maane til hode”yi dinleyip, siteye yazmıştım. Albümü genel olarak beğenmiştim. Fakat aradan geçen bu iki sene içerisinde Djevel’in önceki albümlerini de Ormer til armer, maane til hode’yi de çok fazla dinlemedim. Bazı gruplar ne kadar iyi albüm yapıyor olsalar da yüzlerce grup arasında ne yazık ki kendilerini pek dinlettiremiyorlar. En azından bu benim için öyle. Mesela aklıma “Behexen” dinlemek gelirken Djevel dinlemek gelmiyor. Üzerimde bıraktıkları etki aynı olmadığından böyle durumlar olabiliyor ve bu gayet normal bir şey diye düşünüyorum.

Djevel'in yaptığı müzik tahmin edeceğiniz üzere Black Metal’dir. Adım da Black Metal albümlerinden başka bir şey incelemeyen adama çıkacak. Eh, son zamanlarda en çok bu türde albümler değerlendiriyor olsam da burada yüzlerce albüm yazdım ve bunların içinde birçok türden albümler var. Djevel, Norveç ekolünden geliyor. Bu da demek oluyor ki Black Metal’in anavatanından bizleri selamlıyorlar. Açıkçası 2019 yılında çıkardıkları albümlerindeki çiğlik ve sertlik bu albümlerinde olmayınca birazcık şaşırdım. Hatta bu albümü dinledikten sonra tekrar o albüme de bir geri dönüş yaptım. Djevel bu defa atmosfere ve melodiye oldukça yüklenmiş. Ortaya görkemli bir albüm koymak istemiş Norveçli dostlarımız. Doğrusunu söylemek gerekirse ben Ormer til armer, maane til hode gibi bir albüm bekliyordum. Birebir aynı albüm değil tabi ki fakat aynı çiğlikte ve aynı iblislikte bir albüm bekliyordum. Yeterince atmosferik ve melodik albümler dinlediğimizi düşünüyorum. Djevel’in bana anımsattığı gruplar “Sargeist, Behexen (ilk zamanları), Mayhem” gibi kült gruplar oluyordu. Fakat Tanker som rir natten’de farklı bir yoldan gitmeyi tercih etmişler. Albümü dinlediğim süre boyunca başarılı buldum. Fakat ikinci dinlememde açıkçası birazcık sıkıldım. Uzun süreye sahip şarkılar bana kalırsa az geçişe sahip olmaları ve yazılan rifflerin bana yavan gelmesi nedeniyle albümü uzun soluklu dinlettirmiyorlar. Albümün son şarkısının ikinci bölümünde (04:30 sonrası) birazcık agresiflik tınıları duysak da bu da uzun sürmüyor. Şu klasik olan “kendini tekrar etme” kalıbına düşmemek için böyle bir albüm ortaya koyduklarını düşünüyorum açıkçası. Fakat dediğim gibi benim beklentim agresif ve çiğ bir Black Metal albümü dinlemekti. Melodik bir Black Metal albümü çerçevesinden değerlendirdiğimizde gayet yeterli bir albüm olduğunu fakat öyle efsanevi tarafının da olmadığını söylemem gerekiyor. Muhtemelen yıl içinde birkaç kez daha dinlerim ve sonra da dinleme gibi duruyor.

Djevel, Tanker som rir natten ile bu defa atmosferik ve melodik bir albüm yapmak istemiş. Albüm bu kategori için gayet yeterli olsa da, Djevel’den beklentim açıkçası böyle bir albüm değildi. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7/10