Albüm Kritik 333 (Birileri / Bir İleri)

Metal Music Share Plus’ta elbette ki ekstrem türlerdeki albümleri inceliyorum çoğunlukla. Bu sitenin temel taşını oluşturan müzik Metal olduğu için bu haliyle normal bir şey. Fakat site isminin sonuna “Plus” eki eklememin nedeni Metal haricinde burada daha sofistike albümler inceleme potansiyelimin olduğunu düşündüğümdendi. Zira siteyi takip edenler bilir 300’ü geçkin albüm değerlendirmelerinin arasında öylesi albümlerden de bahsettim. Hatta büyük bir cesaret örneği göstererek 2019 yılına “Carl Nielsen”in “Aladdin Suite Op. 34”ünü inceleyerek giriş yapmıştık. Klasik müzik ile ilgili sitenin ilk zamanlarında bir iki yazım daha olmuştu. Tabi ki onlar baya bir amatörceydi. Yine de sevdiğim bir başka müzik türünden herhangi bir şeyler yazmak beni mutlu etmişti. 2011 yılında ülkemizde o zamanlar kıvılcımlarını görebildiğimiz fakat şu anda oldukça ciddi bir kesime hitap eden “Indie Rock” adı altında müzik yapan “Birileri” adlı grup ve onların 2016 yılında çıkardıkları ilk albümleri olan “Bir İleri”den sizlere söz edeceğim.

Ülkemizde yapılan müzik giderek çeşitlenmeye başlıyor. Belli bir dönem arabesk tecavüzüne uğrayan beyinler daha sonra pop müziğin vizyonsuzluğu ile karşı karşıya kaldı. Fakat bu müzik türleri bizim halkımıza tam da hitap eden türler olduğu için oldukça yoğun bir ilgi gördüler. Müziğin evrensel olduğu söylenir hep. Bence bu kocaman bir yanılgı. Evrensellik kelimesinin tanımlaması böylesine sığ olmamalı. “A” ülkesinde var olan bir şarkının “B” ülkesinde de dinleniyor olması evrensellik adı altında adlandırılmamalı diye düşünüyorum. Müzik evrensellikten ziyade bireyseldir. Bizim ülkemizde ne yazık ki peyda olan sofistike türler bir anda popüler olma potansiyeline sahipler. Çünkü 2000 sonrası jenerasyonun dinleyecek bir şeyler arayışında oluşu ve bu arayışın sınırsız olması haliyle Avrupa’da artık demode olmuş müzik türlerinin ülkemizde “yeni” bir şeyler olarak görülmesine neden oluyor. Bunu anlayabiliyorum. Zaten tutup da herkes Metal, Klasik veya Etnik müzikler dinlesin diye bir manifesto sunmayacağım. Fakat ne yazık ki bu açlığı görüp müzik yapma ihtiyacı duyan 3-4 genç dostumuzun sömürgesine de tahammül edemiyorum. Evet, müzik ile uğraşan insanlar elbette potansiyellerini insanlara sunmalılar. Fakat bunu günümüz popülizminden ayrışarak yapmaları gerekiyor. Zira tüketim çağının sadece değersiz bir atık maddesi olarak o çöp torbasına girmeye mahkumlardır.

Birileri'nin yaptığı müziği bugün ülkede en az 50 oluşumdan duyabilirsiniz. Kaldı ki zamanında (2016 yılında) “Yüzyüzeyken Konuşuruz”un 2014 yılında çıkardığı “Otoban Sıcağı”nı buraya yazdığımda bu durumun farkındaydım. Çünkü yukarıda da dediğim gibi arayışta olan genç bir jenerasyona verebileceğiniz en iyi müzik türünden birisi Indie Rock. Yazılan şarkı sözleri yazılan bestelerin daha çok önüne geçiyor. Çünkü depresif bir popülasyona sahibiz ve insanları da damarlarından yakalamanız gerekiyor. Indie Rock gruplarının birçoğu da bunu çok iyi bir şekilde kullanıyorlar. Arkada çalan müzik iç okşayan güzel melodilerle oluşuyor olsa da ne zaman vokal arkadaş sözlere giriyor işte orada büyük tezatlığın farkına varıyorsunuz. İşin daha da üzücü tarafı ise, inanılmaz felsefi düşüncelerin sonucunda yazılmış gibi lanse ediliyor o şarkı sözleri. 15 yaşımdan beri Metal ve Rock dinleyen biriyim. Artık kimlerin ne kadar felsefi, kimlerin ne kadar dolu görünümü verip de boş şeyler yazdığını anlayabiliyorum. Birileri’nin şarkı sözlerine baktığımda ele avuca gelen şarkıların olduğunu fakat çoğunluğun herhangi bir gruptan duyabileceğiniz türden sıradanlıkta yazıldığını söyleyebilirim. Burada şarkı şarkı değerlendirme gibi bir işe girişmeyeceğim. Albüme bütünsel olarak bakmaya başladım ve öyle devam etmeliyim.

Genç dostlarımın müzik vizyonlarının iyi bir noktada olduğu belli. Hatta bu türü gayet iyi bir şekilde kavradıkları ve patikalarını çok iyi çizdikleri de aşikar. Yazılan besteler inanılmaz cezbedici değil elbette. Fakat ilk albümleri olmalarına rağmen kendisini dinlettiren bir albüm yapmayı başarmış. Fakat sizler de eğer benim gibi daha geniş bir vizyon, daha iyi yazılan besteler ve söz kısmında biraz daha içi dolu şeyler arıyorsanız muhtemelen sizi tatmin etmeyecektir. Kabul edelim, biz Metal dinleyicileri bütünsel anlamda her zaman en iyisini dinliyoruz. Böylesi albümlere denk geldiğimiz zaman da önce bir afallıyor ve daha sonra konsantre olup özümsemeye çalışıyoruz. 2016 yılında yazdığım Otoban Sıcağı’nı çok beğenmiştim. Hala bugün arada açar dinlerim. Hala dinlerim diyorum, çünkü bu türde çıkan albümler ne yazık ki pop albümleri gibi birkaç ayda tüketilebiliyor. Yüzyüzeyken Konuşuruz bu türün öncü gruplarından biri olduğu için belki de yaptığı albüm bana farklı geldi. Şimdi ise Otoban Sıcağı gibi onlarca albüm dinleyebilirsiniz. Birileri'nin Bir İleri albümlerini dinlemek zevk veriyor. En azından ruhunuzu biraz dingin bir hale büründürmek istiyorsanız bu albümü dinlemek sizi mutlu edebilir.

Birileri, iyi bir başlangıç yapmış. Her şeyi ile süper bir albüm demem çok zor. Hatta çizgilerinin kendilerine has olduklarını söylemek de imkansız. Daha farklı şeylerin arayışında olmaları gerekiyor. Evet, şarkı sözleri sürekli “aşk” temasında ilerlemiyor. Bu durum umut verici olsa da daha dişe dokunur, daha yoğun olmalılar diye düşünüyorum. Yapılan müzik güzel fakat deneysel şeylere girmeleri gerekiyor (bu deneysel şeylerden kastım biraz daha avangart şeyler). Çünkü herhangi bir Indie gruptan farkları yok. Eğer sizler de kulaklığınızı taktığınızda distorsiyonlu gitar sesi duymak yerine, daha yumuşak tınılar duymak istiyorsanız ve Türkçe bir şeyler olsa da dinlesek diyorsanız Birileri’nin Bir İleri albümlerine bir göz atın derim. Muhtemelen benim içinden bir iki şarkıyı dinlemek için açacağım bir albüm olarak kalacak ileride. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın.

Albüm Puanı: 7/10