Albüm Kritik 322 (Horna & Pure / Split Album)

Gece yazdığım ağıt albümünden sonra ancak kendime gelebiliyorum. Malumunuz Mgła dinledikten sonra bir süre başka bir grubu dinlemek istemiyorsunuz. Neyse ki ben bu durumlara bir hayli alışık olduğum için toparlanma sürecim daha hızlı oldu. Bugün ise sizlere bir ortak yapım albümünden bahsedeceğim. Daha önce de böyle bir ortak yapım albümü sitede yayınlamıştım (Bakınız: Drudkh & Hades Almgihty). Bu yazıda ise sizlere Finlandiyalı fütursuz grup “Horna” ve İsviçreli solo-grup “Pure”un bir araya gelerek oluşturdukları albümden söz edeceğim. 2018 yılında çıkmış olan bu albümü yeni dinleyenlerdenim. Hatta 1 yıl geçmiş albüm çıkalı ama olsun sonuçta dinledim ve sizlere söyleyeceğim birkaç şeyim var albüm hakkında.

Safkan Black Metal albümlerini oldum olası sevmişimdir. Fakat Black Metal camiasında öylesine bir çeşitlilik var ki, birçok Black Metal türü sizleri girdabına alabiliyor. Şahsen benim durumum da öyle. Birçok Black Metal türüne savrulup duruyorum. Fakat safkan Black Metal albümlerinin yeri bende her zaman farklı olmuştur ve öyle de kalacaktır. Çünkü adı üstünde bu işin en saf halini dinliyorsunuz. Günümüzde belki çok tek düze olarak gelebilir ekstrem müzik dinleyenler için. Fakat benim gibi bu müziğin derinliğine gönül vermiş kişiler için “old-school” Black Metal her daim altın varaklı kapının arkasında duracaktır. Horna, 1993 yılından bu yana Black Metal camiasında yer alıyor ve oldukça üretken bir şekilde bu yer alma işini sürdürüyor. 30’u geçkin albümleri ile diskografisi resmen göz dolduruyor. Bu yüksek sayıdaki albümlerden bazıları da tıpkı bugün sizlere söz ediyor olduğum “Split Album” gibi ortak çalışmalardan oluşuyor. Pure ise 2013 yılından bu yana “Bornyhake” tarafından sürdürülen bir projedir. Pure da tıpkı Horna gibi safkan Black Metal yapıyor. Hatta Bornyhake grubun icra ettiği tür için “Raw Black Metal” yani “Çiğ Black Metal” demeyi uygun görmüş. Zaten albümde Pure’un şarkılarına denk geldiğinizde o çiğliği hemen fark ediyorsunuz. Hoş, Horna’nın da Pure’dan aşağı kalır bir çiğliği yok ama neyse…

Ortak yapım albümlerine çok fazla denk gelen bir adam değilim. Özellikle oturup araştırdığım bir şey de değil. Fakat denk geldiğim zamanda merak edip hemen dinlemeye başlıyorum. Bu ortak yapım albümlerinin Black Metal camiası için önemli olduğunu düşünüyorum. Çünkü bir albüm yapmak her ne kadar bir şeylerden kısılarak yapılmaya çalışılsa bile yine masraflı oluyor. Black Metal gruplarının da öyle afaki paralar kazanmadığını biliyoruz. İki grubun bir araya gelerek ürettikleri, yarattıkları şarkıları tek bir albümde sunması bu yüzden mantıklı bir seçenek oluyor. Hem grup hem dinleyen memnun olmuş oluyor. Grup yarattıklarını dinleyenleri ile paylaştığı için, dinleyen de sevdiği grubun hala aktif bir şekilde müzik yaptığı için mutlu mesut oluyor. Albümü dinlemeye başladığımda Horna’nın şarkıları ilk olarak açılış yaptı. Oldukça bilindik, klasik bir “old-school” Black Metal prodüksiyonu ile bu şeytani albüme giriş yapıyorsunuz. Albümün soundu son derece mutlu etti beni açılışta. Zaten böylesine saf Black Metal yapan bir grubun nasıl bir prodüksiyon ile merhaba diyeceğini az çok tahmin edebiliyordum. Albümün ilk 4 şarkısı Horna, son dört şarkısı ise Pure tarafından yazılıp bestelenmiş. Beşinci şarkıya geçişte bu defa sound farklılaşıyor. Sanki farklı bir albüme geçmişsiniz gibi hissediyorsunuz. Bu bazıları için iyi bir şey olabilir ama benim çok haz etmediğim bir durum oldu. Madem ortak bir albüm yapmışsınız, bütünselliğe her açından önem verseydiniz diye söylendim kendi kendime. Horna’nın soundu bu albümün lokomotif soundu olmuş. Evet, Pure kendisini daha çiğ bir sounda sahip grup olarak gösteriyor. Fakat Horna’nın soundu da bence Pure’un şarkılarında oldukça iyi olurmuş.

Horna

Pure (Bornyhake)

Albümün genel teması satanizm, paganizm ve tanrı tanımazlık üzerine kurulmuş. İki grubun da zaten genel temaları hep bu yönde olmuş. Pure’un ara sıra acı çekme teması üzerinde de durduğunu belirteyim. Yazılan riffler her iki grup içinde oldukça kallavi olmuş. Saflıktan asla ödün vermeden hayvan gibi şiyy yapmışlar. Kimi ağza vurmuş, kimi buruna… Şaka bir yana gerçekten de hayran kalmamak elde değil. Malumunuz Black Metal şarkıları yazmak, hele ki old-school tarzda yazmak, çok zor bir hale geldi. Tekrara düşmemek için mayınlı tarlada yürümeniz gerekiyor. Fakat Horna ve Pure bu mayın tarlasının karşı tarafına geçmeyi başarmış. Yazılan riffler oldukça iyi ve insanı sıkacak tarzda değiller. Davul konusunda da yine durum aynı olmuş. Horna’nın da Pure’un da şarkılarındaki davul çeşitlemeleri gayet iyi düzeyde yazılmış ve çalınmış. Vokal konusuna gelecek olursak eğer, ben Horna’dan “Spellgoth”un performansını bir tık daha iyi buldum. En azından beni daha çok mutlu etti.

Albümde toplamda 8 şarkı yer alıyor. Sizler için safkan bir Black Metal albümü dinlemek çok özel bir şey ise Horna & Pure’a kesinlikle bir göz atın derim. 8 şarkıdan oluşan bu “Split Album” dinlenmeye değer. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8,5/10