Öncelikle yılın sonuna gelirken yetiştirmem gereken birçok albümü aslında yetiştirdim ve siteye yazdım elbette yetişmeyenler de oldu. Yakında yılın en iyi albümlerinden söz edeceğim yazı dizisinde beni hangi albümlerin daha çok mutlu ettiğini sizler de öğrenmiş olacaksınız. Krater, 2003 yılından bu yana bu karanlık müziği icra eden bir grupmuş. Ben yine keşiflerim sırasında denk geldim kendilerine ve iyi ki de denk gelmişim zira yaptıkları müzik beni oldukça mutlu etti. Öncelikle üç gitarlı bir Black Metal grubu olduğunun altını çizmek isterim. Kolay kolay bu türde karşılaşacağınız bir şey değil. Bunun elbette öyle çok ahım şahım bir etkisi olmuyor şarkıların çalınmasında. Zira bir “Iron Maiden” gibi kullanmamışlar gitarları. Hemen hemen herkes aynı şeyleri paylaşıyor çalarken. Grubun yaptığı müziği dinlemek inanılmaz bir haz verdi bana. Birçok güzel albüm dinledim bu yıl ve Krater’in Venenare’si de bunlardan biri oldu.
Öncelikle, albüm atmosferik öğelerin çok azını barındırıyor. Birçok Black Metal albümünde olan derinden çınlayan sesler bu albümde de var. Bas gitarın bir nebze daha efektif kullanılmış olması kulakları mutlu eden unsur olarak görüyorum. Zira bas gitarın arkada ufak tefek şımarıklıklar yapmasını seviyorum. Venenare, prodüksiyon açısından modern bir sounda sahip. Her türlü enstrümanı çok rahat bir şekilde duyuyorsunuz. Gitarın tonu da çok iyi ayarlanmış. Çok çiğ bir ton değil. Oldukça iyi ayarlanmış bir distorsiyona sahip. Albüm, iskelet olarak Black Metal’in bütün unsurlarını barındırıyor. Fakat Krater de diğer birçok Black Metal grubu gibi melodik partisyonlarla şarkıları daha da üst seviyeye çıkarmışlar. Gitar sololarına da yer veriliyor şarkılarda. Bu da şarkıların çeşitlilik bakımından oldukça iyi bir donanıma sahip olduğunu bizlere gösteriyor. Yazılan gitar rifflerini gerçekten çok beğendim. Daha önce dinlediğim Black Metal albümlerinde birbirine benzer şeyler bulurdum bazen. Fakat Krater kendi yolunu gayet iyi bir şekilde çizmiş. Şu grupta şu şarkıya benzer bir şey duymuştum demedim. Davul konusunda da oldukça sağlam işler ortaya koymuş davulu çalan “Shardik”. Klasik blast beatler de var, farklı çeşitlemeler de var. Şarkıların genellikle ritimlerinin yüksek oluşu davulun daha aktif bir enstrüman olarak ön plana çıkmasını sağlıyor elbette.
Gerek şarkıların yazımı, gerek albüm için oluşturulan tema gerekse de bütün bunların sağlam bir prodüksiyon ile sunuluyor olması Venenare’i benim için bu yılki en önemli albümlerden birisi yapıyor. Albümün eksik yönü yok mu hiç derseniz, şarkıları söyleyen “Abortio”nun vokal performansı bence bu albümün en zayıf halkasıdır. Böylesi güzel şarkılara daha sağlam bir vokal katkısı beklerdim. Sizlerin de dinlemeniz gereken bir ekstrem albüm olduğunu söyleyerek görüşlerimi burada noktalıyorum. Kendinize iyi bakın ve hoşça kalın.
Albüm Puanı: 7,5/10
Yorumlar
Yorum Gönder