Albüm Kritik 408 (Ragnarok / Non Debellicata)

İsmini çok duyduğum gruplardan biriydi “Ragnarok”. Fakat bu zamana kadar oturup bir albümlerini dinlemişliğim yok. Herhalde isimlerinden dolayı olsa gerek. Ben buna “Amon Amarth” etkisi diyorum kendimce. Zira bu adamlar öylesine tiksindirdi ki İskandinav mitolojisinden ve Vikinglerden Ragnarok’tan uzak durmanın iyi bir fikir olacağını düşündüm. Çünkü yeterince birbirlerinin aynısı olan mitler dinledim. Fakat Ragnarok’un artık Pagan ve Viking kültüründen biraz daha soyutlanıp farklı temalarda albümler yaptıklarını okuduğumda hazır yeni albümleri çıkmışken bu grubu dinleyeyim dedim. Bugün sizlere bütün bu abuk sürecin sonunda dinlediğim Ragnarok albümü “Non Debellicata”dan bahsedeceğim.

Norveç'in ikinci dalga Black Metal gruplarından birisi Ragnarok. Kelimeyi dilimize çevirdiğimizde kıyamet anlamına gelmektedir. İskandinav mitolojisine göre Ragnarok zamanı gelince her yerde kaos ve savaşlar olacaktır. Nırveçli Black Metal grubumuz da bu isim altında üretim yapıyorlar. Açıkçası grubu dinlemeden önce daha azman şeyler dinleyeceğimi düşünüyordum. Fakat pek öyle olmadı. İsminden dolayı herhalde bu kuruntuya kapıldım. Ragnarok hemen hemen birçok İskandinav Black Metal grubundan duyacağınız bir kara müzik icra ediyor. İşin içine melodik riffler de ekleyerek safkan bir Norveç Black Metal’inden uzaklaşmış ve biraz da olsa tabu dışı kalmıştır kendi çapında. Non Debellicata, dinlenmesi insana yer yer ızdırap verebilecek bir albüm. Gerçekten öylesine sıkıcı anlar oluyor ki “eh yeter be” deyip kulaklıklarınızı fırlatıp atasınız geliyor. Evet, albüm bilindik bir Black Metal formunda fakat her şey öylesine bilindik ki bu albümü sanki başka bir gruptan da dinlemişsiniz düşüncesi sarıyor her bir yanınızı. Yer yer agresif bir havaya bürünüyor şarkılar fakat çok uzun sürmüyor bu. Kaotik bir atmosfer yaratmak istemiş grup ama ne yazık ki bunu iyi bir şekilde dinleyenlerine sunamıyor. Her şey çok yavan geliyor kulaklarınıza. Her bir şarkının içindeki değişkenleri önceden tahmin edebiliyorsunuz. Bu da durumu biraz sıkıcılaştırıyor elbette.

Albümün prodüksiyonu da beni ne yazık ki mutlu etmedi. Hani dinlerken bir şeylerin eksik olduğunu hissettiriyor sizlere. Böyle daha çiğ ve agresif bir sound ile kaydedilseymiş şarkılar sanırım daha farklı şekilde konuşuyor olurdum. Çünkü yazılan rifflerin düzeyi "yeterli" seviyesinde. Öyle muazzam şeyler duymanız imkansız. Bundan dolayı sound biraz iyi olsaymış bu sıradan riffler kulağa daha sağlam gelebilirmiş. Melodik riffler de ne yazık ki beni pek mutlu etmedi. Hep böyle bir şeylerin patlamasını bekledim ama olmadı. Şarkıları söyleyen “Jontho”nun da vokal performansı idare edecek düzeyde. Kafamdaki Ragnarok ile Non Debellicata’da dinlediğim Ragnarok arasında fersah fersah farklılıklar var. Belki de grubun bu zamana kadar yaptığı en kötü albüm denk geldim. Bilemiyorum.

Albümün olumlu sayabileceğim tek yanı şarkı sürelerinin en azından kısa tutulmuş olması. Bir de o süreler uzun olsaydı işler daha da kötü bir hale bürünebilirdi. Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar hoşça kalın!

Albüm Puanı: 5/10