Albüm Kritik 434 (Night Crowned / Impius Viam)

Merhaba dostlarım, bugün size Metal camiasında oldukça yeni bir grup olan “Night Crowned” ve onların bu yıl çıkardığı “Impius Viam” adlı albümlerinden söz edeceğim. Listeye yakın zamanda eklediğim bir grup oldu Night Crowned. Yaptıkları müziği dinlemeden ekledim. Her hangi bir şarkısını dinlemediğim gibi ne tür bir Metal yaptıklarından da bir haberdim. Dünden beri yoğun bir şekilde dinliyorum genç dostlarımızı. Yaptıkları müzik için Melodic Death Metal ve Senfonik Death Metal bandrollerini yapıştırabilirim. Albümü dinlediğim süre boyunca bana hissettirdiklerinden bahsedeyim kısaca sizlere.

Öncelikle yukarıda yazmış olduğum “Senfonik” kısmından başlamak istiyorum. Şimdi bunu öyle çok görkemli bir senfonik tınılar cümbüşü olarak algılamayan lütfen. Oldukça asgari düzeyde var olan senfonik tınılardan bahsediyorum. Atmosferi güçlendirmek için yapılmış ufak tefek dokunuşlar bunlar tabi ki. Sert bir müzikle beraber senfonik atmosfer dokunuşları bazen oldukça iyi bir uyum sağlayabiliyor. Ama dediğim gibi bazen bu oluyor. Açıkçası ben bu senfonik tınıların kullanımından yana oldukça dertliyim. Yani bir ara önüne gelen bütün gruplar yapıyordu bunu. Şu anda nispeten daha az sayıda gibiler. Daha önceki yazılarımda da söz etmiştim, klasik müziği çok sık dinleyen biriyim. Yani bunu belirtiyorum ki klasik müzik düşmanı olduğumu düşünmeyin diye. Zaten birçok Metal dinleyicisi de klasik müzikten hoşlanır. Fakat bu iki güzel müziği sentezleme konusunda her grup ne yazık ki başarılı olamıyor. Night Crowned, çok başarılı bir şekilde atmosfer yaratmış diyemem. Fakat kulağınızda öyle kötü bir ses topluluğu da bırakmıyor neyse ki. Bir tık daha fazla ve yersiz kullanımlar büyük ihtimalle albümün en büyük negatif yönü olabilirdi. Neyse ki İsveçli dostlarımız tadında bırakmış.

Albümde bulunan (intro hariç) 11 şarkıyı başa döne döne dinledim. Açıkçası daha önce duymadığım yenilikte herhangi bir şey ile karşılaşmadım. İskelet yapısı olarak Death Metal benimsenmiş melodik yönü güçlü şarkılar dinliyorsunuz. Hardcore riff yazımı açıkçası çok sıradan geldi. Neyse ki bunu melodi yazımlarında nispeten toparlamış grup. Her bir şarkı kendi içinde iyi ve kötü partisyonlar barındırıyor. Herhangi bir şarkı için mükemmel olmuş diyemem. Yahu binlerce şarkı dinledikten sonra beğenmeme olayı bende baya yükseldi sanki. Neyse, albümü dinlerken birazcık sıkıldım diyebilirim. Çünkü çok fazla benzer işler dinledim. Bu da çok fazla albüm dinlemenin getirdiği bir deformasyon sanırım. Artık daha özgün şeyler kalbimi çalıyor. Kötü bir albüm diyemem Impıus Viam için. Ortalama bir albüm ve bir süre kendisini size bağlayabiliyor. Ama uzun bir süre olamıyor o işte.

Prodüksiyon açısından herhangi bir kusuru yok. Zaten oldukça modern bir sound ile geliyor. Bütün enstrümanların ve vokalin gümbür gümbür duyulduğu bir albüm dinliyorsunuz. Vokal görevini üstlenen “Romlin” adlı dostumuzun biraz daha çalışması gerekiyor bence. Özellikle clean vokale geçişlerde bir rahatsızlık oluyor. Ben olsam sallarım clean vokali ve brutal üzerine yoğunlaşır ve çalışırım. Tabi ben olsam! Albümün senfonik atmosferi gerilimli bir hava veriyor. Yer yer de mistik bir izlenim bırakıyor sizde. Bu da yine ortalama düzeyde olan bir şey. Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. Kendinize iyi bakın ve hoşça kalın!

Albüm Puanı: 6,5/10