Albüm Kritik 499 (Begotten / Nothing Worth Remembering)

 

Black Metal gruplarından ilerlemeye devam ediyoruz. Nisan ayına girdik ve hala gidişat ne yazık ki iyi değil. Sanırım bu salgının kontrol altına alınabilmesi ve bizlerin tamamen korunabilmesi için birkaç seneye daha ihtiyacımız olacak. Maskeli yüzlerimiz ile resmen distopik bir filmin içindeymişiz gibi dolaşıyoruz. İyi ki müzik var da ruhumuzu en azından tamamen deliliğe sürüklemiyoruz. Benim için en başından beri müzik bir arındırıcı olmuştu zaten. Hayatımın bu sürecinde de yine aynı rolü üstleniyor. Black Metal ise müzik türleri arasında en fazla kendisine sarıldığım oluyor. Bugün de Kanadalı Black Metal grubu “Begotten”ın bu yıl çıkardığı EP’leri “Nothing Worth Remembering”in kuytularında dolaşalım beraberce.

Begotten, 2011 yılında bu camiaya girmiş bir grup olarak görünüyor. Fakat ilk albümlerini 2018 yılında yayınlamışlar. Kurulmalarından tam 7 yıl sonra bir albüm yayınlamış olmalarına açıkçası şaşırdım. Uygun zamanı beklemek diye bir söz vardır ya, Begotten sanırım o uygun zamanı bekleme işini birazcık abartmış. Grubun varlığından aslında önceden haberdardım. Bir yerlerde Black Metal ile konuşurken birisi adını zikretmişti. Fakat dönüp de bakmadım. Merak da etmemiştim pek açıkçası. Fakat geçtiğimiz hafta yapmış olduğum keşif gezisinde gruba denk gelince ve de bu yıl içinde bir EP yayınladıklarını görünce bir kulak vermek istedim ve listeme dahil ettim. Grup inanılmaz depresif bir yapıya ve temaya sahip. Hatta “Metal Archives”te de grubun yaptığı tür olarak Depressive Black Metal denmiş. Grubun önceki albümlerini dinlemeden direkt Nothing Worth Remembering EP’lerini dinlemeye başladım. Hoş, 2018’de ilk albümünü yayınlamış bir grubun zaten diskografisinden de çok bir beklentiniz olmasın. Gerçekten de 3 şarkıdan oluşan Nothing Worth Remembering baştan aşağı sizleri karamsarlığa ve iç burkan duygulara sürüklüyor. Gerek şarkıları oluşturan rifflerin yazılışları olsun gerek melodik partisyonlar olsun ve gerekse de vokalin ağıt edermiş gibi bir tarzdaki vokal performansı olsun her şey temalarına uygun bir şekilde yapılmış. Sadece 3 şarkı olması bir EP için bir sorun teşkil etmez. Tek şarkıdan oluşan (20-30dklık) EP’leri de dinlemiş biri olduğum için ben alışkınım diyebilirim. Black Metal’in hem kendini tekrar eden riff yapısını hem de melodik partisyonların bu tekrar eden rifflerin üzerinde döngüselliğini Nothing Worth Remembering’de de dinliyoruz. Şarkların üçünü de çok beğendim. Öyle efsane değiller belki ama yaşatmak istedikleri o iç burukluğunu da tam anlamıyla yaşatıyorlar. Prodüksiyon olarak da hemen hemen birçok Black Metal grubunda duyabileceğiniz kalitede bir prodüksiyona sahip ve albümün soundu gayet net bir şekilde kulaklarınızda çınlıyor. Ölümü güzelleştiren, intihara meyleden bir albüm dinlemek belki birçoğunuz için abuk gelebilir ama müzikal açıdan baktığımız zaman ise bence ortada başarılı bir albüm olduğu da su götürmez bir gerçek.

Nothing Worth Remembering, bu yıl çıkan en sade ve en dozunda EP’lerden bir tanesi olmuş. Albümü 5-6 kere dinledim ve şu an bu yazıyı yazarken de dinliyorum. Sıkılmadım. Zaten benim için müziğin sürekli son gaz olması pek bir anlam ifade etmiyor. Vermek istediği o duyguyu iyi bir şekilde veriyor olması beni daha çok ihya ediyor. Görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8/10