Craft'ı dinlemeye bayılan biriyim. Yeraltı dünyasının en efsane gruplarından birisi benim için. Craft’ın bütün albümlerini burada yazma düşüncem vardı. Onu artık yavaştan yapmaya karar verdim. Daha önce siteye yazdığım “Fuck The Universe” ve “White Noise and Black Metal” albümleri ile beni benden almıştı grup zaten. Özellikle White Noise and Black Metal albümleri grubun hem son albümü hem de bu zamana kadar yarattıkları en efsanevi albümleri bana göre. Geçenlerde bu albümü uzunca bir süredir dinlemediğimi fark ettim. Tekrar baştan sona dinleyip, ihtiyacım olan dozu aldım. Bugünse biraz daha geriye gidiyoruz ve grubun 2011 yılında çıkardığı “Void” adlı albümlerinin karanlık sularına dalıyoruz.
Craft'ın yaptığı Black Metal’i çok seviyorum. Birçok Black Metal grubundan aslında aynı tınıları veya aynı şarkı yazım metotlarını görüyoruz. Fakat herkes yapıyor diye bir Craft olacak halleri yok. Çünkü Craft’ın bir şarkı oluştururken ortaya koyduğu riffler ve atmosferik tınılar gerçekten de görkemli kelimesinin notalara dökülmüş hali oluyor. Thrash Metal’in de etkisi ile yaratıcılıklarında biraz daha geniş çaplı şeyler yapabiliyorlar. Craft, melodik işlerle pek uğraşmayan, onun yerine iblisin müziğini safkan bir şekilde önümüze sunan gruplardan birisidir. Durum böyle olunca zaten dinleyeceğiniz müziğin oldukça çiğ ve zalim tınılarla bezenmiş bir şekilde kulaklarınızla buluşacağını tahmin edebiliyorsunuz. Fuck The Universe’i dinlerken yaşadığım o patlamaya hazır haz durumunu albümü her dinlediğimde hala yaşıyorum. Craft’ın en iyi yaptığı şeylerden birisi albüm bütünlüğünde sizlere dehşeti sonuna kadar yaşatıyor olmaları. Sözde satanist gruplar gibi değiller. Bu adamların gerçekten de şeytan ile güçlü bir bağı var. Yoksa böylesine harikulade tapınma şarkıları dinliyor olamazdık. Dediğim gibi Fuck the Universe ve White Noise and Black Metal öylesine iki güçlü albüm ki Craft’ı sırf bu iki albüm için bile göklere çıkarabilirsiniz. Şahsen ben öyle yapıyorum.
Fakat Void benim için biraz hayal kırıklığı oldu. Çünkü Craft albümü dinlemeden önce elbette beklentilerim hep tavan oluyor. Void’u da aynı yüksek beklenti ile dinledim. Evet, albüm; ben karanlığın derinliklerinden ve şeytanın kucağından sizlere geldim diyor. Fakat bunu sadece güçlü çiğ bir sound ve vokalin yine hunharca bağırışlarından anlıyorsunuz bu defa. Yazılan riffler ortalama üstü olsa da Craft’ın kalitesini tam manası ile ortaya koyan nitelikte değil. Albüm bütünsel anlamda yine güçlü bir albüm fakat her bir şarkıyı ayrı ayrı değerlendirdiğimde bir şeylerin eksik olduğu aşikar. Fuck The Universe, Void’dan 6 yıl önce çıkmış bir albüm ama Void’un sonrasında çıkmış gibi hissettiriyor. Zaten aradan geçen 6 yıl sonunda Void’un çok daha iyi bir şekilde gelmesini beklerdim ben. Albümün prodüksiyon açısından herhangi bir sıkıntısı yok. Klasik, Craft çiğliğine sahip bir sounda sahip ve ben bu sounda bayılıyorum. Modernlikten olabildiğince uzak kalmaya çalışmış Void ve bunu başarmış. Elbette her şey ilk dalga Black Metal gruplarındaki o son derece çiğlikte ve yalınlıkta değil. Zaten artık öyle olması da pek anlam ifade etmiyor. Craft, kendi soundunu bulmuş bir grup ve cayır cayır da dinlettiriyor kendisini. Albümün riffleri genellikle ortalama ve üstü düzeyde. Fakat benim tüylerimi diken diken eden riff yazımı ise albümün dördüncü şarkısı olan “The Ground Surrenders”ın 03:30’dan sonraki kısmı oldu. İşte o zaman “lan Craft bu işte” dedim. Dinlemeniz lazım kesinlikle dostlarım.
Void, genel anlamda ortalama bir Black Metal albümü. Craft’ın bir bakıma 6 yıl aradan sonra geri dönüş albümü de diyebiliriz buna. Fakat çok daha iyilerini dinledik bu tekinsiz İsveçli dostlarımızdan. Görüşmek üzere hoşça kalın!
Yorumlar
Yorum Gönder