Albüm Kritik 454 (Order of Orias / Ablaze)

Bugün sizlerle kıta değiştiriyor ve Dünya’nın öteki ucuna, Avustralya’ya gidiyoruz. Daha önce de sitede Avustralyalı bir grubun albümünü değerlendirmiştim sanırım. Fakat şu an hangi grup olduğunu hatırlamakta güçlü çekiyorum. Bugün sizlere söz edeceğim bu Avustralyalı grubun adı “Order of Orias”. Black Metal icra eden ve iki kişiden oluşan grubumuzun bu yıl çıkan albümleri “Ablaze”den sizlere söz edeceğim.

Son bir aydır Black Metal albümlerini yazıyorum buraya. Daha doğrusu bu yıl çıkan Black Metal albümlerini yazıyorum. İçlerinden çok beğendiklerimin olmasına karşın oldukça kötü olanlar da vardı. Ortalama albümleri de yine bu süreçte kaleme aldım. Aslına bakarsanız geçenlerde üzerine bolce düşündüğüm bir şeyden kısaca burada söz etmek istiyorum. Sanırım müziğin sınırlarına geliyoruz yavaş yavaş. Özellikle Black Metal’de bunu çok fazla görüyorum ve hissediyorum. Zira artık orijinal bir şeyler yaratmak oldukça güç bir durum gibi geliyor bana. Artık düşünce çakışmalarına tanıklık ediyoruz. Bir başkasının yazdığı riffin neredeyse aynısını bir başka grupta görüyoruz ve dinliyoruz. Özgünlük açısından giderek sıkışıyor gruplar. Bundan dolayı artık bir şeylerin sınırına doğru geliyoruz, özellikle de Black Metal’de. Black Metal’in kotaran şey ise işin Melodik kısmı oluyor bana göre. O bölge de hala farklı şeyler duyma şansımız diğer Black Metal türlerine oranla daha yüksek. Fakat old-school veya daha sade bir Black Metal albümü ortaya konmak istendiğinde ne yazık ki önceden duyduğumuz tınıların farklı varyasyonlarını dinliyoruz artık. İşte Order of Orias’ın albümünü dinlediğimde kafamda bu düşünceler vardı. Bu albüm ile kendi kendimi haklı çıkardığımı düşündüm. Zira albümü baştan sona dinlediğimde hemen hemen bütün Black Metal gruplarından bir şeylerin olduğu veya daha önce duyduğum tınıları burada da duyduğumu fark ettim. Bu sanırım normal bir süreç. Özellikle Black Metal’in iskeleti olan “kendini tekrar eden riffler düzeni”, bu türü daha hızlı bir şekilde dar kalıplara sokabiliyor.

Albümü herhangi bir ortalama Black Metal albümünden çok farklı değil. Kaotik riff yazım şekli ve tema olarak da yine din karşıtlığı ve asilik olunca herkesin bildiği bir Black Metal formülünü uygulamış oluyor Order of Orias. Akbümü dinlediğim süre boyunca hiç etkilenmediğimi söyleyebilirim. Yazılan şarkılar kötü olmasa bile yeni herhangi bir şey duyamamak can sıkıcı oluyor. Yeni herhangi bir şey duymanın ötesinde şöyle kallavi birkaç beste duysam bu bile beni bir nebze ihya edebilirdi. O yüzden albümü dinlerken pek de keyifli zamanlar geçirmedim açıkçası. 2007 yılından bu yana bu müziğin içinde olan bir grup Order of Orias ve bana kalırsa (bu albüm nezdinde konuşuyorum sadece) kendilerini çok daha iyi gösterebilecekleri bir albüme imza atabilirlerdi. Zira bir önceki stüdyo albümlerini (2015’teki Split albümü saymıyorum) 2011 yılında yayınlamışlar. Yani bayağı bir düşünme ve tasarlama zamanları da varmış aslında. Üretkenlik açısından da çok iyi olmadıkları da ortada zaten.

Ablaze, sıradan bir Black Metal albümü olmuş. Gerek yazılan riffler, gerek davul çeşitlemeleri, gerek yaratılan dar atmosfer gerekse de şarkıların dile getiriliş şekliyle öyle ahım şahım bir albüm değil. Albümde iyi ki 6 şarkı varmış diyorum ben. Zira daha fazlası daha da çetrefilli bir duruma düşürürdü dinleyenleri. Bir daha dinleyeceğim bir albüm olduğunu düşünmüyorum. Umarım bir sonraki albümlerinde her şey daha özgün ve daha agresif olur. Görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 5/10