Albüm Kritik 366 (Gaahls Wyrd / Gastir-Ghosts Invited)

Black Metal’e giriş hikayemden daha öne birkaç kez burada bahsetmiştim sizlere. Black Metal’i oldukça gürültü kirliliğinden ibaret bulan biriyken, birdenbire içine düştüğüm muazzam cehennemin beni sarıp sarmalamasının ve cehenneme olan sevgimin içimden patlayıp fışkırmasının en büyük etkeni “Gorgoroth” ile tanışmam olmuştu. Bu Norveçli iblislerin “Prosperity and Beauty” adlı şaheserlerinin canlı performans videosunu izledikten sonra resmen nevrim dönmüştü. Öylesine muazzam bir atmosfer vardı ki ve çalınan şarkı da öylesine şeytaniydi ki, bir anda kendimi bu şarkıyı onlarca defa art arda dinlerken buluvermiştim. Zaten sonrasında Black Metal’in paslı ve ağır kapısını ellerimle açmış ve bu karanlık dünyaya girmiştim. Gorgoroth’un en görkemli adamlarından biri olan “Gaahl” hiç şüphesiz bu alemin en iblis insanlarından biri olmuştur. Gorgoroth ile yollarımı ayırdıktan sonra birçok projede yer alan Gaahl, 2015 yılında kendi adı ile birleştirdiği “Gaahls Wyrd” adlı bir Black Metal grubu ile tekrar bizlere merhaba dedi. İşte bu grubun ilk albümü olan “Gastir-Ghosts Invited” adlı albümden sizlere söz edeceğim bugün.

Gaahl, benim için gerçekten çok özel bir adam. Sadece bana Black Metal’i sevdirdiği için bile bu adama saygı duymam yeterli bir sebep. Fakat bunun yanında sadece benim düşünceme göre değil, diğer birçok eleştirmen ve Metal ile uğraşan müzisyenlerin düşüncelerine göre de en ikonik adamlardan birisi kendisi. Özellikle baştan beri hiç çekinmeden yaptığı satanizm propagandası ile Black Metal’in en azılı heriflerinden biri olarak lanse ediliyor. Haliyle bu adamın icra ettiği müzik de oldukça merak konusu oluyor. Gaahl’s Wyrd’in nasıl bir müzik sunacağını açıkçası bilmiyordum. Evet, epey bir süre önce bir iki şarkı yayınlamış olsalar da ben dinlememiştim. Bütün bir albümün çıkmasını bekliyordum. Black Metal olup olmama konusunda da pek bir bilgim yoktu. Zira Gaahl, zamanında folk grup “Wardruna”da da vokallik yapmış bir adamdı. Bu iki öğenin, folk ve Black Metal’in, bir araya getirilerek bir şeyler sunulması oldukça olası görünüyordu. Fakat Gastir-Ghosts Invited’te durum öyle değil. Gaahl, Black Metal’e geri dönüş yapmış. Oldukça koyu bir satanist olan bu adamın Black Metal’in ilk evresindeki çiğlikte bir Black Metal yaptığını düşünüyorsanız, yanılıyorsunuz. Zira Gaahl, Black Metal haricinde yer aldığı diğer projelerde icra ettiği müziklerin bir sentezini almış. Bu sentezi de Black Metal ile harmanlayarak daha sofistike fakat Black Metal’in DNA kodundan pek fazla ödün vermeden bir müzik icra etmiş.

Gastir (uzun uzun yazmayacağım bundan sonra), benim için oldukça ilginç bir albüm oldu. 3 gündür oldukça sık bir şekilde dinliyorum. Muallakta kaldığım pek çok unsur var. Karar vermekte zorlandığım ve hislerimin bir türlü net olamadığı birçok şey var. Albümü ilk defa dinleyeceğim zaman “bu Gaahl’ın yaptığı bir albüm ona göre” deyip oynatma tuşuna basmıştım. Fakat bütün şarkıları dinledikten sonra ikinci dinlememde bu düşünceyi kafamdan silmeye karar verdim. Zira Gaahl’ı çok sevdiğim ve saygı duyduğum işçin objektif olamıyordum. İlk dinlememde beni pek mutlu etmeyen Gastir için, sırf Gaahl’dan dolayı iyi niyetler beslemek istemedim. Daha sonraki dinlemelerimde bu albümün herhangi bir Black Metal grubunun yayınladığı bir albüm olarak belleğime yer ederek dinledim. Bu defa işler biraz daha kolay oldu. Albüm zira ortalama bir Black Metal albümünden öteye gidemiyor dostlarım. Evet, Gaahl atmosferik öğelerle albümü görkemli ve duygusal bir hale getirmeye çalışmış fakat ne yazık ki bu yeterli olmamış. Yazılan şarkılar çerez niyetinde olmuş. Black Metal’in sürekli kendini tekrarlayan tarzını biliyoruz. Fakat bu kendini tekrarlayan rifflerin belli bir kalitede olması lazım. Bir albenisi olması lazım. Ne yazık ki oldukça yavan riffler var. Bu yüzden bu yavan rifflerin kendini tekrar ediyor oluşu da oldukça sıkıcı bir hal alıyor.

Gaahl'ın brutal vokaldeki çiğliği Gastir’de yok. Zaten Gaahl o çiğ sesini çoktan kaybetmişti. Gorgoroth’un o şaşalı dönemlerindeki gibi bir performans beklemiyordum. Daha tok ve daha az gırtlak yoran bir brutal vokal var. Zaten bu brutal performanslar çok fazla değil. Gaahl tok sesini bağırmadan, temiz bir şekilde şarkılara enjekte etmiş. Şarkıların büyük bir çoğunluğunu temiz vokalle söylüyor zaten. Albüm prodüksiyon açısından iyi bir sound sunuyor. Ne çok modern ne de çok old-school bir tarzı var. İkisinin ortak paydasında buluşan bir prodüksiyon işi var. Albümün atmosferik yapısı yoğun olmasına rağmen, sizleri çok mest edemiyor ne yazık ki. Bir şeyler karıncalanıyor içinizde belki ama hepsi o kadar. Açıkçası Gaahl öylesine büyük umutlar vermişti ki bu albüm için, çok daha iyisini bekliyordum. Albüm ortalama bir yapıt olmaktan öteye gidemiyor. Açıkçası dönüp bir daha dinler miyim hiç bilmiyorum. Albümde yer alan şarkıların hepsi bana aynı tadı verdi. Herhangi bir öne çıkan şarkı yok bana göre.

Özetleyecek olursam; Gaahl geri dönüşünü hafif bir esinti çıkaracak albümle yapmış. Daha görkemli bir şeyler dinleyeceğimi umuyordum. Lakin Gastir ortalama bir albüm olarak 2019’daki yerini aldı. Bir başka yazıda görüşmek üzere hoşça kalın!

Albüm Puanı: 6,5/10