Albüm Kritik 320 (Deitus / Via Dolorosa)

Merhaba sevgili dostlarım, dün sitenin 2019 yılına açılışını muazzam bir şekilde yapmıştık. Yani ben öyle olduğunu düşünüyorum en azından. Metal müziğin en büyük ilham kaynağı olan klasik müzikten bir süiti sizlere sunmuştum. Carl Nielsen’in “Aladdin Suite Op. 34” adlı eseri ile yeni yayın hayatına başlamak oldukça iyi bir başlangıç oldu. Bundan sonra ara ara böyle klasik müzik yapıtlarına yer vereceğim sitede. Sitenin esas yapı taşı olan Metal müziğe geri dönüyoruz. 2018’in sonlarına doğru çıkan ve benim listeye alamadığım bir albümden sizlere bahsedeceğim. Son birkaç gündür oldukça yoğun bir şekilde dinliyorum bu albümü ve sizlere söz edecek kadar analizini yaptım. İngiltereli Black Metal oluşumu “Deitus”un “Via Dolorosa” adlı albümlerinden sizlere söz ediyor olacağım hemen aşağıda.

Deitus'un varlığından Via Dolorosa albümleri sayesinde haberim oldu. Spotify’daki keşfim sonucu denk geldiğim grubun albüm kapağı beni oldukça etkilediği için albümü dinlemeden hemen yazma listeme aldım. Elbette 2018 yılına yetiştiremeyecektim ben de 2019’un ilk haftasında yayınlarım diye düşünmüştüm ve ne mutlu ki bu düşüncemi gerçekleştirdim. Deitus’un yaptığı müzik safkan bir Black Metal değil dostlarım. Daha çok atmosferik yapısı ile ön plana çıkıyor. Bunun yanında Melodik tarafı da var. Atmosferik Black Metal gruplarının karamsarlığını bünyesinde barındırıyor Deitus fakat öyle çok yoğun bir şekilde değil. Deitus da yine kimliğini saklayan gruplardan. En azından ben grup elemanlarının isimlerini falan bulamadım bir yerde. Deitus’un müziğini “Marduk, Mgla ve Sargeist’in” karışımına benzettim ben. Biraz ondan biraz diğerinden diyerek ortaya güzel bir karışım çıkarmışlar. Deitus, Black Metal’deki yerini sağlamlaştırmak istiyor belli ki, zira albüm gayet sağlam temellerle var olmuş.

Koyu bir Black Metal dinleyicisi olarak Deitus’un albümünü dinlerken genel hissiyatım yeterli bir albüm olduğu yönünde oldu. Beni öyle inanılmaz etkileyen anlar da oldu albümde. Özellikle albümün açılış şarkısı “Hallowed Terror”ün içinde barındırdığı muhteşem riffler ve davul aymazlıkları beni benden aldı. Albüm prodüksiyon açısından gayet iyi bir düzeyde olmuş. Albümde var olan bütün enstrümanların seslerini oldukça rahat duyabiliyorsunuz. Bas gitar konusunda ben biraz hayal kırıklığına uğradım. Zira oldukça geri planda kalmış. Bu tür müzik yapan grupların bas gitarı biraz daha ön plana çıkarmasını seviyorum. Albümde var olan şarkılar çok iyi bir bütünlük sağlıyorlar. Albümü dinlerken dikkatinizi çekecek en önemli şey de bu bütünlüğün sağlamış olduğu tutarlılık oluyor. Riff yazımı konusunda hiçte fena iş yapmamış İngiliz dostlarımız. Şarkılar genel olarak uzunlar ve bu uzun şarkılarda var olan rifflerin çeşitliliği sizleri mutlu edecektir. Şahsen beni mutlu ettiler. Vokal konusunda ise, şarkıları seslendiren adamın öküz gibi bağıran bir brutal vokal yerine, daha çiğ bir vokal ile şarkıları seslendirmesi oldukça yerinde bir karar olmuş. Elbette çiğ vokal derken de bir Gaahl değil! Ben vokalin performansını çok beğendim.

Grubun teması satanizm üzerine şekilleniyor. Şarkı sözlerindeki acımasızlıkları okuduğunuzda bunu çok daha iyi kavrıyorsunuz. Dünyayı ele geçirmiş kötülüğün sahibinin tanrı ve havarileri olduğundan da dem vurulmuyor değil. Deitus, benim tanıdığım, İngiltere’den çıkan ender Black Metal gruplarından biri oldu. İngiltere her ne kadar Metal’in doğduğu topraklar olsa da ekstrem türleri biz daha çok İskandinav yöresinden dinliyoruz. Via Dolorosa, grubun ikinci stüdyo albümü dostlarım. İkinci albümleri olmasına rağmen oldukça oturaklı bir tavırları var. Yaptıkları müziğin ciddiyetini dinleyenlerine de aktarmada başarılı oluyor grup. Evet, harikulade bir albüm demek zor fakat o muazzamlığa giden yolda oldukça emin adımlarla ilerliyorlar. Sizlerin de zevkle dinleyeceğinizi düşündüğüm bir albüm Via Dolorosa. Bir sonraki yazıda görüşene dek hoşça kalın.


Albüm Puanı: 8/10