1989 yılından bu yana Metal camiasında varlığını gösteriyor “Unleashed”. Fakat ben daha 2 gün önce kendilerinden haberdar oldum. Benim bu keşfetmelerim bitmek tükenmeyecek sanırım. Özellikle ekstrem türlerde dinlemediğim o kadar çok grup var ki hala inanamıyorum bir türlü. Neyse öyle ya da böyle bir şekilde yolum bu gruplarla kesişiyor. Kesiştiği için de kendimi şanslı hissediyorum. İster beğeneyim ister beğenmeyeyim işin sonunda artık o grubun varlığından haberdar oluyorum ve gerisi benim keyfime kalmış oluyor. Unleashed, bir Death Metal grubu. Bugün ise sizlere grubun 2018 yılında çıkardığı “The Hunt for White Christ” albümlerinden söz ediyor olacağım.
Death Metal albümlerini dinlemeyi arttırdım. Özellikle önümüzdeki son birkaç günde de bol bol Death Metal albümlerinin incelemelerini burada okuyacaksınız. Unleashed, köklü bir Metal grubu ve oldukça da üretken olduklarını söyleyebilirim. Grubun yaptığı müzik Death Metal’in birçok halini içinde barındırıyor. Safkan Death Metal formundan tutun da melodik ve Thrash katkılı hali de yine ürettikleri müzik içinde yer alıyor. Fakat işin melodik kısmı Melodic Death Metal grupları kadar yoğun değil. Daha rafine bir şekilde şarkılarda melodik partisyonları duyuyoruz. Grubun zaten Melodic Death Metal olduklarını beyan eden bir durumları da yok. Benim dikkatimi çeken ise Thrash etkileşimlerinin hatırı sayılır bir düzeyde olması oldu. Hatta bazı şarkılar Death Metal’den çok Thrash Metal şarkısı bir hava da verdi bana. Bu durumdan rahatsız olmadım. Çünkü ortaya çıkan şarkılar kötü değil ve hepsini de güzel güzel dinledim. Yine de çok iyi rifflerle bezeli bir albüm olduğunu söyleyemeyeceğim. Bazı şarkılar çok muazzam noktalarda yer almasına rağmen, bazı şarkılar da çok düz olmuş. İşte burada yazılan rifflerin bir bütünü oluşturmadaki etkisini görüyoruz. Neyse ki birçok şarkıda bu bütünleşme durumu iyi bir düzeyde olmuş. Albüm prodüksiyon açısından gayet başarılı bir sounda sahip. Her şeyi net bir şekilde duyuyorsunuz. Albümde öne çıkan bir enstrüman yok açıkçası. Hepsi eşit düzeyde ve eşit şekilde var olmuşlar şarkılarda. Gitar soloları için belki bir tık ön planda olduklarını söyleyebilirim. Albüm tema olarak da dine eleştiriyi benimsemiş. Yine de bu her şarkıda kendini göstermiyor fakat çoğunluk bu tema üzerine yazılmış şarkılardan oluşuyor The Hunt for White Christ. Zaten albümün ismi de direkt bu temayı bizlere veriyor. Şarkıları söyleyen “Johnny Hedlund”ın sesini pek beğenmedim ben. Herhangi bir Death Metal vokalinden pek farkı yok. Şarkılar söylerken sizi etkileyen bir vokal tarzına sahip değil. Mesela “
Cattle Decapitation”ın muazzam sesi “Travis Ryan” gibi farklılaşmayı başaramamış.
Bütün bunları hesaba kattığımızda albüm orta seviyede yer alıyor. Albümü oturup hususi olarak açıp dinleyeceğimi pek sanmıyorum. Fakat çalma listeme alacağım. Çalma listemde de bu albümden herhangi bir şarkı çıktığında geçmem, dinlerim. Dinlediğim en iyi Death Metal albümlerinden birisi kesinlikle değil. Yine de şans verilip, dinlenebilir bir albüm olduğunu düşünüyorum. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!
Albüm Puanı: 6/10
Yorumlar
Yorum Gönder