Bugün, burada toplanmamızın nedeni bu defa sıradan bir albümü deşmek için değil. Ya da vasat bir albümden sizlere söz edip, belki de o albümün yüzüne bile bakmadan yolunuza devam etmenize sebep olmak hiç değil. Bugün, burada hayırlı bir iş için toplanmış buluyoruz. Eh, madem gençler birbirini tanımış… Yok, bu klişenin geçmesi gereken yer burası değildi. Neyse, böyle ufak tefek şakalar ve komikliklerden sonra gerçekten bugünkü toplanışımız nedeninin çok iyi bir albüm olduğunu hemen başında söylemek istedim. Art arda yazdığım iki Heavy Metal albümünden sonra hasretine daha fazla dayanamadığım Black Metal’e geri dönüş yapıyoruz. Bu tür nasıl içime işlediyse, başka türlerden albümleri dinleyip, onları analiz etmek için klavyenin başına oturduğumda bile aklımın bir köşesinde hep var olabiliyor. Black Metal, alışıldığı zaman dinleyeni içine çeken inanılmaz bir dehliz olabiliyor. İyi ki de öyle ve iyi ki de bu muazzam türle kendimizden geçiyoruz. İskandinav Yarımadası’na gidiyoruz. İsveçli “Armagedda”nın 2020 yılında çıkarmış olduğu muazzam albümleri “Svindeldjup ättestup”ten (sivindeliyüp ahtistüp diye okunuyor) sizlere söz edeceğim. Grup her ne kadar İsveçli olsa da albüm isimleri Norveççe imiş. Ben de Google Translate’te nasıl okunduğunu öğrenmek için yazdığımda öğrenmiş oldum.
Bu albümü keşke 2020 yılı içinde dinlemiş olsaydım. Kesinlikle geçen yıl çıkan en iyi albümler listeme girerdi. Dinlediğim süre boyunca öylesine fazla bir şekilde beni etkisi altına aldı ki, albümden kopmak istemedim. Romantik filmlerdeki iki sevgilinin ellerinin ayrılmadan önce son ana kadar tutmaları gibi bir drama yaşadım. Albüm ne zaman bitse “bir kez daha dinleyeyim yahu, şu işim biraz daha bekleyebilir” diyordum. Black Metal’in kemik yapısını bulundurup, aynı zamanda da günümüzde yükselişi asla durdurulamayan melodik riff yazımından da geri kalmayan bir albüm olmuş Svindeldjup ättestup. Black Metal, birçok Metal türü arasında en efsanevi işleri bizlere sunan bir tür olduğu aşikar. Diğer türlerdeki sığlığa veya popülarite tutkusuna bu türde neredeyse hiçbir şekilde karşılaşmıyor oluşumuz, bu türün tamamen müzik ve görkem odaklı olmasını sağlıyor. Kötü bir Black Metal albümü dinlediğimiz zaman biz o albümün neden diğerleri kadar görkemli olmadığından dem vururuz. Çünkü çok iyilerine örnek yüzlerce albüm dinlemişizdir ve o kötü albümün de üzerine düşülmemesine öfke duyarız. Neyse ki benim çok fazla karşılaştığım bir durum olmuyor bu. Elbette bu türde var olan grupların hepsine hâkim değilim. Ne kadar çok grup tanırsam arasında çürük elmalara denk gelme olasılığım da yükselecektir. Öyle ya da böyle Black Metal albümleri hem müzikal anlamda hem de atmosfer anlamında çok fazlasını sunuyorlar. Armagedda da iki kişiden oluşan bir grup ve bu ikili 2000 yılından bu yana bu yeraltı türünü icra ediyorlar. Şöyle bir kariyerlerine baktığımda, yer yer duraksama dönemleri yaşasalar da Black Metal icra etmekten asla kopmamışlar ve iyi ki de kopmamışlar. Grubun önceki albümlerini dinlemedim. Zaten Armagedda ile birkaç gün önce denk gelmiş birisiyim. Svindeldjup ättestup’ün son şarkısı olan “Evigheten i en obrytbar cirkel”e denk gelmiştim. 11 dakikayı çok az geçen bir süreye sahip olan bu şarkının daha ilk riffini duyar duymaz “aha” diye ünlem gösterdim. Kendisini oldukça fazla tekrar eden bir riff olmasına rağmen hiç sıkılmadan dinledim şarkıyı. Şarkı bittiğinde de zaten albümü hemen dinleme isteği oluştu içimde.
Armagedda, Svindeldjup ättestup albümleri ile bir Black Metal albümünden ne bekliyorsanız onu vermiş bizlere. Gerek yazılan rifflerin kalitesi ve orijinalliği, gerek yaratılan atmosferin tam kararında oluşu, gerek vokal ve davulun muazzam bir şekilde kendilerini göstermeleri olsun, gerekse de Black Metal’in geleneksel teması olan okültizm, satanizm ve ölüm gibi konuları işlemedeki başarıları olsun tam anlamıyla muazzam bir albüm ortaya koymuşlar. Bu yazıyı yazarken de kulaklarımda bu albüm yankılanıyor. Hiçbir şekilde olumsuz bir şeye denk gelmedim. Günlerdir dinliyorum ve her gün en az 2 defa dinlediğim bu albüm benim için üst sıralarda kendine kolayca yer bulabilecek kalitede bir albüm oldu. “A. Petterson ve Graav” ikilisine yürekten minnettarım. Sizler de mutlaka bu albümü dinleyin dostlarım. En iyi Black Metal albümlerinden birisi olduğuna da kalıbımı basarım. Albümdeki her şarkı muazzam olmuş. Hiçbir şarkı “iyi” kategorisinde yer almıyor. Hepsi “efsane” kategorisinde yer alıyor. Abarttığımı mı düşünüyorsunuz? Eh, bir albümü dinleyin derim. Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!
Albüm Puanı: 10/10
Yorumlar
Yorum Gönder