Ulan insafsızlar böyle bir yetenekle nasıl donatıldınız siz. Bu nasıl bir haksızlık böyle? Nerede yetiştiniz? Rehberiniz kim oldu sizin be? İnanın dostlarım albümü dinlediğim şu iki günde sürekli küfürler savuruyor, sürekli isyanlarda bulunuyorum. Zira böylesine teknik seviyesi yüksek her hangi bir albüm dinlediğimi hatırlamıyorum. Teknik Death Metal yapan birçok grup dinledim ve albümlerini buraya yazdım. Eğer onlar işin teknik kısmını icra ediyorlarsa, bu ruhsuz ahlaksızların yaptıkları nedir böyle? Bir damla acımaları yok! Albümdeki ilk şarkıdan son şarkıya kadar kulaklarınızı patlatırcasına çalıyorlar. Hiç umurlarında değil siz akıl sağlığınızı yitirir misiniz, hasetlikten orta yerinizden çatlar mısınız? Bu ne fütursuzluk ulan adi herifler? Evet, farkındayım sürekli sövüyorum adamlara. Dilime vurdu kıskançlığım. Deathcore, Death Metal, Technical Death Metal, Technical Deathcore gibi allah ne verdiyse birbirine karıştırarak ortaya ahlaksızlığın ana unsurunu çıkarmayı başarmışlar. Müzikal açıdan öylesine kallavi bir grup ki Infant Annihilator, diyecek tek bir kötü kelime bulamıyorsunuz. Yazılan gitar rifflerinden tutun da, bacaklarına ve kollarına küfürler saydırdığım “Aaron Kitcher”ın davul tecavüzüne kadar her şey öylesine görkemli olmuş ki. Kafanızı ellerinizin arasına alıp “s.ktir lan” diye bağırasınız geliyor.
Grubun farkına varalı zaten birkaç gün oldu. Spotify sağ olsun ki yine muazzam keşiflerimden biri oldu. “Three Bastards” adlı şarkıları ile karşılaştım ilk olarak grubun. Olan biteni hiç anlayamadım. Her şey öylesine hızlı cereyan etti ki, ağzım açık böyle mal gibi kaldım. Ne oldu lan diye kendi kendime deli sorular sorup durdum. Şarkıyı tekrar başa aldım ve avazım çıktığı kadar bağırmak istedim o an. Fakat yapamadım toplu taşıma aracındaydım. Orada tam bir beyefendiyimdir de. Hayatımda dinlediğim en agresif ve en ölümcül davulu Kitcher denen adi heriften dinlemiş oldum. Ben daha önce dinledim bitti o iş diye düşünürken, böyle bir ahlaksızlıkla karşılaşacağımı nereden bilebilirdim ki? Davul zaten aklınızı kaybetmenize fazlasıyla yetiyor dostlarım. Fakat yazılan riffler ve teknik hareketlerin silsilesi de sizleri bambaşka bir şekilde yıpratıyor. Artık bir durun be diye isyan edesiniz geliyor. Fakat bu şeker çocukların hiç öyle bir niyetleri yok. Arada Nu ve Endüstriyel tınıları olması her ne kadar benim suratımda bir ekşime yaratmış olsa da neyse ki hafifçe geçilmiş o partisyonlar.
Dostlarım, öylesine aşırı bir albümden bahsediyorum ki, buraya ne kadar çok şey yazsam da dinlemeniz gerekiyor. O cehennemi ve pislik yuvasını sizin de tatmanız gerekiyor. Tadanlarınız varsa da zaten beni çok iyi anlıyorlardır. Bu adamların bir başka özelliği ise dünyanın geneli için tabu olan birçok şeyi yok saymaları dostlarım. Ölülere tecavüz etmeden tutun da, çocuk yaştaki kızlarla sevişmek, vahşet dolu seks yapmak gibi aklınızın ve midenizin kaldıramayacağı şeyleri öylesine normalleştirerek anlatıyorlar ki akıl sır erdirmek mümkün değil. Açıkçası işin bu kısmında bayağı bir canım sıkılmadı değil. Fakat ona da izin vermiyor ki ahlaksızlık birliği, durmayan şarkılar silsilesi ile ağzınıza ağzınıza vuruyorlar. Vurma be abi! Yeter be abi! Diyeceklerim bu kadar görüşürüz!
Albüm Puanı: 10/10
NOT: Dünyanın en komik Metal Müzik kliplerinden birini izleyeceksiniz!
Yorumlar
Yorum Gönder