Merhaba dostlarım, bugün sizlere oldukça köklü bir gruptan ve onların yeni albümlerinden söz edeceğim. “Saint Vitus” ismini daha önce duymuşsunuzdur. Ben de bu grubun varlığından haberdardım elbette. Fakat ne yalan söyleyeyim dinlediğim bir iki şarkılarından sonra grup benim pek ilgimi çekmedi. Zira Doom Metal ve Heavy Metal türünde zirvede “Black Sabbath” gibi bir grup dururken Saint Vitus’a kulak vermek bana çokta cazip gelmedi. Fakat bu yıl bir albüm çıkarmaları ve her yerde bu albümün karşıma çıkması artık bir işarettir deyip dinleme kararı aldım. Bugün sizlere grubun kendi adını verdikleri “Saint Vitus” albümünden bahsedeceğim.
Aslına bakarsanız Doom Metal benim için her daim zirvede olan bir tür olmuştur. Hatta uzun yıllar boyunca tek başına zirvede kalmıştır. Elbette hepinizin bildiği üzere Black Metal hayatımın büyük bir dönüm noktası olmuş ve zirvede Doom Metal ile kendisine yer bulmuştur. Doom Metal elbette yaratıcısı olan Black Sabbath’tan sonra oldukça ilgi duyulan bir tür olmaya başlamıştır. 70lerin sonlarına doğru giderek yükselen bu tür, 80lerin ortalarında artık doyum noktasına ulaşmış ve sonrasında alt türlere bölünerek birçok Metal oluşumunun mabedi olmuştur. Black Sabbath sadece Doom değil aynı zamanda “gerçek” Heavy Metal çağını da açmıştır. Zaten Black Sabbath bugünkü Metal’in iskeleti olarak her daim kalacaktır. Saint Vitus ise Black Sabbath’ın yolundan gitmeye karar vermiş ve bu yolda oldukça sağlam adımlarla ilerlemiştir. Her ne kadar benim yüreğimi tamamen kazanamasa da birçok kesim tarafından Black Sabbath’ın yolundan giden en başarılı grupların başında gösterilmiştir.
1978 yılında kurulmuş bir grup olsa da 1981 yılından itibaren aktif olarak müzik yapmaya başlamıştır Saint Vitus. Belli dönemlerde duraklamalara girmiş olsalar da sonrasında toparlanıp tekrar üretmeye devam etmişler. EP’lerle birlikte Saint Vitus albümü grubun 12. Stüdyo albümüdür. Ortaklaşa yapılan albümleri dahil etmedim. Eski bir grup olmasına rağmen üretkenlik konusunda ne yazık ki öyle ahım şahım bir diskografiye sahip değiller. Old-school dönemin grubu olduğu için haliyle albümlerin stüdyo kalitelerini de yine old-school tarzda belirlemişler. Olabildiğince modernizasyondan uzak ve daha salt bir sound ile şarkılar kaydedilmiş. Ben bu tarz kayıtları seven biriyimdir. Elbette her türde çok güzel sonuçlar vermiyor. Fakat Doom ve Heavy Metal’de gayet başarılı bir sound sunuyor. Albümün soundu beğenimi kazansa da yazılan riffler ne yazık ki çok başarısız olmuş. Yaratıcılık konusunda bir hayli kötü bir çizgi çiziyor albüm ve bu albümü dinlerken de sizleri sıkmaktan başka bir işe yaramıyor. Bolca ön plana çıkarılmaya çalışılan bas gitarın partisyonları bile durumu kurtarmaya yetmemiş. Açıkçası Saint Vitus’ü seveceğimi düşünmüştüm fakat bu albüm tam bir hayal kırıklığı oldu benim için.
Albüm, gerek teker teker şarkılar ele alındığında, gerekse de bütünüyle ele alındığında tatsızlıktan başka bir şey sunmuyor. Açıkçası yılların grubundan beklenilebilecek düzeyde bir albüm değil. Black Sabbath son albümü “13”ü duyurduğunda herkeste acaba nasıl olacak soru işaretleri belirmişti. Fakat Black Sabbath öylesine muazzam bir albüm ile bizleri selamlamıştı ki, bir kez daha neden böylesine efsane olduklarını anlamıştık. Saint Vitus ise sıradanlıktan hatta vasatlıktan öteye geçemeyen bir albüm sunmuş. Albümü bir daha dönüp dinleyeceğim sanmıyorum. Evet, Saint Vitus saygı duyulacak bir grup ama bu albümleri ne yazık ki öyle değil. Bir başka yazıda görüşene dek hoşça kalın!
Yorumlar
Yorum Gönder