Albüm Kritik 279 (Inquisition / Nefarious Dismal Orations)

Black Metal için söylenecek o kadar çok tasvirim var ki, bunları apayrı bir yazıda derlersem daha mantıklı olacak sanırım. Fakat ben bunun yerine Inquisition’ı siteye davet etme kararı aldım. Bu allahsız ikilinin yaptığı kaotik müziği dinlemek beni bambaşka karanlık bir serüvene çıkarıyor. Her türlü Black Metal albümlerini dinliyorum fakat Inquisition’ın yarattığı etki öylesine farklı bir boyutta ki, diğer gruplardan bambaşka bir noktada duruyor benim için. Daha önce grubun son üç albümünü siteye yazmıştım. Sıra geldi 2007 yılında çıkardıkları albümlerine. 2018 model albüm değerlendirmelerine kısa bir ara veriyorum. Bugünün ihtişamlı konuğu Inquisition ve onların karanlıklara hükmeden albümleri “Nefarious Dismal Orations” huzurlarınıza konuk oluyor.

Karanlık tarafın müziğinden bahsedince ayrı bir havalara giriyorum. Herhalde bu türe verdiğim önem yüzünden yazının sadece albüm değerlendirmesi olarak değilde, bir görkemi yansıtması gerektiğini düşünüyorum. Evet, evet tam olarak bunu düşünüyorum. Bir de Black Metal albümlerine yer vermeyeli epey olmuştu sitede. Bundan mütevellit de ayrı bir heyecan yaşıyorum. Neyse daha fazla işin içine duygularımı katmadan albümün derinliklerine geçelim. Öncelikle şunu söylemek istiyorum, Inquisition tarzını artık benimsemiş biri olarak nasıl bir albüm dinleyeceğimi az çok tahmin ediyordum. Nitekim tahminim doğrultusunda da oldu. “Obscure Verses for The Multiverse” gibi mükemmelliğin yanına yaklaşacak bir albüm değil Nefarious Dismal Orations. Zaten Inquisition’ın albümlerine göz atarsanız her yeni albümde kat ve kat üzerine koyarak gelmişler. 2007’de çıkan bu albümün Obscure Verses for The Multiverse‘ten elbette daha iyi olamayacağının sonucuna varabiliyoruz. Fakat albüm, ben Inquisition albümüyüm dedirtiyor kendisine.

Öncelikle albümün prodüksiyon kalitesinden bahsetmek istiyorum. Her zamanki Inquisition çiğ soundu bu albümde de devam ediyor. Dagon, iblis sesini çiğ gitar sesi ile bir araya getirmeyi çok seviyor. Bunu başarılı bir şekilde de yapıyor. Riff yazımı konusunda asla sıradan bir insan olmayan Dagon, Nefarious Dismal Orations’ta da yine oldukça kendine has rifflerini yazmayı başarmış. Kozmosun en psikopat adamı olmayı nasıl başarıyor bilmiyorum ama karanlık evrenin içini daha da karartmayı gayet iyi bir şekilde yapıyor. Bu Dünya’nın müziğini yapmadığı açık ve net bir şekilde ortada. Özellikle albümde yer alan “Infernal Evocation of Torment” adlı parçada resmen bu dediğim betimlemeyi yaşıyorsunuz. Yalnız şöyle bir terslik ile karşı karşıya kaldım, eğer bu albümü "Obscure Verses for The Multiverse", "Ominous Doctrines of the Perpetual Mystical Macrocosm" ve "Bloodshed Across The Empyrean Altar Beyond The Celestial Zenith" albümlerinden sonra dinlemiş olmasaydım yani geriye doğru gidiyor olmasaydım oldukça yoğun duygular eşliğinde değerlendirirdim. Fakat Inquisition’ın yukarıda saydığım ve isimlerini yazarken kopyala-yapıştır yaptığım albümleri öylesine üst düzey işler ki, zavallı Nefarious Dismal Orations bunların gölgesinde kalıyor.

Albüm bütünsel olarak gayet iyi ve birçok Black Metal albümünün ağzına ağzına vuracak düzeyde güçlü fakat Inquisition’ın şu ana kadar dinlediğim albümleri arasında ne yazık ki aynı güçlülükten bahsedemiyorum. Neden mi? Bunlardan ilki Dagon’un her albümde üzerine koyarak devam ettiğim muazzam yaratıcı besteleri oluyor. Öylesine akla hayale gelmeyecek riffler yazıyor ki ve bu rifflerini öylesine seksi bir şekilde birleştiriyor ki dinlerken tüyleriniz diken diken oluyor. İkincisi ise Riff çeşitliliği yine bir Black Metal albümüne göre gayet üst düzeyde olsa da Inquisition’ın kendi içinde beni tatmin etmeyecek seviyede olmuş. Fakat Incubus’un hayvanlığı hiç dur durak bilmeden devam ediyor bu albümde de. İnsan değilsin Incubus! Her ne kadar çoğunlukla Blast beatler olsa da, öylesine nizami bir şekilde çalıyor ki davulu saygı duruşunda beklemek istiyorsunuz. Hatta şu an kalkıp beklemek istiyorum ama yazdığım ortam buna pek müsait değil.

Yavaş yavaş yazıyı sonlandıracak olursam eğer, Nefarious Dismal Orations Black Metal camiasında oldukça kallavi bir albüm olmasına rağmen, Inquisition’ın diskografisi içinde sıradan bir albüm olarak kalıyor. Ben ölümüne bir Inquisition hayranı olduğum için bu albümü de yine bir solukta dinledim ve dirhem sıkılmadım. Eminim ki siz de sıkılmayacaksınız. Çünkü bu lanetli ikili Black Metal nasıl yapılır çok ama çok iyi biliyorlar. Kozmosun derinliklerinde Inquisition’ın sesini duyamayacak olan her şey için üzülüyorum. İyi ki varsın be allahsız tayfası Inquisition!

Albüm Puanı: 8/10