Albüm Kritik 407 (Djevel / Ormer til armer, maane til hode)

Uzun bir süre Death Metal albümlerini siteye yazdıktan sonra artık bir Black Metal albümünün değerlendirmesini yazmanın zamanı gelmişti. Bugün sizlere bahsedeceğim grup Black Metal’in anavatanı olarak kabul edilen Norveç’ten çıkma bir grup. Norveç’in Black Metal konusunda oldukça kalburüstü bir ülke olduğunu herhalde hepinizi biliyorsunuzdur. 2009 yılında işte bu karanlık ülkede tohumu atılan “Djevel” adlı (İngilizcesi: Devil) grubun bu yıl çıkardığı “Ormer til armer, maane til hode” adlı albümlerinden sizlere söz edeceğim.

Black Metal’in Norveç usulünü icra ediyor Djevel. Yani çiğ ve soluk bir atmosfere sahip olanını. Aslında bunun için old-school Norveç Black Metal’i desek daha doğru olur sanırım. Zira artık Norveç menşeili birçok köklü grup da sound modernizasyonu yaşamakta. Djevel bu modernleşmeye karşı duran gruplardan birisi sanırım. Zira albümlerindeki sound birinci dalga Norveç Black Metali’ndeki sound ile benzerlik taşıyor. Gitarların çiğ gürültüsüne eşlik eden oldukça saf bir sese sahip akustik bateriden çıkan blast beatlerle aslında Black Metal dinleyen birçok kişinin aşina olduğu sound yapısı. Bunu ben “Sargeist”te çok fazla görüyordum. Daha gelenekçi bir anlayış sergilediği için Sargeist’in yaptığı müzik tıpkı Djevel’inki gibi oldukça çiğ bir şekilde kaydediliyor. Sonuçta Sargeist de Finlandiya’dan çıkma bir grup. Elbette aynı yarımadadaki karanlık havayı soluyorlar.

Albümü 4-5 defa dinledim. Yani oldukça yoğun bir şekilde dinledim. Dinler dinlemez benim dikkatimi ilk çeken şey kesinlikle bas gitarın şarkılardaki serseri tavırları oldu. Grubun hem vokali hem de basçısı olan “Mannevond” şarkılarda distorsiyonlu bir bas gitar çalmayı tercih etmiş. Hepsi için geçerli olmasa da albümde yer alan çoğu şarkıda bu durum söz konusu. Hal böyle olunca da zaten kulaklarınızda bas gitarın o haşin sesi çok iyi çınlıyor. Normalde old-school bir Black Metal albümünde bas gitarı çok etkin olarak görmeyiz. Fakat Djevel bu noktada bu tabuyu yıkmış ve gayet efektif bir bas gitar kullanımı ile şarkılarda oldukça iyi bir deneyim sunmuş. Yazılan şarkılar genel olarak iyi düzeydeler. Her ne kadar old-school bir Black Metal’in getirisi olan rifflerin çok fazla kendini tekrarlıyor oluşu biraz can sıkıcı olsa da bütünsel anlamda iyi bir albüm dinliyorsunuz. Atmosferik pek bir yanı yok Ormer til armer, maane til hode’nin. Yine de derinden gelen yankılı seslerle birazcık da olsa atmosfer yaratma girişimi olmuş grubun. Açıkçası ben albümün oldukça iyi bir matematiksel düzlemde yazıldığını düşünüyorum. Her bir şarkıda sizlerin yüzünü güldürebilecek partisyonlar bulabiliyorsunuz. Bir şarkıya baştan sona kötü demeniz çok zor. Bu da albümün güzel güzel dinleneceğini gösteren önemli etmenlerden biridir bence.

Albümün bütün şarkıları Norveççe yazılan sözlere sahip. Şarkı adlarına baktığınızda da bunu çok rahat bir şekilde görüyorsunuz zaten. Biraz araştırma yaptığımda albümün genel temasının birçok Black Metal albümlerinde de gördüğümüz karanlık, kaos ve şeytani olgular olduğunu gördüm. Zaten şarkıların bizlere hissettirdiklerini sadece baz alsak yine bu dediğim konuların varlığını hissederiz. Djevel, Ormer til armer, maane til hode’de her ne kadar mucizeler yaratmış olmasa da şarkıların içindeki geçişler ve rifflerin oldukça tatminkar oluşu ile gayet sağlam bir old-school Black Metal albümü yapmış. Dinlerken gerçekten zevk aldığım bir albüm oldu. Sizlerin de kulak vermenizde fayda var diye düşünüyorum. Bir sonraki yazıda görüşene dek kendinize iyi bakın!

Albüm Puanı: 7,5/10