Grubu elbette ki keşiflerim sırasında buldum. Birçok tanımadığım grubu yine yazma listeme dahil ettim. Yeni gruplar tanımayı seviyorum. Hele bir de o gruplar beni ihya eden türde albümlerle çıkagelmişlerse. Geçenlerde incelemesini yaptığım “Ulfven”in “Folklore” albümü mesela beni oldukça fazla mutlu etmişti. Cabra’yı Spotify’da aramaya çalıştığımda belli bir süre bulamadım. Ancak EP’lerinin adını yazınca bulabiliyorum. Bunla ilgili ilginç bir sıkıntıları var. Umarım bir an önce giderilir bu (umarım benim beceriksizliğimden dolayı değildir). Saf Black Metal dinlemeyi ne kadar çok sevdiğimi sizlere yüzü geçkin defa burada belirtmişimdir. Fakat artık işler biraz değişmeye başladı. Zira old-school Black Metal’de yaratıcılık giderek zayıflıyor. Öyle bir duruma geldik ki, old-school bir Black Metal albümü yapmak için stüdyoya giren gruplar bile artık Atmosferik öğelerle albümlerini beziyorlar. Bu durum için çok kötü, böyle şey olur mu falan demeyeceğim elbette. Fakat ilk ve ikinci dalga dev Black Metal gruplarının haricindeki birçok grup artık old-school tarzı Black Metal’in sınırlarının dışına çıkıyor ve kendilerine has bir iki dokunuş katıyorlar. Bu dokunuşları eğer tam yerinde yapabiliyorlarsa zaten albümler muntazam oluyor. Fakat bir de bunu başaramayanlar var. İşte o zaman da yüzünüzü buruşturan albümler dinlemek zorunda kalıyorsunuz.
Cabra, atmosferik öğelere hiç bulaşmamış. Old-school bir Black Metal albüm ile bizlere selam veriyor. 2016 yılında kurulan yeni bir oluşum için gerçekten oldukça cüretkar bir hareket olmuş bu. Çünkü yeni akım Atmosferik ve deneysel şeyler oluyor Black Metal’de. Ben de bu tür sentezleri bayıla bayıla dinliyorum. Cabra’nın tercih ettiği yolu ise büyük bir sevinç ve saygı ile karşılıyorum. Zira artık az duymaya başladık bu tarz safkan Black Metal albümlerini. İki kişiden oluşan grubun oldukça umut vadeden bir kara müzik anlayışları var. Yeni yeni bu karanlık dünyada dolaşan grubumuzun potansiyelinin yüksek olduğunu gönül rahatlığı ile söyleyebilirim. Elbette kat etmeleri gereken baya uzun bir yol var. Fakat kararlı oldukları yaptıkları müzikten belli oluyor. We Are Infinitus’u dinlemek beni oldukça memnun etti. Evet, mükemmel bir EP diyemem fakat ileriki dönemlerde bu grubun neler yapabileceğini gösterebilecek harikulade bir kanıt olarak yerini almış.
Grubun riff yazımlarını gayet başarılı buldum. Black Metal’in doğası gereği kendini tekrar eden rifflerden oluşması bazı durumlarda dinlenmesi sıkıcı işlere dönüşebiliyor. Fakat birçok grup neyse ki bu kendini tekrar eden rifflerde bile diriliğini korumayı başarıyor. Cabra da onlardan biri. Hatta riff çeşitliliği hiçte fena değil Amerikalı dostlarımızda. Albümün soundu da çok iyi olmuş. Yazılan kaotik, kara riffleri çok net bir şekilde duyuyorsunuz. “Lord Ibex” adındaki dostumuzdan çıkıyor her şey. EP’deki bütün enstrümanların yazımından bu dostumuz sorumlu. Tek başına böylesine sağlam işlere imza atmasına “yürü be” demekten başka bir şey gelmiyor aklıma. Davul konusunda oldukça sıradan bir işin ortaya konulduğunu söylemem gerek. Evet, old-school Black Metal davulculuğunun formu zaten bellidir. Fakat davul konusunda artık Black Metal gruplarının birçoğu çığır aşıcı çeşitlemelere imza atıyorlar. Cabra ise bunu sınırların içinde kalarak sergilemeyi tercih etmiş. Bas gitar deseniz o zaten hiç ortalıklarda yok gibi bir şey. Bolca blast beatler ve durumu çok ciddi şekilde kotaran güzel gitar rifflerini duyuyorsunuz. Vokal konusunda ise “Porphyry” adlı dostumuzun sesini oldukça beğendim. Cabra’nın “Watain” yolunda ilerlediği izlenimine kapıldım. Bana çok fazla anımsattı Watain’i. Bir de "Emperor"
Bu Ep gerçekten sizlere old-school Black Metal’in DNA’sını verebilen bir çalışma olmuş. Ben baya keyifle dinledim 5 şarkıyı da. We Are Infinitus için çok iyi bir albüm diyemeyiz belki fakat yukarıda da dediğim gibi potansiyeli bir hayli yüksek. Dinlemenizi kesinlikle tavsiye ediyorum. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!
Albüm Puanı: 7,5/10
Yorumlar
Yorum Gönder