Daha önceki yazılarımda Avrupa ülkelerinin Black Metal konusunda artık İskandinav ülkelerini geride bıraktıklarından ve daha yenilikçi yapılara sahip olduklarından söz etmiştim. Bu bahiste hala aynı düşüncelerimi savunmaktayım. Ve bu düşüncelerim sanırım değişmeyecek gibi görünüyor. Fakat bugün sizlere söz edeceğim Necrogenesis yaratıcılık hususunda kalıplaşmış İskandinav zırhlarının dışını biraz da olsa çıkmış ve daha farklı işleri de albümlerine dahil etmişler. Evet, özünde yine buram buram bir Norveç Black Metal’i kokuyor olsa da, detaylarında yüzünüzde şaşkınlık yaratabilecek işler de yok değil. Doğrusunu söylemek gerekirse dünkü melodik albümden sonra Necrogenesis beni oldukça gaza getiren ve hırçınlık duygularımı uyandırmayı başaran bir albüm oldu. 2015 yılında kurulmuş bir grup dediğime sakın aldanmayın. Bu grubu meydana getirenler oldukça kallavi müzisyenler dostlarım. “DezeptiCunt (bas gitar), Doedsadamiral (vokal), Dominator (Davul) ve Destructhor (gitar)” kadrosuyla oldukça dehşet bir atmosfer sunmayı başarıyorlar. Bu isimlerden en az birkaçını duymuşsunuzdur diye düşünüyorum. Zira duymadıysanız da küçük bir araştırma ile nerelerde çaldıklarını sizler bulabilirsiniz. Ben şimdi oturup teker teker çaldıkları grupları yazarsam bayağı uzun sürecek. O yüzden sizi bu hizmetten mahrum bırakıyor ve araştırmacı kimliğinizi ortaya çıkarmanız için bir bakıma size yol gösteriyorum. Ne kadar da iyi kalpliyim öyle değil mi?
Albümü dinlediğim süre boyunca açıkçası bende oldukça sağlam ve güzel izlenim bıraktığını söyleyebilirim. Evet, mükemmel bir albüm değil belki fakat bu yıl dinlediğim “iyi” Black Metal albümlerinden birisi olduğu da bir gerçek. Albümün öncelikle kaotik ve dehşetimsi bir atmosferi var. Tam dehşet değil hani. Fakat kaostan beslendiği ve şeytanın müziğini yaptıklarını çok açık bir şekilde dinleyenlerine göstermişler. Gerek yazılan şarkıların genellikle ürkünç rifflerden oluşması gerekse de yazılan şarkı sözlerinin çok şeker olmayışından zaten sizler de işin içinde şeytanın olduğunu anlıyorsunuz. Özellikle albümün dördüncü şarkısı olan “Black Lights from the Void” bana bu söylediğim hisleri gerçek anlamıyla yaşattı. Black Metal denilince durdurak bilmeyen Blast Beatler geliyor haliyle akıllara. Fakat evrimleşen Black Metal formunda artık davul daha aktif ve daha yaratıcı bir rol oynuyor. Bunun bilincinde olan Nordjevel de gerçekten muazzam davul partisyonlarına sahip şarkılarla karanlık deliği doldurmuş. Bu albümde davul dinlemekten büyük keyif aldım. Bildiğimiz Norveç Black Metal’indeki o tekdüze davul çeşitlemeleri de yavaş yavaş yerini Avrupai davulcuların başlattığı yaratıcılık semalarına bırakıyor.
Albüm prodüksiyon olarak modern bir sound barındırıyor. Açıkçası bu albümün birazcık daha modernlikten arındırılmış bir şekilde kayıt edilmesini (Sargeist vari) isterdim. Bu haliyle de gayet başarılı olsa da bir old-school havası Necrogenesis’e yakışırmış diye düşünüyorum. Albümdeki bütün unsurlar oldukça başarılı bir şekilde var olmuş. Albümün kapak resmi sadece baya bi tırt olmuş dostlarım. Artık onu da maruz göreceğiz. Dinlediğiniz süre boyunca gerek görkemi, gerek yazılan rifflerin kaotik tınısı gerekse de davulun terbiyesizliği sizi bahtiyar edecektir. Bir başka yazıda görüşene dek hoşça kalın dostlarım!
Albüm Puanı: 8/10
Yorumlar
Yorum Gönder