Albüm Kritik 410 (Exnun / Decomposition of an Infant Soul)


Ayda yılda bir yerli grup albümü yazdığım Metal Music Share Plus’a hoş geldiniz. Böyle şakacı bir giriş yapmak istedim. Fakat her şakada bir gerçek vardır klişesini burada doğruluyorum. Zira ayda yılda bir yerli grup albümü yazdığım doğru. Zamanında demiştim ki, yerli grupların albümlerine daha çok yer vereceğim. Hatta bunu geçen yıl çıkan ve dinlemekten muazzam keyif aldığım “Undoer”in “Survival is A Myth” adlı albümünde söylemiştim. Fakat gel zaman git zaman benim yerli gruplara olan ilgim bir türlü yükselmedi. Herkes bir tutturdu Sails of Serenity’yi nasıl yazmazsın falan diye. Niyeyse hiç yazasım gelmedi. Bilmiyorum sanırım benim için çok daha fazla şey ifade etmesi lazım yerli bir grubun albümünün. İşte bunu aylar sonra “Exnun” yaptı ve oldukça enteresan bir müzik tarzına sahip bu grubun, bu yıl çıkardıkları albümleri “Decomposition of an Infant Soul”dan sizlere söz edeceğim.

Açıkçası grubun ne tür bir Metal yaptığını kestirmek zor. Zira birçok türün sentezini bizlere sunuyorlar. Melodik Death Metal, Death Metal, Grindcore, Hardcore, yer yer Thrash, birazcık Punk, birazcık da Metalcore ve üzerine hafif çikolata sosu ile servis ediliyor. Güzel şaka kabul edin. Gurubun müzik vizyonu gerçekten çok geniş ve ülkemizde çok fazla grupta denk gelmediğimiz bir durum bu. Yukarıda saydığım türleri şarkılarda var etmek, hepsini iyi bir şekilde var etmek, çok kolay bir şey değil. Exnun bunu iyi bir şekilde başarmış. Çok farklı şeyler duyuyorsunuz ve belirli tabulara sıkışıp kalmayan ve özgün bir şeyler üretmek isteyen bir grup olduklarını da çok rahat bir şekilde anlıyorsunuz. Açıkçası böyle bir gruba denk geldiğim için (daha doğrusu benimle paylaşıldı) oldukça mutlu oldum. Decomposition of an Infant Soul,  grubun ilk albümü olmasına rağmen çok olgun ve çok dişli olmuş. Kallavi bir albüm dinliyorsunuz. Öyle nabız yoklanmak için çıkarılmış bir albüm değil yani. Avrupalı muazzam grupların albümleri ile boy ölçüşebilecek türden bir yapıt. Müzikal çeşitliliği günümüz Metal anlayışının aslında en önemli göstergesi olmuş. Zira artık bazı türler hariç, diğer Metal türlerinde kurallara sıkışıp kalmak ve oyunu kurallara göre oynamak ne yazık ki pek işe yaramıyor. Exnun, bunun bilincinde veya değil, sonuç olarak ortaya böylesine kuvvetli bir albüm çıkarmayı başarmışlar.


Albümün kapak resminden de bahsetmek istiyorum. Müslüman mahallesinde salyangoz mu satıyorsunuz siz, hı? Olan yine İsa’ya olmuş keşke biraz diğer peygamberleri de şu halde görsek. Kendi halinde bir marangoza yapılır mı bu be? Afedersiniz allahsız mısınız? Albüm kapağını yaratan “Burcu Erim”in ellerine sağlık gerçekten de. Kaldı ki sadece albüm kapak resmi değil, albüm için hazırlanmış diğer resimler de oldukça dehşet verici olmuş. Şahsen bu albümü fiziksel olarak elime alıp incelemek isterdim. Böylesi sanatsal fiziksel albüm çalışmalarını daha çok “Ghost”ta görmüştüm. Ülkemizde de buna önem vermeleri beni mutlu etti. Grubun kendi resimlerinden oluşan ve tiplerini sergileyen fotoğraflardansa böylesi sanat eserlerine bakmayı tercih ederim. Grubun şarkılarını oluşturan sözler anti-teolojik yapıda dostlarım. Yani dini vecibelerini yerine getirmemekte ısrarcı İstanbullu dostlarımız.


Prodüksiyon olarak günümüz modern prodüksiyon soundu ile kaydedilmiş şarkılar. Öyle Retro herhangi bir şey yok. Zaten böylesi melodi ve riff çeşitliliği yüksek albümde ona gerek yok. Atmosfer yaratmak gibi bir olaya da girmemişler. Direkt olarak ağza buruna dalmışlar. Riff yazımı konusunda gerçekten beni çok şaşırttı Exnun. Açıkçası böylesine efsane şeyler duymayı pek beklemiyordum. Fakat şarkıların içindeki geçişlerde bazen kopukluklar varmış gibi hissediyorsunuz. Hani bir “Deathspell Omega” albümü dinliyormuşsunuz gibi oluyor. Halbuki alakası yok. Bir anda bambaşka bir yerde buluyorsunuz kendinizi. Davulu çalan “Erhan Karaca” isimli arkadaşa buradan sevgilerimi iletiyorum. Gerçekten muazzam bir iş çıkarmış. Her enstrüman öyle aslına bakarsanız. Fakat benim ekstra bir parantez açmak istediğim ise vokal performansı olacak. Şarkıları söyleyen ve aynı zamanda bas gitarı çalan ve bütün şarkıları yazan adamın hası “Can Temiz”in şarkıları böğürmesine bayıldım. Gerçekten dinlemekten büyük zevk aldım.

Özetleyecek olursam albüm baştan sona beni etkiledi. Kallavi bir albüm dinledim. Yıl biterken ülkeden de sağlam bir albüm dinlemek beni çok mutlu etti. Exnun, Decomposition of an Infant Soul ile ne kadar tehditkar olduklarını gözler önüne sermiş. Kulaklıklarınızı takın ve “Rape of God”ı son ses dinleyin. Diğerlerini de öyle dinleyin. Korkmayın kulaklarınıza bir şey olmaz!

Albüm Puanı: 8,5/10



Yorumlar