Albüm Kritik 297 (Soulfly / Ritual)

Sesi olabildiğince açmanın zamanı geldi. Thrash ve Groove Metal sentezinin en vurucu grubu olan “Soulfly” ile kulaklarınızı kanatmaya hazır mısınız? Gerçi birçoğunuz bunu çoktan gerçekleştirmiştir. Soulfly albümleri öylesine enerji dolu oluyor ki, ortalığın altını üstüne getiresi geliyor insanın. Sürekli bir kargaşaya insanı itiyorlar. Bunu büyük ölçüde grubun beyni olan “Max Cavalera”ya borçluyuz elbette. Adamdaki agresif ve yüksek tempolu şarkı yazma arzusu hiç bitmiyor. Bitmesin de zaten. Soulfy ile yaptığı müzikte bir başına, kimseyi yanına kabul etmeden oldukça tehditkâr bir şekilde ilerliyor. Bugün sizlere grubun yaklaşık bir ay önce çıkardığı “Ritual” albümünden bahsedeceğim.

Cavalera kardeşlerin (Max ve Zyon) bir araya gelip Soulfly adı altında ahlaksız bir şekilde yıkım yapmalarını 1997 yılından beri dinliyoruz. Ara ara sekteye uğrasa da Soulfly inanılmaz güçlü bir proje olarak hayatına dimdik bir şekilde devam ediyor. Max’in Metal müzik vizyonu gerçekten çok etkileyici dostlarım. Soulfy’ın albümlerinin çoğunluğunu dinlemişimdir. Her ne kadar bu zamana kadar sitede sadece “Prophecy” albümlerini yayınlamış olsam da. Gerçi siteyi takip edenler bilir, Max’in Igor ile tekrar bir araya geldiği proje olan “Cavalera Conspiracy”den “Inflikted ve Pscychosis”i de siteye yazdım. Yani çokta kötü değil durum. Bunları geçelim de Soulfy’ın en güzide albümlerinden birini dinlediğimi hemen başında söylemek istiyorum sizlere. Max’in Thrash Metal bilgisi kendilerini “dört büyükler” olarak adlandıran birçok Thrash Metal grubundan daha iyi olduğunu gözüm kapalı bir şekilde söylemek istiyorum. O dört büyükler Thrash Metal’i ne kadar devam ettirebildiler acaba? Gerçi bunu “Slayer” için söyleyemeyeceğim. Her ne kadar “Repentless” saçma sapan bir albüm olsa da Thrash Metal kategorisinde var olabilen bir albümdü. Soulfly, bünyesinde hem Thrash’in hızını ve Groove’un asiliğini oldukça etkili bir şekilde barındırıyor.

Ritual'ı çıktığı günden beri biliyordum aslında. Fakat programımın yoğunluğundan bir türlü sıra gelmedi bu albümün incelemesini yazmama. Neyse ki iki günden beri oldukça yoğun bir şekilde dinliyorum albümü. Dinlediğim her saniyesinden büyük keyif aldım. Max’in hala kaotik sertliğini koruyor olması ve anarşist tavırlarının dirhem eksilmeden ağzından dökülüyor alması beni mutluluktan dört köşe yaptı. Max, asla kabına sığamayan bir anarşist olması ile Metal camiasındaki sosyalist kimselere temsil ediyor. Açıkçası böylesine şahane bir insanın varlığı Metal camiası için çok önemli. Zira ABD’li grupların çoğunun aynı kafada olması özellikle Thrash Metal için büyük bir beyinsizlik örneği oluşturuyordu. Özellikle şarkı sözlerinde sürekli savaşları eleştirmelerine rağmen, savaş yaratan ülke olan ABD’ye bağımlılıklarını da dile getiriyorlar ve iki yüzlülüklerini açık bir şekilde ortaya koyuyorlardı. Bu dediğim elbette Black Metal gibi ekstrem türlerde pek olmuyor. Çünkü o kısım genellikle zeki ve aklı başındaki entelektüel insanlardan oluşuyor.

Ritual, barındırdığı harikulade şarkılar ile her saniyenizi şenlendirmeyi başarıyor. Max’in yazdığı süpersonik riffleri dinledikçe, kan akışınız hızlanıyor ve sizler de kendinizi sonsuz enerji çemberinde buluyorsunuz. Soulfly’ı daha önce dinleyenleriniz varsa, genellikle albümde yer alan şarkıların bir kısmında Latin Amerika şekerlikleri görürdünüz. Yani “Flamenko” ve perküsyon çeşitlemeleri şarkılara aynı zamanda tradisyonel havalar da katılırdı. Fakat Ritual’da bu neredeyse yok gibi. Bunun yerini kabilelerin ilkel tınıları tamamlıyor. Bu ilkel kabile sesleri de yoğun bir şekilde var olmuyor. Max, sertliğini olabildiğince korumak istemiş. Albümün bitiş şarkısı olan “Soulfly XI” sadece soft bir bitiş ile bizlere veda ediyor. Ritual, sağlam rifflere ve sağlam vokale sahip. Max’in bu yaşta hala o yırtıcı sesi ile şarkıları güzel bir şekilde söylüyor olabilmesi gerçekten taktire şayan. Brezilyalı grubun öylesine güçlü bir soundu var ki, albümün sesinde en ufak bir rötüş yapma gereği bile duymuyorlar. Soulfly albümleri diğer albümlere göre ses seviyesi olarak hep yüksekte olmuştur. Fakat bu defa işin dozunu baya bir kaçırmış grup. Zira ses seviyesini yarıya getirdiğiniz zaman (kaliteli bir kulaklık için söylüyorum) patlamalar falan duyuyordunuz. Davulun kickleri bir anda “pom pom” diye patlamaya başlıyor. “Bom bom” normal ama “pom pom” normal değil işte. Zaten albümü son seste dinleyemiyorsunuz. Dinlemeye çalışırsanız da kulağınızın zarına veda edersiniz büyük ihtimalle. Prodüksiyon olarak o patlamalar haricinde genel olarak iyi bir kayıt olmuş.

Ritual, Soulfy’ın çıkardığı en başarılı albümlerden biri olmuş dostlarım. En iyisi diyemeyeceğim belki fakat bu yıl çıkan en güzide Thrash Metal albümlerinin arasına kolaylıkla yerleşir. Albümdeki her şarkıyı bayıla bayıla dinledim. Özellikle Max’in şarkıları süper bir şekilde dile getirişi benim için her şeyden daha önemli oldu. Soulfy ve Max’e saygılarımı iletiyorum. Teşekkürler bu kargaşa müzik için!

Albüm Puanı: 8,5/10