Albüm Kritik 309 (Acheorantas / Faustian Ethos)

Merhaba sevgili dostlarım bu sıralar o kadar yoğunum ki siteye yazı yazmak için resmen zaman yaratamıyorum. Hayatta en zevk aldığım uğraşların başında gelen bu güzide işi yazmak için zaman bulamamak benim için gerçekten çok üzücü oluyor. Bugün artık gemileri yaktım ve klavyenin başına Metal Music Share Plus için oturdum. Artık bu yılın sonuna doğru adım adım yaklaşıyoruz. Burada 2018 yılına ait inceleyeceğim birkaç albüm kaldı. Benim listeye aldığım albümler bitmek üzere anlayacağınız. Tek başıma olmama rağmen yine hatırı sayılır bir 2018 albüm değerlendirmesi silsilesi oldu. Bugün sizlere bahsedeceğim albüm “Acherontas” adlı Black Metal grubunun “Faustian Ethos” adlı albümleri olacak.

Bu albümü 1 haftadan beri dinliyorum dostlarım. Siteye yazı yazma işi geciktikçe albümü daha fazla dinleme fırsatım oldu. Daha önce adını duymadığım bir grup olan Acherontas’ın haliyle nasıl bir müzik icra ettiklerini de tahmin edemiyordum. Evet, grubu araştırdığımda Black Metal ibaresini gördüm. Fakat Black Metal bile kendi içinde o kadar fazla kollara bölünmüş durumdaki, haliyle ben de nereye doğru odaklanacağımı bulamadım. Albümü dinlemeye başladığımda ağırlıklı olarak bildiğimiz klasik bir Black Metal albümü olduğunu düşünmüştüm. Fakat albümün içine her şarkıdan sonra biraz daha dahil olduğumda Pagan gruplarının tarzında bir Black Metal tınısı da duymadım değil. Yer yer “Falkenbach” tınıları bile duydum. Tabi ki Falkenbach’ın ilk dönemlerindeki çiğ tonlu şarkılarını baz alarak bunu söyledim (Bakınız!). Faustian Ethos, benim için bu yıl dinlediğim en yavan albümlerden biri daha oldu. Açıkçası Black Metal çatısında var olan bu albümün ne yazık ki o görkemli türden hiçte nasibini almadığını gördüm. Albümü dinlediğim süre boyunca zerre içimde bir kıpırdama olmadı. Sanki bir “Cradle of Filth” albümü dinliyormuşçasına dinledim. Durduk yere o adamlara da niye sataştıysam?

Grubu ilk defa dinlediğim için haliyle daha önce neler yaptıklarından bir haberdim. Bu durumdan mütevellit albümü grubun diskografisinin içinde değerlendiremiyorum. Herhangi bir yabancı siteye de bakmıyorum puan durumunu öğrenmek için. Albüm atmosfer açısından oldukça yetersiz olmuş. Belli bir atmosfer yaratmak istemiş grup, lakin albümde sadece bir iki şarkı bunu sırtladığı için yarım yamalak bir atmosfer ortaya çıkmış. Buna da atmosfer demek anlamsız olur. Yazılan besteler de ne yazık ki çok sıradan dostlarım. Birçok gruptan duyabileceğiniz türden işlere imza atmış Acherontas. Birçok gruba benzediklerini burada belirtebilirim ki yukarıda iki grup ismi saydım bile. Özgünlük açısından daha farklı şeylere yönelmeleri gerekirdi. Şarkıların çeşitliliği yetersiz. Sadece sololara yüklenerek şarkıların akacağını düşünmüş grup ama durum öyle değil ne yazık ki. Şarkılar ortalama 6 dakika gibi bir süreye sahip olunca, sadece solo da kurtarmıyor elbette. Davul bile o kadar sıkıcı ki, ilk defa bir albümün davulundan böylesine sıkıldım. Black Metal davulculuğunda artık gruplar öylesine hayvansı şeyler ortaya koyuyor ki, haliyle Acherontas’un Faustian Ethos’u sıradan kalıyor. Albüm, prodüksiyon açısından iyi dostlarım. Zaten memnun edici en büyük şey albümün kayıt kalitesi oluyor. Onun yanı sıra ne yazık ki birçok noktada eksikliklerle ve sıradanlıklarla dolu bir albüm dinliyorsunuz. Vokal bile beni mutlu etmedi dostlarım. Acaba çok mu yerden yere vurdum albümü diye düşünüyorum fakat 10 kez dinlediğim bir albümün değerlendirmesini yazdım buraya.

Faustian Ethos, sıradan bir Black Metal albümünden öteye gidemiyor. Yukarıda Falkenbach tınılarını taşıyor dediğimde lütfen yanlış anlaşılma olmasın. Falkenbach’ın ne kadar muhteşem bir grup olduğunu sizler de biliyorsunuz. Fakat birkaç şarkısında öyle bir yönelim olduğunu dile getirmek istedim Acherontas’ın. Albümde 8 şarkı var ve albümün süresi 48 dakika dostlarım. Bir başka yazıda görüşene dek hoşça kalın!

Albüm Puanı: 6/10