Senfonik Black Metal albümlerinde nedense yarım kalan hep bir şeyler var. Ya da bana öyle geliyor, bilmiyorum. Klasik müziği de yoğun bir şekilde dinleyen biri olarak bu iki güzide türün bir araya gelmesinden genellikle görkemli şeylerin çıkacağını düşünürdüm. Fakat bunun tam tersine oluyor çoğunlukla. Zira senfonik tınıları sadece atmosfer yaratmak için kullanıyor gruplar. Bu da haliyle benim için öyle çok ihtişamlı bir şey olmuyor. Hâlbuki bu iki türü çok iyi bir şekilde birbirlerine sentezleseler bence ortaya muazzam bir şeyler çıkabilir. Fakat Black Metal gruplarının çoğunun yaptığı şey sadece ürkünç veya depresif bir atmosfer yaratmak oluyor. Açıkçası bu durum artık oldukça bayağı bir hal almaya başladı. Az önce bahsettiğim sentezleme işini çok iyi yapan bir gruba yaklaşık 3 yıl önce denk gelmiştim. “Fleshgod Apocalypse” her ne kadar Senfonik Metal yapan yani Black Metal ile pek işi olmayan bir grup olsa da sonuçta ekstrem bir müziği senfonik bestelerle bir araya getirerek harikulade işler yapıyor. Sitede yazdığım albümleri “King” bana göre dediğim unsura en güzel örnek teşkil ediyor.
Alman menşeili Totengeflüster’in bu albümünü yaklaşık 2 gündür dinliyorum. Listemi yenilemeye başlamadan önceki son albümdü The Faceless Divine. Artık yeni keşifler yapıp ve elbette kült grupların albümleri ile bezeli yeni bir liste oluşturacağım. Senfonik Black Metal’e olan bütün bu negatif düşüncelerim ne yazık ki The Faceless Divine için de geçerli dostlarım. Çünkü Totengeflüster de senfonik tınıları sadece atmosfer yaratmak için kullanan biri grup. Ölüm ve karanlık temalı şarkıların arkasına yerleştirilen kaotik senfonik tınılar daha önce duymadığınız herhangi bir şeyi sizlere vaat etmiyor. İşin komik tarafı ise senfonik öğelerin hepsi sadece klavye ile yapılan şeyler. İşte bu yüzden Senfonik Black Metal’in sadece isminde gerçekten var olan bir senfoni olduğunu anlıyorsunuz. Albüm için yazılmış riffler de yine birçok Black Metal grubundan duyacağınız kaotik rifflerin benzerleri niteliğinde. Çoğunlukla Emperor ve yer yer “Mayhem” esintileri duyuyorsunuz. Özgünlük adına açıkçası ben pek bir şey göremedim. Albümde yer alan şarkılar kendi içinde bile oldukça benzerlik taşıyorlar. Ne yazık ki bu da sıkıcı bir albüm dinlemenize neden oluyor. Artık son sürat davul çeşitlemeleri ne yazık ki durumu kotaramıyor. Daha yaratıcı ve daha melodik işler ile belirli bir özgünlüğe kavuşmaları gerekiyor. Zira köklü Black Metal grupları bile bunun farkında. Örneğin; eğer bir “Satyricon” değilseniz, muazzam rifflerle bezeli şarkılar yaratamıyorsanız yani, daha farklı ve etkili çözümler bulmanız gerekiyor.
Totengeflüster, The Faceless Divine’da sizlere daha önce duymadığınız herhangi bir şey sunmuyor. Hatta albümü dinlerken “yahu sanki ben böyle bir şarkı dinledim” diye içinizden geçiriyorsunuz. Bana göre sıradan bir albümden öteye geçemiyor. Senfonik Black Metal’in içinin daha sağlam bir şekilde dolması gerekiyor. Zira bu haliyle vasat ve vasat üstü şeyler dinlemeye maruz kalıyoruz. Görüşmek üzere hoşça kalın!
Albüm Puanı: 5/10
Yorumlar
Yorum Gönder