Albüm Kritik 448 (Vananidr / Damnation)

Bugün de İsveç’ten ayrılmıyoruz. Malum bu ülke Metal gruplarının bolluğu ile turistleri kendisine çekiyor. Biz de uzaktan turistler olarak bu ülkenin nimetlerinden “online” olarak faydalanabiliyoruz ancak. Temelleri 2010 yılında farklı bir grup ismi ile atılmış olsa da 2018 yılından bu yana “Vananidr” adı ile Black Metal camiasında kendisini gösteriyor grubumuz. İki günden beri bu yıl çıkardıkları “Damnation” adlı albümlerini dinliyorum. Black Metal adına ciddi bir grubun etrafta olmasına sevindim açıkçası. Benim yeni keşfettiğim bir grup olan Vananidr’in oldukça iyi bir grup olduğunu daha yazının başında söylemek istiyorum. Şimdi albümün derinliklerine inebiliriz.

Vananidr, Black Metal’in ikinci dalgasını temsil ediyor. Yani 1990 sonrası yeni bir forma bürünmüş ve nispeten gelişime daha açık olan bir Black Metal’i icra ediyor. Kaotik bir atmosfer ve sadece son sürat blast beatler ile ilerleyen şarkıların olmadığı, daha sağlam yere basan şarkıların da varlığını gösterdiği bir albüm olmuş Damnation. Bu haliyle de zaten günümüz Black Metal dinleyicilerinin büyük bir çoğunluğuna hitap ediyor. Özellikle “Mayhem” seven biriyseniz Vananidr yaptığı müziğe yabancı olmayacaksınız demektir. Black Metal’in formunda yer alan birçok etmeni oldukça iyi bir şekilde müziğine yansıtmış İsveçli dostlarımız. Yazılan riffler kaotik ve karanlık olmakla birlikte gayet de yaratıcılar. Elbette bu yaratıcılık unsuruna belirli perspektiften bakmak gerekiyor. Melodic Black Metal grupları gibi çok dallanıp budaklanan bir yaratıcılıktan bahsetmiyorum. Daha köklere bağlı bir müzik türü içerisinde değerlendirilmelidir. İşte bu pencereden bakıldığında Vananidr’in gerçekten de çok iyi bir müzik icra ettiğini gönül rahatlığı ile söyleyebilirim.

Albüm baştan sona çok defa dinledim. Açıkçası her yönü ile beni gayet memnun eden bir albüm oldu. Her şey olması gerektiği gibi albümde. Aşırıya kaçıp veya kompleks riffler yazıp müziklerini bir çıkmaza sokmak yerine, daha nokta atışı riffler ve oldukça da bolca rifflerle değişkenliklerinin gayet iyi olduğu şarkılar yaratmayı başarmış Vananidr. Metal Archives’te her ne kadar grup için Melodic Black Metal etiketi de yapıştırılmış olsa da ben Damnation’da böyle bir şey göremedim. Gayet hardcore ve keskin rifflerle bezeli şarkılar dinliyorsunuz. Dinledikçe de kendinizi iyi hissediyorsunuz. Çünkü albüm bütünsel anlamda bu yıl çıkmış en sağlam işlerden birisi dostlarım. Vananidr, Damnation’da tema olarak insanlığın lanetlenmesi ve tanrının yaptığı yanlışlıklar üzerine durmuş. Kurtuluş için cehennemin alevlerine koşmayı bizlere söylüyorlar. Koşarız be abi ne olacak!

Albüm prodüksiyon olarak da gayet iyi dostlarım. Her şey çok net bir şekilde kulaklarınızda yankılanıyor. Bir de albümdeki bütün enstrümanlar gerçekten çok iyi bir sound ile kaydedilmişler. Bas gitarın da çok geride bırakılmayıp, gayet makul seviyede tutulup, sesini bizlere duyuyor oluşu, davul partisyonlarının gayet ölçülü oluşu ve farklı çeşitlemeler ile daha dinlenebilir oluşu da albümün en güçlü yanlarından birisi olmuş. Vokal konusunda ise “Anders Eriksson”ın sesi bana “Deathspell Omega” sesi “Mikko Aspa”nın sesini anımsattı. Bu da demek oluyor ki “iyisin Anders”!

Özetleyecek olursam; gayet sağlam bir Black Metal albümü dinliyorsunuz dostlarım. Mükemmel demem elbette çok iddialı olur ve yersiz bir tespit olur. Fakat bütünsel anlamda sizleri fazlası ile ihya edecek bir albüm olduğu da su götürmez bir gerçek. Damnation, bu yılın en iyi albümlerinden birisi olarak benim listeme giriyor. Bir başka yazıda görüşmek üzere hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8,5/10